IN DEZE RUBRIEK DIEPT JACQUES SYS ANEKDOTES OP UIT DE KELDER VAN ZIJN GEHEUGEN. VANDAAG: URBAIN HAESAERT.
Zulte Waregem stampte een ambitieus jeugdproject uit de grond en parallel daarmee verlengde trainer Francky Dury zijn contract met vier jaar. De club hoopt in de toekomst de transfers te kunnen beperken en volop talent uit het eigen patrimonium naar de hoofdmacht te laten doorsluizen. Een nobel streven.
Precies dertig jaar geleden had Waregem een trainer in dienst die van de jeugd ook zijn prioriteit wilde maken. Hij bleef zes seizoenen aan de Gaverbeek en is vandaag hoofdscout van Anderlecht. Urbain Haesaert is zonder enige twijfel een van de meest methodische trainers uit het Belgische voetbal. Hij was de opvolger van de kleurrijke Nederlandse Hongaar Sandor Popovics,die Waregem niet op de rails had gekregen en met wie we ooit een heel vreemd interview maakten: Popovics was zo zwaar gefrustreerd dat zijn harde werk niet in resultaten werd omgezet dat hij op een gegeven moment een hele hoop oude krantenknipsels uit de kast haalde en verhalen begon voor te lezen waarin zijn kwaliteiten als trainer en zijn tactisch inzicht werden geprezen. Een gênante vertoning.
Mappen vol materiaal diepte ook Urbain Haesaert bij wijze van illustratie graag op. Maar dan wel om aan te tonen hoe hij zijn trainingen voorbereidde. Hij kon daar uren zeer gloedvol over vertellen. Iedere oefensessie die Haesaert al had gegeven, stond genoteerd. Het maakte deel uit van zijn manier van werken. Hij begreep niet dat er trainers waren die vertelden dat ze improviseerden. Zonder methodiek kon je volgens hem niet functioneren. Overal waar Haesaert werkte, maakten zijn ploegen vaak diep in de tweede helft het verschil. Hij trainde zwaar, maar wel met een visie waarin interval belangrijk was. Hij werkte met een jaarprogramma dat hij in verschillende periodes onderverdeelde. In die periodes zaten cycli die een heel seizoen lang periodiek terugkeerden. De polsslag was toen, in een periode met een minimale wetenschappelijke begeleiding, al de absolute parameter. Motiveren en communiceren waren de sleutelwoorden van Urbain Haesaert. Hij was naar zijn spelers toe heel duidelijk. Voetballers die hun identiteit niet kenden en zichzelf overschatten, zo vond Haesaert, zijn ballast en drukken op de sfeer in een groep.
Urbain Haesaert heeft altijd graag verteld over zijn periode in Waregem, die hij, samen met zijn tijd in Lokeren, als de mooiste uit zijn carrière beschouwde. Omdat hij het gevoel had daar te kunnen doen wat essentieel was: spelers naar een hoger niveau brengen. Haesaert was het die Vital Borkelmans, die als linksbuiten van Patro Eisden was overgekomen, tot linksachter omvormde. Onder hem ook bloeide Hans Christiaens open, die bij Beveren door een blessure zes maanden niet had gespeeld en door geen enkele club gewild werd. Haesaert nam hem onder handen en een paar maanden later maakte Christiaens zijn debuut in de nationale ploeg. Maar opmerkelijk was vooral de manier waarop hij de absolute vedette van de ploeg, Philippe Desmet, op zijn kompas liet varen. Op het moment dat Haesaert in Waregem arriveerde, woog Desmet, een flierefluiter buiten categorie, 85 kilo en kon hij nauwelijks lopen. Toen Desmet met kleine oogjes naar de training kwam, hing Haesaert een vest van drie kilo rond zijn lichaam. Daarmee moest Desmet gaan lopen. Zo klauterde hij weer overeind. En Haesaert was het ook die op een gegeven moment Marc Millecamps vanuit het middenveld naar het hart van de defensie overhevelde omdat hij vond dat je achteraan voetbalintelligentie nodig hebt. Samen met zijn broer Luc vormde Marc daar een ijzersterk duo, de steunpilaren van een ploeg die Europees stuntte en onder meer AC Milan uitschakelde.
Urbain Haesaert werkte als trainer nooit echt aan de top, ook al bouwde hij een fraai palmares uit, met bijvoorbeeld meer dan dertig Europese wedstrijden. Vaak ergerde hij zich aan het onvermogen van clubs om beleidsmatig te denken. Hij constateerde dat het beleid van een club zich dikwijls voltrok na de wedstrijd, op recepties die tot in de vroege uurtjes duurden. Dat er geen visie was, geen strategie, geen planning, bot-ste met zijn persoonlijkheid.
Vandaag werkt Urbain Haesaert, die in mei 72 jaar wordt, ver weg van de publiciteit. Maar zijn stempel kan hij in een andere rol nog altijd drukken.
