Na het succes van vorig seizoen werd de PSV-kern zowat kaalgeplukt. Met het vertrek van Johann Vogel, Mark van Bommel, Ji-Sung Park, Young-Pyo Lee en Wilfred Bouma lijken de fundamenten van de landskampioen weggeslagen.

Eens de euforie van de landstitel en de halve finale van de Champions League voorbij, volgde de ontnuchtering bij PSV. Het succes van het afgelopen seizoen inspireerde een aantal grote buitenlandse clubs om op koopjesjacht te gaan in Eindhoven en daardoor wordt het de komende maanden flink improviseren voor Guus Hiddink. Met het vertrek van Mark van Bommel (Barcelona), Johann Vogel (AC Milan) en Ji-Sung Park (Manchester United) werd al een voornaam deel van het stevige fundament weggeslagen en toen ook Young-Pyo Lee, de betrouwbare linksback en tevens kroonprins van de assist, meedeelde andere oorden te willen opzoeken, sloeg de stemming in de bestuurskamer van PSV om naar lichte paniek.

Ondanks een clausule in het contract van Lee, waarin stond dat hij twee miljoen euro moest opbrengen, weigerde PSV hem te laten gaan bij een bod van drie miljoen door Tottenham Hotspur. PSV eiste plots vier miljoen euro – het dubbele van de clausule dus – en trok alle registers open om Lee te overtuigen in Eindhoven te blijven. Een donderpreek van Guus Hiddink ten spijt besliste de Koreaan gebruik te maken van de bepaling in zijn contract en tekende hij een vierjarige overeenkomst met Tottenham. Een streep door de rekening voor trainer/technisch directeur Hiddink, want linksbacks van het niveau dat PSV eist, lopen niet echt dik. En om de ellende compleet te maken tekende Wilfred Bouma, tien jaar dienst bij PSV, een driejarig contract bij Aston Villa. De club uit Birmingham betaalde circa vijf miljoen euro voor de centrale verdediger. Bouma lag nog tot medio 2008 onder contract bij PSV, maar ook hij zou gebruikgemaakt hebben van een clausule in zijn contract, die de hoogte van de transfersom bepaalt.

“De belangstelling voor onze spelers is groter dan verwacht”, moest voorzitter Rob Westerhof vaststellen. “Na onze geweldige wedstrijden tegen Olympique Lyon en AC Milan krijg je dit soort van toestanden, daarmee heeft FC Porto vorig jaar na de winst in de Champions League ook te maken gehad. Maar we zien ook voordelen. De prestatie van PSV heeft wel een magneetwerking opgeleverd ; veel spelers zijn bereid te komen, maar je moet ook heel kritisch blijven. Ze moeten wel direct ons elftal versterken.”

Met die magneetwerking viel het aanvankelijk nogal mee. De gewenste versterking Salomon Kalou kreeg PSV niet losgeweekt bij Feyenoord en in een eerder stadium bleken de eredivisiesterren Robin van Persie, Rafael van der Vaart en Hatem Trabelsi ook al niet haalbaar. De buitenlandse talenten Robinho en Carlos Tévez konden eveneens niet worden verleid tot een Nederlandse tussenstop.

Pas op de allerlaatste dag van de transferperiode kon PSV vervangers inlijven voor Bouma en Lee. Michael Reiziger, die aan zijn tweede seizoen bij Middlesbrough bezig was, tekende een contract van twee jaar. Hij kan als centrale verdediger uit de voeten, maar is niet linksbenig zoals Bouma en Lee. Michael Ball is dat wel. Deze 25-jarige verdediger kwam transfervrij over van de Glasgow Rangers, die in 2001 overigens nog tien miljoen voor hem betaalden aan Everton. Mede door onenigheid met zijn oude club kwam Ball de laatste jaren weinig aan spelen toe bij de Rangers.

