Voor het eerst in zijn trainersloopbaan op het hoogste niveau begon Herman Vermeulen als hoofdcoach aan de voorbereiding. “Het is aangenaam dat je niet van bij je eerste wedstrijd meteen móet punten halen”, aldus de trainer van Sint-Truiden. “Je kan al eens experimenteren, een aantal zaken uitproberen. Om een voorbeeld te geven : tegen Tienen kwamen we op kwartier van het einde met tien te staan, omdat een speler uitviel, en dan hebben we gewoon met tien de wedstrijd vol gemaakt om te kijken hoe we in zulke situaties omschakelen.”

Vermeulen drukt ‘zijn’ stempel, zoveel mag duidelijk zijn. De wetenschappelijke benadering, bijvoorbeeld. “Anderen zeggen dat van mij, zelf weet ik dat niet”, beweert hij. “Ik zie toch dat de trainers met wie ik hier samenwerk, dat allemaal zonder problemen oppikken.” Assistent Peter Voets beaamt : “We weten nu tenminste hoever iedereen staat en we kunnen daarop inspelen.” “Op álles wordt gelet”, voegt kapitein Peter Delorge er aan toe. “Ons vetpercentage werd genomen, we lieten bloed trekken : we moeten tiptop in orde zijn. Het zijn die details die op het einde het verschil kunnen maken en het verschil ook zúllen maken.”

Om de teamgeest te bevorderen, nam Vermeulen de Truiense kern eind vorige maand op ‘overlevingstocht’. “Zoveel ‘overleven’ was er nu ook niet bij”, nuanceert de trainer, “maar goed : we zaten in de natuur, weg van de luxe die we allemaal kennen. Drie dagen buiten, met z’n drieën slapen in een tentje, rotsen en touwen, eens een nachtelijke dropping : voor een voetballer is dat wel ongewoon. En je leert er als trainer ook iets van, zoals wie de leiders zijn en wie er nooit het initiatief zal nemen.” Een van de leiders was – uiteraard – Delorge : “Ik probeer mijn taak als kapitein naar behoren uit te voeren, maar ik ben zeker niet de enige die de groep op sleeptouw neemt. Dat deden ook jongens als Belic, Hayen en de Condé. De enige die zich op de survivaltocht wat afzijdig hield, was Kimoto. Het is hem dan ook fataal geworden. Jammer, maar als je niet meewil, heb je pech.”

Delorge merkt een “héél duidelijk verschil in aanpak in vergelijking met twaalf maanden geleden. Het collectief telt bij onze trainer, niet het individu. Wie niet wil meewerken met de groep wordt resoluut aan de kant geschoven. De spelers voelden ook wel aan dat het niet verder kon zoals het er hier vorig seizoen op een bepaald ogenblik aan toeging. De trainer toen had op sommige momenten geen vat meer op verscheidene spelers. We zijn uiteraard nog maar pas begonnen, maar in tegenstelling tot vorig jaar hoor ik vanuit de spelersgroep alleen maar positieve reacties op de manier waarop de trainer het aanpakt. Het is een fijn gevoel om te merken dat iedereen er honderd procent voor wil gaan.”

Ook Vermeulen zelf is tot dusver “op zich tevreden over de voorbereiding. Alleen jammer dat we met een aantal blessures kampen die nog voortspruiten uit het vorige seizoen. Om de club uit de nood te helpen, bleven onder andere Kris Buvens en Sander Debroux nog volop meetrainen en ûspelen, maar het gevolg is wel dat ze ontstekingen opliepen waarmee ze nu geconfronteerd worden. Daarnaast zijn we ook nog wat aan het zoeken op bepaalde posities, een diepe spits en vooral linksback. Omdat het nog een hele tijd zal duren vooraleer Landry Mulemo weer speelkaar is en Tom Van Imschoot vertrokken is, hebben we daar nog een vervanger nodig.” (RVdb)

RVdb

‘In tegenstelling tot vorig jaar hoor ik hier alleen maar positieve reacties over de trainer.’ (Peter Delorge)