Van alle ploegen die dit seizoen in de Champions League speelden, staat Inter op de elfde plaats wat het gemiddelde aantal treffers per wedstrijd betreft. Het is de nummer zeventien als het gaat om het aantal scoringspogingen en de nummer negentien inzake balbezit. Het zijn cijfers die bewijzen dat José Mourinho met Inter geen aanvallend voetbal speelde, in weerwil van wat de Portugees de buitenwereld wil doen geloven. Niettemin mocht Inter zich de beste ploeg van Europa noemen, het kroonstuk van een trilogie waarin eerder de titel en de beker werden behaald.

In het begin van dit WK leek het erop dat de geest van José Mourinho door Zuid-Afrika waaide. Zekerheid was de allesbepalende factor. Sommige ploegen trokken een niet te ontwrichten verdedigingsgordel op: vier man in de defensie, vijf middenvelders daarvoor met veel aandacht voor het storende werk. Alleen Argentinië durfde offensief voetbal op te dienen. Het is het enige team dat met drie aanvallers opereert. Naar het beeld van de meest gemediatiseerde man van dit toernooi: Diego Maradona straalt kinderlijk geluk uit bij elk doelpunt. In een keurig pak dat absoluut niet bij hem past, pleegt hij dan iedereen die op de bank zit te kussen. Daar is hij even mee bezig: in de Argentijnse dug-out nemen in iedere wedstrijd weer zeventien mensen plaats.

Het is vreemd hoe de angst bij sommige bondscoaches de pogingen tot creativiteit doodt. Zo staat bijvoorbeeld Morten Olsen bekend als een adept van avontuurlijk combinatiespel, naar voren georiënteerd. Met Denemarken doet hij niet anders dan zich voor het eigen strafschopgebied in te graven. Dat de ploeg niet bovenmatig getalenteerd is, mag geen excuus zijn om de bal blind weg te trappen en uitsluitend te hopen op de counter. Afgelopen zaterdag leverde dat tegen het veel vrijer en vranker voetballend Kameroen een overwinning op. Dat is een slechte zaak voor het voetbal.

Na het ronduit beschamende begin klimt het niveau de afgelopen dagen tergend traag de hoogte in. Maar nieuwe tendensen vallen niet te bespeuren. Door het oeverloze getik in de breedte krijg je soms de indruk naar een handbalwedstrijd te kijken. De voor de Zuid-Afrikaanse televisie als analist optredende ex-voetballer van Liverpool John Barnes vergelijkt de wedstrijden met een flipperkast waar je geen millimeter ruimte meer vindt. Het is maar welke marsroute je als trainer aangeeft. In Brazilië dreigt er haast een volksopstand door de te realistische aanpak van bondscoach Carlos Dunga. In Nederland frappeert Bert van Marwijk, een voormalige linksbuiten, ook al niet met een moedig concept en in Duitsland moest er een weinig succesvolle clubtrainer als Joachim Löw aan het roer komen om de door Jürgen Klinsmann geforceerde cultuurbreuk te verfijnen. Dat manager Oliver Bierhoff nu heeft aangekondigd dat er ook op dezelfde manier verder wordt gewerkt als de ploeg woensdag over Ghana struikelt, is moedig.

Hoe opvallend is het trouwens dat grote Europese voetbalmachten zo moeizaam door dit toernooi glijden. Van de ergernis bij de Engelsen over te kritische supporters tot een gênant stukje kindertheater bij de Fransen waar Nicolas Anelka het vermocht om bondscoach Raymond Domenech te beledigen: steeds meer leidt het WK tot ongecontroleerde uitschuivers waarrond de geur van agressiviteit hangt. Natuurlijk is het vreemd dat een door de spelers uitgespuwde trainer als Domenech aan dit WK mocht beginnen, maar dat Franse spelers na het wegsturen van Anelka vervolgens niet meer wilden trainen, is een aanfluiting van welke vorm van professionalisme dan ook.

Veel zinvoller zou het zijn om de hand in eigen boezem te steken en de mindere prestaties niet op excuses af te wentelen. In vele wedstrijden valt er een festival van slechte voorzetten en technische beperkingen te aanschouwen. Dat is veel alarmerender dan de nukken van enkele omhooggevallen vedetten.

door JACQUES SYS

Alleen Argentinië durft met drie aanvallers te spelen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content