Dat Westerlo tot dusver de meeste doelpunten aantekende, maar er in negen wedstijden slechts één keer in slaagde de nul te houden, is illustratief voor de grilligheden van deze competitie. Een paar weken geleden heette het dat Mouscron-Péruwelz het technisch beste voetbal van België bracht. Nu de ruimtes worden afgesneden kan de Henegouwse club niet meer domineren. Een nul op negen is het pijnlijke gevolg.

Niet zo lang geleden ook noemde Hein Vanhaezebrouck na een wedstrijd tussen AA Gent en Zulte Waregem de ploeg van Francky Dury een certitude voor play-off 1. Nu is die ploeg gezakt naar de bodem van het klassement. De tol van een gebrek aan sportieve continuïteit: te veel nieuwe patronen moeten er in de ploeg worden geslepen. Dan botst ook een vakman als Dury (voorlopig) op zijn grenzen.

Die automatismen zijn er bij Anderlecht wel. Met de zich naadloos in de ploeg integrerende Steven Defour als laatste schakel van de ketting. Niet dat paars-wit met sprankelend voetbal uitpakt, maar de efficiëntie is er wel en er wordt vooral vooruit gevoetbald. Bovendien lijkt de mentaliteit in de groep beter dan ooit. Het is de verdienste van Besnik Hasi, die duidelijke regels uitvaardigde en de trainingsintensiteit verhoogde. Dat sommige spelers vorig seizoen onder John van den Brom ’s avonds nog gingen bijtrainen is een kaakslag voor de Nederlander die nu bij AZ een kans krijgt op eerherstel.

Niets is gevaarlijker dan trainers te snel op een voetstuk te zetten. Van den Brom heette in zijn beginperiode bij Anderlecht een ‘vernieuwer’ te zijn en ook Hasi wordt nu met lof overladen. Er is wel één verschil: de Albanees is ongemeen veeleisend voor zichzelf en laat de spelers vanuit zijn fanatisme geen seconde gerust. Zo wil hij de ploeg ook internationaal zien groeien.

Vanavond moet blijken hoever Anderlecht daar staat. Na de uitstekende verrichting op Galatasaray wordt er nu gedroomd van meer. Dan wacht Borussia Dortmund, dat zijn status in de Bundesliga de afgelopen weken zag afbrokkelen en na de 2-1-nederlaag van zaterdag op Schalke 04 in een crisis belandde. Een tiende plaats op zeven punten van Bayern München, een negatief doelpuntensaldo en een geknakt zelfvertrouwen, dit lijkt voor paars-wit een uitgelezen kans. Maar wedstrijden in de Champions League hebben hun eigen karakter, ook en vooral door de veel hogere snelheid van uitvoering. Juist dat tempo pleegde Anderlecht in het verleden te versmachten.

Met verbetenheid blijft Club Brugge in deze competitie zoeken naar de juiste puzzel. Michel Preud’homme kiest voor een rotatiesysteem, iets wat hij vorig seizoen amper deed. Zondag leverde dat in Oostende bij vlagen goed voetbal op. Maar het 2-2-gelijkspel zorgde bij blauw-zwart voor een kater. Preud’homme kon er niet mee leven. De manier waarop hij achteraf in de clinch ging met Oostendetrainer Fred Vanderbiest was niet mooi om zien. Dat soort uitvallen zorgt voor onnodige commotie en komt het imago van Club niet ten goede.

Preud’homme is een gedreven trainer. Vooral de afgelopen weken liet hij herhaaldelijk horen dat er bij Club dag en nacht wordt gewerkt. Discutabele arbitrale beslissingen kan hij niet plaatsen, ook niet als de club hem vraagt in dat soort omstandigheden beheerst te blijven. Is er bij Club echt niemand die Preud’homme kan leren zichzelf na een wedstrijd te controleren?

Veel essentiëler niettemin is de vraag waar Club Brugge na één jaar onder Michel Preud’homme staat. Het antwoord is duidelijk: de Europese resultaten zijn goed, maar in de competitie wordt er niet beter gevoetbald dan vroeger. Preud’homme weet dat en het frustreert hem. Hij merkte dat de onwrikbare mentaliteit die in het verleden het handelsmerk was van Club niet altijd aanwezig is. Het zorgt voor bruuske schommelingen in het spel en voor een te karige puntenoogst in de competitie: 14 op 27 of 52 procent. Of de zes transfers die nu werden gerealiseerd dat zullen veranderen, moet worden afgewacht. In de kern van 27 spelers staan nu 17 buitenlanders uit 16 landen. Dat zijn er twee minder dan Standard, de tegenstander van zondag. Daar is de zoektocht naar de juiste formatie een eindeloos feuilleton: 28 spelers werden er in de competitie al door Guy Luzon opgesteld.

@JacquesSys

DOOR JACQUES SYS

Is er bij Club echt niemand die Preud’homme kan leren zich na een match te beheersen?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content