SV Roeselare besloot een week waarin de interne verdeeldheid escaleerde met een vreugdedans op Staaien. Met gesprekstherapie legde sportief manager Wim De Coninck de basis voor de eerste zege in zes speeldagen.

In Roeselare zijn de kleedkamers niet ruim genoeg om de hele A-kern een comfortabele plaats te bieden. Daarom worden er op trainingsdagen twee gebruikt. Toen hoofdtrainer Dirk Geeraerd vorige week dinsdagochtend binnenkwam, liet hij zich ontvallen dat hij de linkerkleedkamer maar beter geen hand kon geven. In de linkerkleedkamer zitten onder meer Yves Vanderhaeghe (38) en Koen De Vleeschauwer (36), ervaren spelers met autoriteit en invloed in de groep.

Er was die ochtend in Het Laatste Nieuws een artikel verschenen waarin stond dat een groot gedeelte van de groep een samenwerking met de trainer niet meer zag zitten. Yves Vanderhaeghe zette zich erin af tegen verdachtmakingen van muiterij. “Vooral het feit dat geïnsinueerd wordt dat ik de boel wil belazeren, irriteert me mateloos”, stond er te lezen. “Drie weken geleden werd ik nog geprezen om mijn mentaliteit. Nu ben ik plots de rebel. Ik accepteer niet dat ik als mens de grond word ingeboord. Ik weet niet waarom Geeraerd een machtsstrijd met mij wil uitvechten. Ik ben geen jojo en ik weet niet of ik nog wil voetballen.”

Twee speeldagen daarvoor, op Zulte Waregem (3-1), had Dirk Geeraerd Yves Vanderhaeghe al na 23 minuten gewisseld. Na die wedstrijd was er ook een conflict tussen Geeraerd en Koen De Vleeschauwer. Op Anderlecht (5-0) stonden zowel Vanderhaeghe als De Vleeschauwer in de ploeg, tegen Westerlo (0-2) zat geen van hen in de selectie. Ondertussen kregen ze beiden te horen dat hun aflopend contract niet verlengd zal worden.

Naar aanleiding van het bewuste krantenartikel kwam het vorige week dinsdag dan tot een verhitte discussie tussen Dirk Geeraerd en Yves Vanderhaeghe. Het was voor sportief manager Wim De Coninck het signaal om in te grijpen. Hij voerde lange individuele gesprekken met onder meeer Vanderhaeghe en De Vleeschauwer, gladiatoren zoals Geeraerd zelf. Zij verklaarden zich bereid om zich tot het einde van het seizoen onvoorwaardelijk ten dienste van SV Roeselare te stellen. De Coninck sprak ook de groep toe, hij vroeg iedereen voortaan alle energie in de reddingsactie te steken en niet langer in tweedracht met de trainer.

Geeraerd untouchable

Het in vraag stellen van Dirk Geeraerd is niet meer aan de orde sinds zijn contract werd verlengd met twee seizoenen. Daarover was eind oktober al een mondeling akkoord bereikt. Het duurde uiteindelijk nog tot na de thuiszege tegen FC Brussels op 16 februari alvorens de handtekeningen werden gezet. SV Roeselare leek toen zo goed als gered. Het stond op dat moment elfde met elf punten meer dan het als zeventiende gerangschikte STVV. Ondertussen, na een reeks van 1 op 15 en met een verplaatsing naar Staaien in het vooruitzicht, was het naar de vijftiende plaats gezakt en was de voorsprong op STVV geslonken tot zeven punten.

Het is voorzitter Luc Espeel al langer bekend dat er nogal wat spelers zijn die problemen hebben met de impulsieve aanpak van Dirk Geeraerd, die altijd zeer kort op de bal speelt en daarbij niet op een harde, hoogoplopende discussie meer of minder kijkt. Het doet niets af aan de waardering die hij heeft voor de trainer, die met een enorme bezieling vorig seizoen – met een toch vrij bescheiden ploeg – elfde eindigde en ook nu weer op weg is naar een seizoenseinde zonder degradatiezorgen.

Toen in januari sportief manager Hans Galjé de strijd staakte, werd er zelfs aan gedacht Dirk Geeraerd te promoveren tot manager naar Engels model. Uiteindelijk werd met Wim De Coninck een vriend van Geeraerd als sportief manager binnengehaald. De Coninck kwam ook pas tot een akkoord met SV Roeselare nadat Geeraerd een nieuw contract had getekend.

In zijn column “Breedbeeld” in Sport/Voetbalmagazine van 31 januari 2007 noemde Wim De Coninck Dirk Geeraerd een van zijn zeldzame echte vrienden in het voetbal én een topper in wording. Hij voorspelde hem een grote trainerscarrière. Zeker, voegde hij er toch aan toe, als hij zijn scherpe kantjes een beetje afrondt en zijn pr wat beter verzorgt. Bij zijn aanstelling tot sportief manager van SV Roeselare typeerde De Coninck Geeraerd in de Krant Van West-Vlaanderen als een stormram met wie een diplomaat als hij goed verenigbaar is. Daarvan werd vorige week het eerste bewijs geleverd.

Als er op het sportieve vlak íéts zal veranderen, dan de spelerskern. Grondig. Ook omdat met de hangende competitiehervormingen het structurele risico op degraderen groter dreigt te worden en de club zich beter wil wapenen. Het nieuwe jeugdcentrum en vooral het stijlvolle businesscomplex, dat in een goed halfjaar tegen de achterkant van de hoofdtribune is opgetrokken, laten behalve ambitie ook potentieel en daadkracht vermoeden. SV Roeselare wil volgend seizoen een stabiele middenmoter zijn en dat zou ook moeten blijken uit de spelerskern voor 2008/09 waaraan Wim De Coninck aan het werken is.

Overleven op Staaien

Eerst moet dit seizoen nog het behoud in eerste verzekerd worden. Dat Dirk Geeraerd ook degradatievoetbal aankan, bleek al op Cercle Brugge en Standard. Roeselare hield er de nul. Als het nijpt, kijkt hij naar niets of niemand om, waarschuwde hij in januari al. Ook op Staaien koos hij voor zijn beproefde overlevingstactiek. Eén spits, tien man risicoloos achter de bal. Koen De Vleeschauwer stond negentig minuten op het veld, Yves Vanderhaeghe viel drie minuten voor tijd in.

Zestien hoekschoppen mocht een dominant STVV trappen. Een onhoudbare bal van Kris Buvens zeilde tegen de binnenkant van de verste paal, een doelpunt van Peter Van Houdt werd onterecht afgekeurd en met de rest wist Jurgen Sierens wel raad. Aan de overzijde loste Simon Mignolet een onschuldige verre vrije trap van Koen De Vleeschauwer en trapte Kenny Thompson de rebound binnen: 0-1. Warempel. Na affluiten voerden spelers en staf op initiatief van Dirk Geeraerd een rondedans uit.

Zes speeldagen voor het einde van de competitie telt SV Roeselare tien punten voorsprong op STVV. Met Wim De Coninck in de buurt moet dat volstaan. S

door christian vandenabeele