Met subliem tennis won Justine Henin-Hardenne in Madrid haar eerste Masterstitel. Een passend slot van een fantastisch jaar voor het nieuwe nummer een van de wereld.
F ormidabel tennis in een geweldige sfeer. De Masters in Madrid waren een schot in de roos. Het slotweekend, en meteen het slotakkoord van een lang seizoen, bracht het beste naar boven in de besten van de wereld. Ja, de toppers waren op de afspraak. De finale van deze Sony-Ericsson Cham-pionships ging zelfs tussen de twee sterkste speelsters van 2006 : Justine Henin-Hardenne en Amélie Mauresmo. In de halve finale namen zij afstand van de beste derde en vierde ter wereld, Maria Sharapova en Kim Clijsters. Voor de Limburgse een kleine ontgoocheling na toch wel een fantastische comeback. Met enkel het toernooi van Hasselt in de benen moest ze zich in haar eerste groepswedstrijd nog aanpassen aan de omstandigheden en het hoge niveau. Daarna ging het enkel crescendo met haar tennispeil waardoor haar nederlaag in drie sets tegen Mauresmo toch een minieme domper was op de ondertussen opgebouwde verwachtingen.
Meer dan verdiend
Justine Henin-Hardenne kwam zonder verwachtingen naar de Spaanse hoofdstad afgezakt – die kuitblessure die haar zeven weken aan de kant hield, weet u wel – maar schoot in de Madrid Arena als een stier uit het wachthok. Schitterende eerste set van haar eerste match tegen Martina Hingis om daarna niet meer om te kijken. Het bracht haar in de halve finale zelfs voorbij de toernooifavoriete, Maria Sharapova. De negentienjarige Siberische had sinds de US Open, en ook in de poulefase, een zeer stevige indruk nagelaten, maar tegen een quasi perfecte Henin-Hardenne voelde ze zich ineens niet lekker. Nochtans stond er vrij veel op het spel in die hooggespannen halve finale. Niets minder dan de nummer een positie werd beslist in een rechtstreekse confrontatie tussen Henin-Hardenne en Sharapova. Dat de 24-jarige Waalse met winst en dus de eerste prijs ging lopen was niet meer dan verdiend. Wie vier maal present tekent in de finale van de grandslamtoernooien – Justine speelde tien keer de eindstrijd op dertien evenementen dit jaar ! – mag zich de beste van 2006 noemen. Het is de tweede keer in haar carrière dat Henin-Hardenne het jaar als nummer een afsluit, drie jaar terug lukte ze er, eveneens op de Masters, ook al eens in. “Toen was het de eerste keer en dat is toch iets speciaal. Ik weet nu wel hoe moeilijk het is om daar te geraken”, zei de winnares van Roland Garros, “want in de tussentijd kende ik heel wat blessureproblemen. Maar dit is toch een teken dat het dit jaar al bij al goed liep, ondanks die laatste blessure aan de kuit.” Zeg dat wel.
De ultieme bekroning, haar eerste Masterstitel, kreeg Henin-Hardenne door in een uiterst boeiende finale Mauresmo af te houden. Een schitterende afsluiter van een seizoen dat door de twee protagonisten gedomineerd werd. En zeggen dat beide speelsters heel lang onzeker waren voor deze Masters.