Vooraan werd Juan Carlos Carrizo gehaald, een achttienjarige aanvallende middenvelder van het Argentijnse San Lorenzo, en na lang palaveren kreeg PSV ook de Ivoriaan Arouna Koné. Hij wordt voor één jaar gehuurd van Roda JC, met een optie tot koop. Voorzitter Westerhof : “Koné is een speler die goed bij onze ambities past. Hij zou eventueel pas na de winterstop in de Champions League kunnen spelen, maar ik ga ervan uit dat we dan nog Europees spelen, eventueel in de Uefacup.” PSV zette in op een waardige vervanger voor Ji-Sung Park, maar neemt nu genoegen met een speler die tot 1 februari 2006 niet inzetbaar is in Europa. Het zegt veel over de benarde situatie waarin de club verkeert.

“Vorig jaar is alles alleen maar top geweest en nu moeten we accepteren dat alles in golfbewegingen gaat”, beseft ook Guus Hiddink. “Veel heeft toch met economie te maken. PSV is gezonder, of misschien moet ik wel zeggen minder ziek, dan in het verleden. We moeten oppassen dat het niveau niet te ver daalt, maar ook mogen de investeringen nooit zo hoog zijn dat het onverantwoord is. In de internationale verhoudingen verliezen wij dus altijd van de grote voetballanden. Je betaalt nu voor het succes. Er is even belangstelling voor iedereen. Ik wil daar niet over klagen, want als wij een bepaalde speler willen hebben, veroorzaak je ook een zekere onrust.”

Het vertrek van belangrijke spelers en het vooralsnog uitblijven van nieuwe megatalenten zadelt PSV op met een probleem voor de lange termijn. De begroting bedraagt zo’n 50 miljoen euro en daar staat circa 35 miljoen aan gegarandeerde inkomsten tegenover. Het gat van 15 miljoen moet worden opgevuld via uitzonderlijke prestaties in de Champions League, een nieuw spelersfonds dat nog wacht op goedkeuring van De Nederlandsche Bank en vooral : winstgevend transferbeleid.

Dat laatste, een ijzersterke aan- en verkoopstrategie, is altijd de voornaamste grond van het PSV-succes geweest. Met de miljoenen van Park, Lee en Bouma deed PSV aan inkomstenzijde alweer goede zaken, maar ook vervangers kosten geld. En wat loopt er nog aan kapitaal op het veld ? Centrale verdediger Alex is eigendom van Chelsea, Koné wordt gehuurd van Roda JC, waardoor de transferrechten voorlopig in bezit blijven van de Nederlandse Limburgers. Phillip Cocu beëindigt zijn loopbaan in Eindhoven, Timmy Simons begint net aan een nieuw avontuur en gaat straks na zijn eerste PSV-seizoen ook al richting de dertig jaar. Net als André Ooijer (31) en Michael Reiziger (32) zal hij gezien zijn leeftijd dan geen fors miljoenenbedrag meer opleveren. Gomes heeft geweldig veel potentieel, maar voor een keeper komt meestal niet de hoofdprijs op tafel. En hoe ver willen clubs gaan om nuttige clubspelers Theo Lucius of Jan Vennegoor of Hesselink in te lijven ? Ibrahim Afellay is wél een jong talent met perspectief en Jefferson Farfán lijkt vooralsnog de voornaamste kandidaat om PSV al op korte termijn een forse financiële klapper te bezorgen.

“Het klopt inderdaad dat wij nieuw kapitaal moeten ontwikkelen”, geeft Westerhof toe. “Dat is een feit. Het is niet absoluut eenvoudig, want in de huidige curve trekken goed presterende talenten nu eenmaal steeds sneller naar het buitenland. Kijk maar naar Arjen Robben, dat is een goed voorbeeld. Daarom moeten wij de spelers in de toekomst op nog jongere leeftijd halen en dan vervolgens jaren de tijd nemen om hen te laten ontwikkelen. Juan Carlos Carrizo is een voorbeeld van dat beleid. Hij is pas achttien jaar en wordt in eerste instantie ingezet bij Jong PSV. Als hij blijkt te voldoen, zal hij zich via dat elftal verder moeten ontwikkelen. Ons toekomstige kapitaal moet uiteindelijk komen van nieuwe talenten. Maar voor de eerste selectie hebben we nu geen tijd om langzaam spelers in te passen, de vervangers moeten er direct staan. Anders praat je over tussenjaren. Dat willen wij niet.”

door Tom Knipping

Een ijzersterke aan- en verkoopstrategie is altijd de voornaamste grond van het PSV-succes geweest.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content