‘Ik ben niet gekomen om op mijn lui gat te zitten.’ Zo ziet Chris Janssens zijn taak bij bekerwinnaar SV Zulte Waregem, waar de middenvelder met zijn power en gestalte voor een toegevoegde waarde moet zorgen.
“Het was een transfer met een jaar vertraging”, beseft de 37-jarige Chris Jans-sens, die Westerlo na drie seizoenen verruilde voor SV Zulte Waregem. “Maar een optie in mijn contract besliste er toen anders over. Nu ben ik blij dat ik dichter bij huis kan voetballen. Er was niet alleen de afstand, ook het feit dat ik straks voor de tweede keer vader zal worden, speelde een grote rol. Ik keek er ook sterk naar uit om met Francky Dury samen te werken. Zeker na onze telefoongesprekken meer dan een jaar geleden. Hij maakte indruk. Je voelde die liefde voor het voetbalspel. Ik hoorde toen al dat hij iemand is die weet hoe het in mekaar zit. Dan twijfel je niet lang, omdat je weet dat je van hem nog veel kan bijleren. Ook voor later, als je eventueel zelf trainer wil worden. Want dat is en blijft toch de bedoeling.”
Intuïtie
Janssens blikt met tevredenheid terug op zijn verblijf bij Westerlo. “Een mooie herinnering. Maar het was genoeg”, beweert de atletische middenvelder. “Ik gaf er altijd het beste van mezelf. In totaal maakte ik 26 doelpunten, inclusief beker, en zorgde ik voor wat organisatie en leiderschap op het veld. Iedereen was tevreden. Dit was het ideale moment om te vertrekken. Zeker na onze minder goede terugronde vorig seizoen, grotendeels te wijten aan het vertrek van Jackson Coelho. Gezien de kern en de financiële middelen waarover Westerlo beschikt, blijft het ongelofelijk dat ze jaarlijks tussen de vijfde en tiende plaats kunnen eindigen. Daar had ik zeker mijn aandeel in. Ik ben een voetballer die zich, bij zijn keuze voor een nieuwe club, laat leiden door zijn intuïtie. ( lacht schamper) En mijn gevoel liet mij nog nooit in de steek. Na Lokeren, Willem II en Westerlo is een overstap naar Zulte Waregem een fameuze uitdaging. Iedereen denkt dat ik, omdat ik al de 35 passeerde, aan mijn laatste seizoen begin. Dat klopt niet. Ik ben niet gekomen om op mijn lui gat te zitten. Voetbal is mijn passie. Zowel fysiek als mentaal voel ik me prima en bijzonder scherp. Zolang ik geen zware blessure krijg, ben ik misschien vertrokken voor nog een paar jaar. Wie weet, verbreek ik wel nog het record van Vital Borkelmans, die toch voetbalde tot zijn veertigste. Zoals ik me nu voel, moet dat mogelijk zijn. Er zit nog geen sleet op mijn lichaam.”
In Westerlo was Janssens met zijn loopvermogen de motor van de ploeg, de man die zijn ploeg op karakter en met zijn atoomschot op vrije trappen door de moeilijke momenten heen hielp. Hij nam altijd en overal zijn verantwoordelijkheid. “Dat zal ook nu niet anders zijn”, weet hij. “Hoe meer druk, hoe liever. Ik heb daar geen moeite mee, ben bijzonder veeleisend. In de eerste plaats voor mezelf, maar ook ten opzichte van mijn ploeggenoten. Als iets me niet bevalt op het terrein, laat ik me horen. Ik ben recht voor de raap. Dan roep en tier ik wel eens, ja. Ik ben nu eenmaal een winnaar. Dury verwacht van mij dat ik de eerste aanjager ben, met mijn werkkracht en mentaliteit de ploeg naar een hoger niveau til. Als ik de bal niet doorkop, moet ik hem bijhouden, zodat de rest kan aansluiten. Sneller kunnen spelen is het doel. Tony Sergeant en Cédric Roussel moeten in principe kunnen profiteren van mijn positiespel. Ik merk nu al dat Stijn Meert perfect weet wanneer hij moet vertrekken om optimaal gebruik te maken van mijn doorgekopte ballen. Maar ook mijn coaching op het veld wordt belangrijk, door bijvoorbeeld even wat rustmomenten in te bouwen en op balbezit te spelen in plaats van constant te jagen.”