Ja, want ook Mauresmo had er een flinke weg opzitten. Door een schouderblessure had ze een groot deel van haar indoorseizoen verstoord gezien. Net op tijd raakte ze speelklaar maar, net als Henin-Hardenne, moest ze het stellen zonder al te veel competitieritme. In haar opener tegen Nadia Petrova bleek dat duidelijk toen de Française met pijnlijke cijfers werd weggeveegd. Au revoir, Amélie, dachten velen al. Mauresmo is echter een andere speelster geworden in 2006 : “Mijn zeges op de Australian Open en Wimbledon hebben me zoveel vertrouwen gegeven dat ik weet dat ik altijd terugkom”, zei Mauresmo. “Zelfs als ik een minder moment beleef, weet ik dat ik mijn tennis terug op de rails krijg.” Met een moeizame overwinning op Martina Hingis in haar tweede poulewedstrijd en een zwaarbevochten zege op Henin-Hardenne in haar laatste groepsmatch plaatste ze zich op het nippertje voor de halve finales. Het was op dat moment echter al duidelijk dat de titelverdedigster – Het was in L.A. vorig jaar dat Mauresmo voor het eerst een groot toernooi won en zich bewust werd van haar kwaliteiten – op de weg naar boven was. Dat bewees haar halve finale tegen Clijsters. Een prachtige partij toptennis beslist door enkele details. De Breese had zich niets te verwijten in een derde set waar het publiek wild van werd. Maar Mauresmo toonde voor de zoveelste keer dit jaar zeer veel weerbaarheid, spelintelligentie en fysieke taaiheid. “Dit was dichtbij mijn beste wedstrijd van het jaar”, gaf ook Clijsters toe. “In dat opzicht ben ik blij over hoe ik het seizoen beëindigd heb. Blij dat ik die twee laatste toernooien nog heb kunnen meepikken. Dit is alleszins iets wat ik kan meepakken naar Australië.”
Ja zeker, over een zevental weken zit het hele circus al terug op het vliegtuig richting Australian Open. Heel het spektakel van de Masters 2006 zal vergeten zijn. Al kunnen we nu al voorspellen dat de gladiatoren die afgelopen weekend de Madrid Arena betraden ook volgend seizoen nog de dans uitmaken. Dat voorspelt veel goeds : Henin-Hardenne nog fitter, Mauresmo met nog meer ambitie, Sharapova met nog meer ervaring en Clijsters met nog grotere motivatie op haar laatste trip. Het seizoen is gedaan, laat het volgende maar beginnen.
Madrid maakt de beloften waar
Vier jaar liep het Masterstoernooi bij de vrouwen onder een slecht gesternte. Vier jaar L.A. gaven het elite-evenement een slechte nasmaak. Madrid maakte daar in één keer komaf mee. Aan de Amerikaanse westkust had het jaarafsluitende wereldkampioenschap te maken met een povere marketing, slechte kijkcijfers en een algemene sfeer van apathie. Het enorme Staples-center – 23.000 zitjes – gaf steevast een halflege indruk waardoor er van veel matchambiance weinig te merken was. In de Spaanse hoofdstad deed promotor Ion Tiriac zijn best om daar een mouw aan te passen. Met zo’n 9000 toeschouwers per dag kwam hij alvast niet boven de cijfers van L.A. uit maar in de prachtige en goedgevulde Madrid Arena kreeg dat een heel ander effect. Daarnaast zorgden zijn publiciteitsstunt met de ballenjongens voor veel media-aandacht rondom het toernooi. Net als in het mannentornooi, ook op poten gezet door Tiriac, deden modellen dienst als ballenpersoneel. Dat de mooie jongens niet altijd aan de professionele standaard voldeden, werd ruimschoots vergoelijkt door de enorme publiciteit die ze vergaarden. De speelsters waren er niet altijd over te spreken maar waren daartegenover zeer tevreden over de organisatie in zijn geheel. Kan moeilijk anders met de Porsches waarin ze rondgereden werden, de cadeautjes die ze vonden in hun hotelkamers van het poepsjieke Westin Palace hotel en het prinsheerlijke bestaan dat ze kregen voorgeschoteld in het fijne Madrid. Doorgaan hiermee, zal u gedacht hebben, maar dat is buiten de waard gerekend. Volgend jaar zal de Madrid Arena nog dienst doen als strijdperk van het officieuze wereldkampioenschap maar zou wel eens één van de laatste keren kunnen zijn. De ATP en WTA willen in 2009 naar een kleinere kalender met meer en meer gemeenschappelijke toernooien. Tiriac en de stad Madrid toonden zich al meer dan geïnteresseerd om gastheer te spelen voor één van die A-evenementen. Wat meteen zou betekenen dat de Masters opnieuw zullen verhuizen. Voor de mogelijke opvolgers heeft de Spaanse hoofdstad de lat alvast erg hoog gelegd.
FILIP DEWULF
