Cercle Brugge legde Oleg Iachtchouk vast tot 2013. De Oekraïense spits, door blessures nooit doorgebroken bij Anderlecht, lijkt in Brugge te blijven tot aan zijn pensioen. Het ‘fenomeen’ Iachtchouk doorgelicht.

Scoren en laten scoren

Glenn De Boeck: ” Oleg Iachtchouk is een belangrijke pion in ons elftal, hij is de schakel die het geheel doet draaien. Met zijn kwaliteiten en ervaring kan hij op het beslissende moment het verschil maken. Hij teert vooral op intelligentie: Oleg leest het spel perfect. Wat mij vooral opvalt, is zijn doelgerichtheid. Hij bezit een bepaald torinstinct dat maar weinigen gegeven is. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat hij bij Anderlecht meetrainde: bij een afwerkingsoefening was Oleg meteen een van de uitblinkers. Altijd binnenkant voet, net naast de paal binnen. Dat heeft hij nu nog, zijn afwerking is zijn grootste troef. Al is Oleg zeker niet te beroerd om een ploegmaat aan te spelen als die in een betere positie staat.”

Ronny Desmedt (assistent-trainer van Cercle Brugge): “Als Iachtchouk een egoïst was, zou hij meer doelpunten maken ( lacht). Maar zo is hij niet: Oleg denkt in ploegverband. Ik vind dat heel belangrijk, dat spelers niet alleen per se hun eigen doelpuntje wil meepikken. Door zijn maturiteit en intelligentie maakt hij op het veld bijna altijd de goede keuze. Je merkt aan zijn positiespel dat hij perfect weet waar hij moet lopen. Gecombineerd met balvastheid maakt dat hem tot de topspits die hij is.

“Hij begrijpt ongelooflijk goed wat de trainer wil. Zo zal hij zeker komen meeverdedigen indien dat nodig is. Iachtchouk voelt nu eenmaal aan waar hij wanneer moet zijn. Hij is dé ideale man voor het snelle voetbal dat we bij Cercle graag spelen. Je hebt spelers die nooit in één tijd zullen kunnen voetballen, maar Oleg kan dat wel. Hij ziet altijd de oplossing, nog voor hij de bal heeft.”

De professional

Daniël Renders(assistent-trainer van Anderlecht): “Ik ken Iachtchouk als een rustig iemand. Hij windt zich niet snel op en kent zijn grenzen. Nochtans, in zijn Anderlechtperiode was hij veel geblesseerd en een speler ziet daar ook mentaal van af. Maar Oleg had het geduld en het karakter om terug te keren, hij bleef er altijd in geloven. Het is een schitterende ploegmaat, hij zal niemand afvallen. Als er hem door journalisten iets gevraagd werd over zijn ploegmaats, antwoordde hij zelfs niet. Iedere vrouw wil hem als man en iedere vader als schoonzoon ( grijnst).”

Jean-Claude Collignon(schoonvader van Iachtchouk en directeur van het jeugdcentrum in Neerpede): “Oleg leeft in alle professionaliteit. Hij gaat niet uit, drinkt geen druppel alcohol, eet gezond, traint bij op eigen houtje, … Het is geen complex type: zijn gezin en het voetbal, die twee zaken primeren voor hem.

“Een paar weken geleden scoorde hij twee keer op Anderlecht, zonder die goals te vieren. Dat typeert hem. Veel spelers zouden op zo’n moment extatisch zijn en het ongelijk van hun ex-club willen bewijzen. Oleg niet. Hij heeft enorm veel respect voor Anderlecht, waar hij als jonge gast zijn kans gekregen heeft.

Ronny Desmedt: “Iachtchouk mag dan wel op en top professioneel zijn, het is geen droogstoppel. Ik zou hem eerder omschrijven als een stille genieter. Hij is nooit de uitbundigste, maar houdt wel van een grap op zijn tijd. Oleg zal niet in een hoekje kruipen, hij heeft met iedereen contact.”

Van Oekraïne tot Brugge

Paul Courant (voetbalmakelaar): “In ’96, toen ik nog bij Anderlecht aan de slag was, hebben we Iachtchouk via Konstantin Sarsania ( nu trainer van FC Khimki, nvdr) naar België gehaald. In eerste instantie kwam hij als tester, maar iedereen op de club wist meteen wat voor vlees we in de kuip hadden. Anderlecht heeft niet getwijfeld en hem meteen een contract aangeboden.

“Blessures vormen jammer genoeg de rode draad in Olegs Anderlechtperiode. Toen hij als jonge snaak in het Astridpark aankwam, sukkelde hij eigenlijk al met een lichte overbelasting van de adductoren. Op dat moment was Josip Weber lange tijd out en daarom moest Oleg spelen. Misschien heeft hij zich zo op jonge leeftijd al geforceerd.

“Achteraf bekeken is het jammer dat hij toen nooit volledig is doorgebroken. Het blijft een echte klasbak, een streling voor het oog. Je kunt niet in een glazen bol kijken om te zien waar hij geëindigd zou zijn zonder die blessures, maar intrinsiek was en is het talent aanwezig.”

Jean-Claude Collignon: “In 2006 liet hij Anderlecht voor wat het was en vertrok hij naar het Cypriotische Ergotelis. Geen slechte zet, want sindsdien bleef hij gespaard van zware blessures. Oleg kende een goede tijd op Cyprus. Hij draaide een prima seizoen en dacht aan bijtekenen. Alleen waren er geen internationale scholen in de buurt waar zijn kinderen in het Engels of het Frans les konden krijgen. Daarom is hij teruggekeerd naar België.

Ronny Desmedt: “Is hij bij Cercle thuisgekomen? Hij past in ieder geval perfect in het geheel, ook in de mentaliteit van de groep. Het feit dat hij zijn contract verlengde, is veelzeggend. Oleg is iemand die zich niet zal verbinden aan een vereniging als hij zich niet goed in zijn vel voelt.”

Glazen man?

Kristof Snelders (speler van Cercle): “Voordat we ploegmaats werden, kende ik Iachtchouk alleen van zijn reputatie: een man van glas. Intussen weet ik wel beter. Hij pakt de zaken professioneel aan, is enorm bezig met zijn lichaam. Soms zit hij een hele voormiddag in Antwerpen bij Lieven Maesschalk en komt hij daarna trainen.”

Glenn De Boeck: “Als Oleg niet honderd procent fit is, dan durft hij me dat zeggen, een gevolg van zijn maturiteit. Hij heeft begrepen dat hij zijn lichaam sterk moet onderhouden om niet in dezelfde blessures te hervallen, en dat doet hij voorbeeldig. Zo zal hij na de training nog extra bezig zijn met spierversterkende oefeningen.”

Ronny Desmedt: “Als Iachtchouk niet volledig fit is, dan moet je het risico niet nemen om hem op te stellen. Niet dat het vaak gebeurt, maar als Oleg rust krijgt, dan is dat puur om hem fysiek paraat te houden. Een speler die moet spelen, dat kennen we bij Cercle niet. Onze kern is niet groot, maar door overleg met de spelers, kinesisten en de fysical coach, slagen we erin om zo goed als iedereen blessurevrij te houden.”

Jean-Claude Collignon: “Oleg Iach-tchouk is de veldspeler met het hoogste aantal speelminuten bij Cercle Brugge. Kwam je daar een paar jaar geleden mee af bij Anderlecht, je werd weggelachen.” S

door bregt vermeulen