Tiens, nu Antwerp weer hot is, hoe zou het zijn met een van zijn iconen? In februari werd hij veertig, Darko Pivaljevic, de voormalige spits van vooral Antwerp, maar ook FC Köln, Sporting Charleroi en Cercle Brugge. Waar hangt hij nu uit?
‘In Antwerpen, of wat had je gedacht?’, lacht hij. ‘Twee jaar geleden ben ik gestopt, bij Merksem. Ik was daar speler-trainer, geen makkelijke combinatie. Even heb ik overwogen om door te gaan als trainer, ik heb ook een diploma, maar ik weet niet of trainer zijn iets voor mij is. Ik wilde wel in het voetbal blijven en daarom werk ik nu als scout, in opdracht van makelaars. Ken je Dejan Mitrovic? Die voetbalde nog voor Antwerp en Westerlo. Met hem trek ik vaak op. We volgen talent in België, Nederland en een beetje in Duitsland. Niet alleen spitsen, alle talent. Niet alleen Serviërs, nationaliteit maakt niet uit. Wij geven tips, we krijgen tips, geven die door. Het is een job die ik graag doe, talent zoeken. En samen optrekken is aangenaam. Het enige wat nu wat tegenvalt, is het weer. Ik ben net terug uit Servië. Oké, daar is het té heet, maar dit? Vorig weekend was ik op Antwerp-Lierse en Genk-OHL. Te licht gekleed en door en door koud. Zondag in Westerlo was ik al beter voorzien op deze zomer.
‘Ik vind het niveau van de Belgische eersteklassers moeilijk. Not easy. Als ik vergelijk met Nederland, zeg ik: PSV en Ajax staan verder, maar de rest is minder dan de Belgische top. Je merkt het ook in Europa. De laatste paar jaar altijd wel een ploeg in de Champions League en een paar die in de Europa League wat verder doorstoten, tot na Nieuwjaar. Globaal is de top verbeterd. Ik vind wel dat de kloof in België tussen de top en de andere ploegen aan het groeien is qua kwaliteit en voorspelbaarheid. Dat bleek nog niet in het openingsweekend, maar geloof me, het komt nog. Elk jaar is er wel een ploeg die verrast, maar eigenlijk kun je nu al vijf van de zes ploegen voor PO1 noteren. Dat zou je moeten bijstellen. Ik vind vier, vijf keer per jaar duels tussen Anderlecht en Brugge of Standard ook saai.
‘Interessant aan dit voetbal is wel dat er veel spelers tussen 19 en 23 mogen meedoen. Dat is een cruciale leeftijd, vind ik. Een moment waarop ze moeten spelen, ervaring opdoen, sterker worden. Dat kan niet bij de beloften. Je merkt ook wel dat spelers steeds beter zijn opgeleid. Ik ben maar rond mijn tiende begonnen met clubvoetbal, de jongens die vandaag doorbreken in eerste klasse vaak al vanaf hun zesde of zevende. Dat moet nu ook, want het straatvoetbal is compleet weg. Mijn zoontje is nu ook zes, houdt van voetbal. Tot nu was het nog vooral spelen, amusement, maar binnenkort ga ik hem bij Antwerp onderbrengen. Zo kan hij zich een beetje ontwikkelen.
‘Ik heb voor veel ploegen gescoord, maar Antwerp blijft wel iets speciaals. Altijd veel volk, veel sfeer, voor vriendschappelijke wedstrijden soms zelfs meer dan voor een competitiewedstrijd. Ik denk dat ze voor het eerst sinds lang in goeie handen zijn, weer hoop mogen hebben. Maar tegelijk ook geduld moeten hebben. Veel nieuwe spelers, het duurt altijd wel wat voor er een ploeg op het veld staat. Het is een cruciaal moment, de ploeg snakt naar iets, deze stad verdient ook een team op een beter niveau. De competitie wordt hervormd, ze moeten nu op die trein springen. Maar, nogmaals, ik pleit voor geduld, zeker bij de fans, mocht de start wat tegenvallen. Ik betrap mezelf er ook op dat ik nu opnieuw graag ga. Ik ben lang niet op de Bosuil geweest, omdat het pijn deed, geen licht zien aan het einde van de tunnel. No positive things. Die zijn er nu wél.’
DOOR PETER T’KINT
‘Ik ga opnieuw graag naar Antwerp.’
