Vanavond ontvangt Anderlecht Dortmund. De Duitse club werkt zich gestaag naar de absolute Europese top.

Afgelopen seizoen lokte geen andere Bundesligaclub gemiddeld 79.856 kijkers. Dat is meer dan kampioen Bayern (71.131) en regioconcurrent Schalke (61.209) maar dat komt ook omdat hun stadions (die ook altijd vol zitten) een iets kleinere capaciteit hebben.

Een plek op de grootste staantribune van Europa kost twaalf euro op de zijkanten. In het midden van het geel-zwarte hart is dat amper twee euro meer. Dat is spotgoedkoop in vergelijking met andere Europese topclubs.

Dortmund wil een volksclub blijven, maar het let erop dat het op zakelijk vlak goed scoort. Afgelopen seizoen boekte het twaalf miljoen euro winst op een omzet van 260 miljoen euro. Daarmee kan je al eens de transfermarkt op gaan. Tijdens de afgelopen mercato gaf in Duitsland geen enkele club meer uit aan nieuwe spelers: liefst 52 miljoen, terwijl het maar voor bijna drie miljoen euro verkocht.

Avanti

Het gebeurt niet vaak dat trainer Jürgen Klopp spelers in het openbaar afvalt. Wanneer de trainer van Dortmund op trainingskamp in het Oostenrijkse Bad Ragaz op vragen over de integratie van de nieuwe spits ingaat, is dat een duidelijk signaal dat de nieuwe aanvaller nog niet perfect geïntegreerd is. Ciro Immobile spreekt alleen Italiaans, meer dan ‘avanti’ kan de trainer nog niet tegen hem zeggen.

Voor hij tegen Chievo Verona zijn eerste wedstrijd afwerkte, stopte Sebastian Kehl de Italiaan twee bladzijden met Duitse voetbalbegrippen in de hand. Die moest hij maar eens van buiten leren, raadde zijn tolk, Massimo Mariotti,hem aan. Prompt breidde Immobile zijn Duitse woordenschat uit die tot dan bestond uit ‘Wie geht’s’ en ‘Tore schiessen’. Plots komen daar bij: ‘umschalten’ (omschakelen) en ‘Gegenpressing’. Immobile leert dat ‘Leo’ niet het signaal is om een stuk chocolade te eten, maar een codewoord om de bal door te laten naar de speler achter hem.

Sportief manager Michael Zorc stelt vast dat de Italiaan onder de aanpassingsproblemen gebukt gaat. De intensiteit van de trainingen is hij, die toch uit Italië komt, niet gewend. En de voortdurende vergelijking met zijn voorganger Robert Lewandowski, die intussen bij Bayern speelt, weegt op de man die na Henrikh Mkhitaryan (26 miljoen) en Marcio Amoroso (24 miljoen) met een transfersom van 18,5 miljoen de derde duurste aankoop uit de clubgeschiedenis is.

Op trainingskamp zet Immobile handtekeningen, poseert met fans op de foto, maar het valt in die eerste weken op dat hij daarbij zelden lacht. Toch geeft hij zich op zijn eerste persconferentie bloot als een speler “die om elke bal vecht en altijd alles geeft”. Net die eigenschappen vallen amper op in zijn eerste wedstrijden. Immobile moet niet in het strafschopgebied wachten op voorzetten die niet of slecht aankomen, waarschuwt Klopp, die sinds zijn komst bij Dortmund in 2008 de touwtjes stevig in handen heeft en twee keer kampioen werd.

Een impulsaankoop is de Italiaan niet. Liefst drie jaar lang heeft de Duitse topclub de spits uit het Zuid-Italiaanse Torre Annunciata gevolgd. Immobile is volgens Zorc niet alleen een echte zestienmetervoetballer maar ook een teamspeler die zich niet te beroerd voelt om aanvallend en verdedigend werk te verzetten. Maar het is voor nieuwe spelers niet altijd gemakkelijk om zich vlot in te schakelen in het systeem van Klopp. Pressing en snel omschakelen is niet iedereen op het lijf geschreven. Vraag maar aan Robert Lewandowski.Vandaag met Bayern een van de beste spitsen ter wereld, maar in zijn eerste seizoen met Dortmund (2010/11) amper goed voor acht goals in 33 matchen.

Een paar weken later is Immobile plots de held. ‘An der Grenze zur Perfektion’, jubelt de Frankfurter Allgemeine Zeitung na de 2-0-zege van Dortmund tegen Arsenal. Plots toont hij dat hij alle tempowisselingen aankan. Door vroeg druk te zetten en doorlopend te storen, dwingt hij samen met Aubameyang de tegenstander fouten te maken.

Vier dagen na zijn bejubelde prestatie tegen Arsenal ervaart Immobile hoe snel je ook in Dortmund van zero to hero gaat, en weer terug naar af. Wanneer hij, de uitblinker tegen Arsenal, tegen Mainz bij zijn invalbeurt een strafschop mist, is hij plots weer de schlemiel van dienst.

Geen sjeiks

Langs de lijn scoort de ploeg wél aan de lopende band. Dit jaar werkt ze aan een kapitaalsverhoging van liefst 114 miljoen. Daarmee wil ze eerst het restant van de schuldenlast van 40 miljoen die indertijd werd afgesloten voor de ombouw van het stadion terugbetalen. Nieuwe financiële partners, zegt CEO Hans-Joachim Watzke,moeten bereid zijn om langdurig grote sponsorvolumes bij Dortmund op te nemen. “Om het met andere woorden te zeggen: we willen hier geen eendagsvliegen, investeringsfondsen of sjeiks. Zo’n sjeik wil alle macht, maar die krijgen ze bij ons niet. Wij willen partners die niet alleen in renteopbrengsten of kortetermijnsucces geïnteresseerd zijn.”

Om deel uit te maken van het absolute kransje van topclubs heeft geel-zwart meer tijd nodig, heeft Watzke berekend. “Je hebt in de Champions League tien jaar continuïteit nodig om toenadering te krijgen tot de top. Real, Barcelona en Manchester United behoren nog tot een andere categorie.”

Ten laatste in 2018 wil de club die in Duitsland met 260 miljoen de tweede grootste omzet heeft (na Bayern) een omzet van 300 miljoen euro realiseren, zonder transferinkomsten, welteverstaan. “De verkoop van een speler als Mario Götze is een eenmalige zaak. Uitgaande van een budget van 260 miljoen euro moet Dortmund elk jaar tien miljoen euro extra opbrengen. Voor elke tien miljoen extra omzet kunnen we de salarislast met vier miljoen euro verhogen. Het is de bedoeling dat de salarislast, die nu 80 miljoen euro bedraagt, hier van jaar tot jaar stijgt, maar dat kan dus enkel als ook de omzet evenredig toeneemt.”

Of dat moet toelaten om een topper te houden zoals Marco Reus, die contractueel voor 25 miljoen kan vertrekken, weet Watzke nog niet. “Wij willen dat Reus in zijn geboortestad een legende wordt. Anderzijds stellen we vast dat elk jaar onze beste spelers worden weggekocht, maar dat we toch op de weg naar boven blijven.”

DOOR GEERT FOUTRÉ EN RICHARD LEIPOLD

“We willen hier geen eendagsvliegen, investeringsfondsen of sjeiks.”

CEO Hans-Joachim Watzke

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content