Lokeren-Lierse en Kortrijk-Bergen. Het zijn de al bij al toch redelijk onverwachte wedstrijden voor de halve finales voor onze beker van België. Hoe hard men de voorbije jaren ook probeerde om die bekercompetitie nieuw leven in te blazen, het is duidelijk dat de bedenkers dit scenario niet voor ogen hadden. Door eersteklassers later te laten instromen en daarna zelfs ook de loting te sturen, probeerde men de grote clubs zo lang mogelijk aan boord te houden. Weer niet gelukt dus en zo te horen zit men alweer op een ander brouwsel te broeden. Zelfs groepsfases naar het model van de Champions League lijken daarbij niet uit den boze. Ja, ook het woord ‘beschermde reekshoofden’ is al gevallen …

Zou het echter geen beter idee zijn om met de bekercompetitie, de moeder aller competities, terug naar de roots te gaan? Een financieel lonend product zal het nooit worden, zeker niet in België. Als je ziet hoe alle (betaal)zenders inzetten op de vaderlandse competitie, weet je dat er voor de beker alleen kruimels resten. Reden te meer om toch ten minste in één competitie de sport an sich de bovenhand te laten halen, als reclame voor het spelletje. Investeren heet zoiets. Iedereen die tegen iedereen kan uitkomen, zelfs al in een vroeg stadium, het klinkt bijna nostalgisch. Heroïsch ook hoe David af en toe Goliath kan verslaan, het lijkt niet alleen charmant maar het kan ook op deze manier enkele mooie voetbalverhalen doen ontstaan die tot in lengte van dagen opgerakeld worden.

Het Engelse Burton Albion FC schreef zo ook ooit (bijna) geschiedenis in het seizoen 2005/06. De ploeg uit de Conference League, niet-betaald voetbal en vergelijkbaar met onze vierde klasse, werd uitgeloot tegen het grote Manchester United. Aangezien er in Engeland geen sprake is van – het is zelfs verboden – het verkopen van het thuisvoordeel, mochten Rooney, Ronaldo en andere Mancunians een bewogen avondje in Staffordshire verwachten. Het plaatselijke Pirelli Stadium was met zijn 6000 plaatsen tot de nok gevuld. Ook al moest de lokale penningmeester de helft van zijn recette delen met de topclub, toch was het een financiële hoogdag voor een club die zich anders tevreden moest stellen met enkele honderden kijklustigen. Met open vizier en vooral vol overgave wierpen de plaatselijke helden zich in de strijd. Het resulteerde uiteindelijk in een 0-0-eindstand waarna er een ongezien volksfeest losbrak. Niet alleen vanwege het onverhoopte resultaat maar hiermee had de club zich ook verzekerd van een replay op Old Trafford, de thuishaven van United. Een droom was het voor elke speler en supporter van Burton Albion dit Theatre of Dreams ooit eens te mogen betreden. Met 11.000 zouden ze uiteindelijk de trip noordwaarts maken om hun helden aan te moedigen. Vergeefs echter want in hun thuiswedstrijd zorgden onder anderen Giggs en Saha ervoor dat er een 5-0-eindstand op het bord kwam, wat hen een ticket opleverde voor de vierde ronde.

Einde verhaal voor Albion zou je denken? Niet helemaal. De penningmeester mocht ook nu de helft van de recette binnenrijven. Als je weet dat er die avond welgeteld 53.564 voetballiefhebbers de wedstrijd live volgden, kan je je wel iets voorstellen bij het kleine vreugdedansje van de man in kwestie. Het zou de kleine club een voorsprong van jaren geven wat budget betreft. Het resulteerde zelfs in een promotie via de eindronde enkele jaren later. Tot vandaag is men er de FA Cup en natuurlijk ook een beetje Manchester United heel dankbaar voor die twee avonden in januari zo veel jaren geleden. Mooi toch? Alleszins ook voor mij een blijvende herinnering uit mijn Engelse periode, voetbal op zijn best.

GEERT DE VLIEGER

Waarom gaat onze bekercompetitie niet terug naar haar roots?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content