De allerbeste kleedkamer
In principe moet Janssens met zijn power voor een toegevoegde waarde zorgen bij SV Zulte Waregem, dat na zijn zesde plaats en de bekerwinst voor het seizoen van de bevestiging staat. “We moeten niet bang zijn”, zegt Janssens. “Zeker als ik naar het voetballend vermogen kijk binnen onze ploeg. Zo’n Ludwin Van Nieuwenhuyze, dat is het prototype van de meest onderschatte voetballer in de Belgische competitie. De beste verdedigende middenvelder met wie ik samenspeelde. Een man met vier longen, technisch nog goed en dominant in het spel aanwezig. Iemand die veel ballen recupereert en het spel ook nog eens schitterend verlegt. We beschikken over een kern van minstens achttien volwaardige eersteklassers en zijn tactisch flexibel. Van een 4-5-1 kunnen we gemakkelijk overschakelen naar een 3-5-2 of 4-4-2. Bijna elke positie is dubbel bezet, plus dat we kunnen terugvallen op de bestaande looplijnen en automatismen. Bovendien zitten we met een trainer die een bepaalde visie volgt en zijn spelers als geen ander kan motiveren. Ik schat Dury even hoog in als Georges Leekens, met wie ik drie jaar fantastisch samenwerkte bij Lokeren.”
Janssens kende alleszins weinig aanpassingsproblemen. “De integratie verliep vlekkeloos. Je krijgt de kans niet om je te verstoppen. Ik verhuisde van de beste naar de allerbeste kleedkamer van België. De grapjes bij Westerlo werden iets minder”, concludeert hij. “De kameraadschappelijke sfeer tussen bijna allemaal Nederlandstaligen of jongens die al een paar jaar in België spelen, is uniek. Stefan Leleu trekt als aanvoerder die groep mee, die bijzonder goed aan mekaar hangt. Volle concentratie tijdens de training of match, maar even goed onnozel doen erna. Maar ik amuseerde me ook goed bij Westerlo, kende er leuke feestjes met Bernt Evens, Nico Van Kerckhoven, Ronny Gaspercic en Jef Delen. Ik merk wel dat er hier veel zelfdiscipline heerst. De trainer weet dat deze groep soms eens een uitlaatplek nodig heeft. Strak de teugels aanhalen is niet zo nodig, want hij corrigeert de groep op zijn manier. Door duidelijkheid te scheppen en correcte afspraken te maken.”
Brandende ambitie
De bewondering voor de vakkennis en het professionalisme van Dury steeg alleen maar. “Weet je, we zijn allebei bezeten van voetbal, waardoor het ongelofelijk goed klikt. Dury is de man van het detail, die er zich niet voor schroomt om de mening te vragen van zijn spelers”, ervaarde Janssens al. “Zijn trainingen zijn heel gevarieerd en er wordt altijd naar een bepaald doel toegewerkt. De tegenstanders worden, ook door Rik Vande Velde, haarfijn ontleed. Het enige waar ik wat moeite mee had in het begin, waren de looplijnen. Maar door het veelvuldig herhalen lukt dat alsmaar beter. Alleen mijn infiltraties en het voor doel komen moeten nog beter. Ik kan nu wel beter mijn momenten kiezen, ook door de aanwezigheid van Tony Sergeant. Zie je, ik ben wat perfectionistisch ingesteld. Maar ook, en vooral, realist. Elke minuut en elke wedstrijd die ik dit seizoen speel, zijn mooi meegenomen. Ik tracht er alleszins optimaal van te genieten.”
Net als SV Zulte Waregem en zijn trainer wil Janssens de lat voor zichzelf en de ploeg bewust hoog leggen. “Het brandt hier van de ambitie, deze club wil echt vooruit en zal nooit panikeren bij een mindere periode”, merkte hij. “Het komt er in de eerste plaats op aan al het goede van vorig seizoen te evenaren. Dat betekent : tussen de zesde en tiende plaats eindigen en het publiek amuseren met snel circulatievoetbal. Zulte Waregem is een ploeg die zijn identiteit nooit verloochent en altijd zijn eigen spelstijl opdringt aan de tegenstander. De trainer verliest liever met goed voetbal dan te moeten uitpakken met een defensieve veldbezetting en counterspel. Cédric Roussel, die gemakkelijk scoort in de zestien meter en vol revanchegevoelens zit na zijn mislukt avontuur bij Standard, moet de rol van Salou Ibrahim als targetman én afwerker probleemloos kunnen overnemen. Minstens tien tot twaalf goals moet hij maken. Het is een harde werker, positief ingesteld en hij weet heel goed dat hij zich dit seizoen moet bewijzen. In de box oorlog maken én scoren, dat is zijn taak.”
De competitie primeert, ook al droomt Janssens – net als Dury – in stilte van kwalificatie voor de poules van de UEFA-beker. “Natuurlijk wil ik daar ook nog eens van proeven. Het zou fantastisch zijn”, beaamt hij. “Alles is afhankelijk van de loting. Ofwel komen we meteen uit tegen een Europese klepper, genre Schalke 04, of we ontmoeten een ploeg als AZ of FC Groningen. Zelfs tegen bijvoorbeeld Feyenoord acht ik ons niet kansloos. Want de kloof met Nederland is echt niet zo groot als velen soms laten uitschijnen. Met een goede organisatie en veel geloof in de eigen mogelijkheden is er veel mogelijk en kan je stunten.”
FRéDéRIC VANHEULE
