Sinds 2000 is de meerderheid van de aandelen van Stoke City in handen van IJslanders. Een heel verhaal dat clubmedewerker Tony Tams voor ons tracht te duiden. Tams : “De bouw van het nieuwe stadion maakte aanvankelijk heel wat los. Er kwam meer volk dan anders kijken, maar geheel in de traditie van Stoke zakten we net dat seizoen… En toen, out of the blue, verkochten twee van onze directeurs hun aandelen aan een IJslands consortium. Het verhaal wil dat de toenmalige IJslandse bondscoach, Gudjon Thordarson, later onze manager, hier een van zijn spelers kwam bekijken, hoorde van de moeilijkheden, daar thuis over praatte en er geld vond om de club over te nemen. De bedoeling van die mensen die vooral in de visserij fortuin maakten, was dubbel : IJslandse spelers hier stallen om later met winst te verkopen en met een vijfjarenplan proberen te promoveren naar de hoogste afdeling om daarna hun aandelen met winst door te verkopen.”

Dat bleek allemaal lastiger dan verwacht. Dat doorverkopen van IJslands talent lukte niet goed en promoveren evenmin. De IJslanders leken er genoeg van te hebben en in april leek het erop dat ze de club zouden verkopen. Manager Tony Pulis lag goed bij de Engelse boardleden en verlengde in april zijn contract ook al viel er sportief veel op aan te merken. Maar toen, twee maanden later, keerde de zaak. De IJslanders kregen er weer zin in, stelden nog eens een tweejarenplan op, ontsloegen Pulis en engageerden Johan Boskamp. “De voorzitter vond immers dat Pulis te weinig overzeese spelers binnenhaalde, jongens uit Polen, België, dat soort van landen, omdat die goedkoper zijn.”

Op het veld moet er een stijlbreuk met vorig seizoen komen. Tams : “De supporters hadden veel problemen met Pulis. Stoke-fans houden van wingers à la Stanley Matthews, van voetballende middenvelders, niet van lange halen, snel thuis. Vooral de thuiswedstrijden moeten aantrekkelijker worden. Vorig seizoen verloren we tien keer in eigen huis. Op verplaatsing mikken op de 0-0 vonden fans niet zo erg, maar als je dat thuis ook doet….”

Op de achtergrond blijft de strijd woeden tussen IJsland en Engeland. Tams zucht : “De IJslanders zijn er amper. Ze vliegen naar hier voor vergaderingen van de raad van bestuur en af en toe voor een wedstrijd. Financieel maken we verlies, iets rond de 9 miljoen pond (14 miljoen euro). Veel van die schulden zijn leningen bij de geldschieters.”