In de lagere regionen van het voetbal bots je soms op verrassende verhalen. Deze week: KSV Diksmuide. De tweedeprovincialer kiest voor een professionele aanpak sinds de komst van sportverslaggever en tv-presentator Karl Vannieuwkerke.
Karl Vannieuwkerke (46): ‘Plots stond Marte aan mijn bed: ‘Papa, ik moet iets vragen.’ Ik was ziek op dat moment, ik had kanker. Ik dacht: nu komt er een existentiële vraag. Maar ze zei: ‘Ik zou graag voetballen, papa.’ En toen kwam er een hoofdje vanachter Marte, dat van Jef: ‘Ik ook.’ (lacht) Mijn hart maakte een sprongetje. Eindelijk zal ik voetballers hebben, dacht ik.’s Anderendaags kwam ik hen hier inschrijven bij KSV Diksmuide.’
Het was putje winter, maar algauw stond Vannieuwkerke zijn kroost elke training gade te slaan. ‘Ik wilde die momenten niet missen. Als je zo ziek bent, kan het ook fout aflopen, dan zie je je kinderen niet meer opgroeien. De club vroeg me direct om in het bestuur te komen, maar eerst weigerde ik, want ik moest rusten. Stiekem vroeg ik mij langs de zijlijn wel af waarom het ene groepje aan deze kant van het veld bezig was, het andere daar, nog een ander ginder en waarom daar geen lijn in zat. Ik dacht: mocht ik een jeugdacademie runnen, hoe zou ik dat dan doen? Zes maanden later had ik een heel document klaar. Toen kwam de vraag nog eens en antwoordde ik dat ik het wilde doen, maar op mijn manier.’
Regionale kantoren
Intussen is Vannieuwkerke ondervoorzitter van de club en werkt de nieuwe jeugdacademie van KSV Diksmuide haar tweede seizoen af. ‘Ik zag veel kinderen op heel jonge leeftijd naar grotere clubs verhuizen. Ik vroeg mij af waarom. Aan de ene kant kan prestige een rol spelen, aan de andere kant kan het ook liggen aan de opleiding bij hun kleine club. Ik vroeg me af wat er zou gebeuren als je in provinciale een opleiding zou aanbieden die kan concurreren met die in Betaald Voetbal 1B. Wij stellen nu vast dat negen van de tien jeugdspelers blijven. Ons aantal jeugdspelers steeg van 190 naar 430. ‘
Volgens Vannieuwkerke kunnen spelertjes best tot hun twaalfde onder de kerktoren voetballen. ‘Wij willen vermijden dat kinderen al op hun zevende drie keer per week de hele provincie moeten doorkruisen. Van de 100 jongens die op die leeftijd naar een grote club trekken, moeten er na een jaar 97 terug naar hun kleine clubje. Dan is de grote kinderdroom al doorprikt vóór ze deftig leerden voetballen. Ik pleit ervoor dat grote clubs regionale kantoren à la KSV Diksmuide oprichten. Als een van onze spelers op zijn twaalfde echt goed genoeg is, rollen wij met plezier de rode loper uit richting een grote club.’
Dankzij de aanpak van Vannieuwkerke telt KSV Diksmuide nu amper nog ongediplomeerde jeugdtrainers. ‘We hebben nu ook een techniektrainer, een looptrainer en er zijn rotatietrainingen. Daarbij gaan kleine groepjes langs acht posten op het veld. Elke trainer geeft een specifieke oefening. Veel jeugdtrainers willen de hele week enkel met hun eigen ploeg bezig zijn, maar dat verkleint de horizon.’
Iedereen bij KSV Diksmuide draagt nu ook dezelfde visie uit, benadrukt Vannieuwkerke. ‘Wij houden vast aan een systeem waarbij we opbouwen van achteren uit. En wij meten niet aan de hand van de uitslag van de match, wel aan de hand van datgene waar dat ploegje die week op getraind heeft. Als een speler in een match een beweging toont die hij die week met zijn ploegje heeft ingestudeerd, krijgt hij een shirt met als opschrift: ‘Technicus van de week’.’
Mooie mensen
Dat een bekende figuur het vuur bij KSV Diksmuide aanwakkert, helpt om velen mee in het verhaal te krijgen. Hoofdtrainer Frank Claeys: ‘Als je trainer bent in tweede klasse en iemand vraagt of je trainer wilt worden in derde provinciale, dan antwoord je normaal gezien neen. Het praten met mij is alleen doorgegaan omdat het Karl was die belde.’
Vannieuwkerke zegt zichzelf te zien als iemand die de boel in gang trekt. ‘Bij onze kampioenenmatch van vorig seizoen wilde ik hier de grootste spionkop ooit in derde provinciale. We kochten attributen en zelfs rookbommen. Zulke zaken zorgen voor schwung in een club. Vroeger was deze kantine niet open op trainingsdagen, nu is dit een van de best draaiende cafés van Diksmuide. Die vibe is belangrijk, ook om vrijwilligers te ronselen.’
Toen de U17-ploeg van KSV Diksmuide vorig seizoen de achtste finales van de beker van België haalde, vroeg het bestuur aan de spelersgroep om iets te organiseren rond hun match. Vannieuwkerke: ‘De spelers kaatsten de bal terug. Ze zeiden: ‘Als jullie 250 man in het stadion krijgen, gaan wij met onze kern een hele dag helpen in zorgcentrum Maria Ter Engelen.’ Toen zetten we alle zeilen bij. Er daagden 530 supporters op. De spelers organiseerden een sportdag in dat centrum. Daar zag ik een 15-jarige speler van ons dansen met een vrouw van 45 met een beperking. Toen ik naar huis reed, weende ik de hele weg. We kunnen echt iets in beweging zetten met dit spelletje. Het motto van KSV Diksmuide is dan ook: ‘Goede voetballers, mooie mensen’. Vaak spenderen onze jeugdspelers na hun schooltijd meer uren hier dan thuis. Dan moet je hen ook voor een stuk opvoeden.’
Waar moet dit alles de club uit de boterstad brengen? Vannieuwkerke: ‘Op termijn zou ik graag 80 à 90 procent van onze eerste ploeg bevolken met eigen jeugd en doorgroeien naar de derde of tweede amateurklasse.’
Intussen vragen andere clubs zich af hoe KSV Diksmuide zijn opmars financiert. ‘Wat wij doen, kost meer creativiteit dan geld. Geen enkele sponsor geeft meer dan 7500 euro. Toch heeft bij de eerste ploeg iedereen nu een hartslagmeter. Daarvoor deden we een groepsaankoop. We zeiden de spelers: ofwel koop je zelf zo’n meter, ofwel betaal je een waarborg. Slechts twee kozen voor de waarborg. Sommigen kochten zelfs zes meters, voor familie en vrienden, omdat de prijs zo laag was. De club kostte het niks.’
Creatief is Vannieuwkerke tegenwoordig ook met Photoshop. Onlangs ontwierp hij een doek voor de nieuwe cameratoren. ‘Elk vrij moment van mij gaat nu naar KSV Diksmuide. Gisteren maakte ik hier spaghetti voor de elf spelertjes van onze high potential-groep. Ik zou op zo’n moment ook een lezing kunnen geven en daarmee veel geld verdienen, maar dit geeft mij meer voldoening. Jeugdvoetbal is het schoonste wat er is.’
door kristof de ryck – foto belgaimage
‘Een 15-jarige speler van ons danste met een vrouw van 45 met een beperking.’- Karl Vannieuwkerke, ondervoorzitter KSV Diksmuide
