De linker van Gert Van Walle zorgde zondagavond omstreeks 19.25 uur voor een grote ontlading bij de Red Dragons en de naar Parijs meegereisde fans. Voor het eerst sinds 1978 zal de Belgische nationale volleybalploeg weer aanwezig zijn op het WK. Vanaf 3 september mogen de mannen van bondscoach Dominique Baeyens in Polen de strijd aangaan met de 23 andere ‘beste volleybalnaties van de wereld’. Daarmee trekt België de positieve lijn door van de afgelopen jaren met onder meer de knappe zevende plaats op het EK van het pas afgelopen kalenderjaar.

Meer zelfs: op het kwalificatietoernooi vorig weekend toonden de Red Dragons dat ze de voorbije maanden nog progressie hebben gemaakt. Na de overwinningen tegen Spanje en Wit-Rusland, en dankzij de vlotte zege in groep K van Duitsland tegen Turkije, volstonden twee sets tegen het thuisland voor een ticket voor Polen, maar de Belgen gingen ook daarna voluit en pakten de groepswinst door Frankrijk (vijfde op het EK) met 2-3 te verslaan.

In navolging van de snel opduikende tweets van sportminded en sportend Vlaanderen tijdens de wedstrijd, klonken ook de meeste reacties na afloop begrijpelijkerwijze euforisch. “Dit is niet te vatten”, was het eerste wat hoekaanvaller Sam Deroo voor de micro van Sporza uit zijn mond kreeg. “We mogen trots zijn op deze prestatie, die het resultaat is van jarenlang werken. Alle energie die we erin hebben gestoken, heeft geloond.”

Kapitein Frank Depestele, die zijn internationale carrière met nog minstens negen maanden verlengd ziet: “Of dit de mooiste bekroning ooit was, weet ik niet, maar het doet denken aan het winnen van een titel. We haalden opnieuw het niveau van tijdens het EK. Ja, dit is promotie voor onze sport. Ik ben blij dat ik de steeds groeiende progressie van deze ploeg nog mocht meemaken.”

Ook de bondscoach was uiteraard opgetogen. “In Frankrijk winnen is niet iedereen gegeven, maar deze ploeg heeft dat extra tikkeltje adrenaline van de grote wedstrijden nodig.” In de zomer van 2014 zal België zowel aan de World League als aan het wereldkampioenschap deelnemen. “Voor deze jonge groep is die ervaring van onschatbare waarde”, aldus nog Baeyens. Op spelverdeler Frank Depestele en zijn stand-in Tim Verschueren na beschikt Baeyens inderdaad over een jeugdige kern die in theorie alleen maar beter kan worden. “Laat die volgende jaren maar komen”, besloot Deroo.

Gouden generatie

Wat die mannen kunnen, moeten wij ook kunnen, moeten de Yellow Tigers gedacht hebben. Minder dan drie uur na de kwalificatie van de Red Dragons plaatsten ook de vrouwelijke tegenhangers zich voor het eerst sinds 1978 voor het wereldkampioenschap volleybal. In een zaal met 14.000 uitzinnige Poolse supporters hielden uitblinkster Lise Van Hecke en co het hoofd koel en smeerden ze de thuisploeg een 3-0-nederlaag aan. Drie clean sheets – tegen Zwitserland, Spanje en Polen – in evenveel kwalificatiewedstrijden bezorgden het team van Gert Vande Broek de meer dan verdiende toernooiwinst.

Naast Lise Van Hecke speelde ook aanvoerster Charlotte Leys op een heel hoog niveau in de beslissende wedstrijd tegen Polen. Zoals het een goede coach betaamt, sprak Vande Broek echter over “een zege van het collectief. Dit is alweer een stap in de evolutie van deze talentrijke ploeg. Wij hebben dat brons op het EK niet gestolen.”

Het Belgische talent bij de vrouwen is zowaar nog indrukwekkender dan dat bij de mannen. Dat bleek inderdaad al tijdens de voorbije mooie (volleybal)zomer met als apotheose de prachtprestatie en de bronzen medaille op het Europese kampioenschap. Met speelsters die bij topclubs in topcompetities als de Poolse en Italiaanse bij de sterkhouders horen, kon Vande Broek ook toen opmerkelijke cijfers voorleggen. “Wij speelden in de zomer liefst 38 interlands en daarvan wonnen wij er 34”, had hij voor het WK uitgerekend, “inbegrepen de matchen tegen Italië en Servië, toch toplanden in Europa. We verloren slechts tegen één land, namelijk Duitsland, dat ons klopte in de finale van de European League en ons nadien uit de EK-finale hield.”

Het WK, dat plaatsvindt van 23 september tot en met 12 oktober in Italië, wordt de volgende stap in de ontwikkeling van de Yellow Tigers. “Waar gaat dat eindigen”, vroeg Stijn Morand, coach van de VDK Gentdames en cocommentator bij Sporza zich af, terwijl dolgelukkige speelsters op het terrein ‘Italia, Italia’ schreeuwden. De gouden generatie, die ook bij de jeugd hoge toppen scheerde, zorgde alvast mee voor een onvergetelijke dag in de Belgische volleybalhistorie.

DOOR ROEL VAN DEN BROECK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content