Met een nieuwe spirit is Club Brugge afgelopen maandag met de voorbereiding op het seizoen begonnen. Geen club die op zo’n resolute manier de bezem door de selectie haalde als de bekerwinnaar. Club Brugge probeerde tijdens het tussenseizoen het gebrek aan kwaliteit en evenwicht te herstellen. Mentaliteit neemt daarbij duidelijk de bovenhand op technische finesse. Zo hoopt Club onder Jacky Mathijssen oude Brugse waarden terug te vinden. Het vroeger zo geroemde groepsgevoel maakte vooral vorig seizoen plaats voor clanvorming, egocentrisme en een verdorven werkklimaat. Mathijssen weet wat in de groep sudderde en net niet explodeerde. De Limburger is niet de man van het compromis : voor hem is de kortste weg tussen twee punten een rechte lijn. Hij zal voor de weg van de duidelijkheid kiezen.
In die zin snijdt Club Brugge nog maar eens een nieuwe episode aan in zijn geschiedenis. Het ziet ernaar uit dat de typeploeg in vergelijking met vorig seizoen op bijna de helft van de posities gewijzigd wordt. Blauw-zwart versterkte de verdediging, verhoogde met Karel Geraerts en Jeroen Simaeys het infiltrerend en defensief vermogen op het middenveld. Bovendien hoopt het met de Serviër Dusan Djokic een slagvaardige aanvaller te hebben gevonden. Club plaatste Bosko Balaban in het uitstalraam maar constateerde dat er zich geen enkele club voor de goalgetter meldde. De Kroaat scoorde vorig seizoen zestien doelpunten, gaf zes assists maar bleek door zijn houding op en vooral naast het veld voor velen een mateloze bron van ergernis. In een vereniging die aan een nieuwe identiteit wil timmeren, lijken zijn nukken niet te passen. Zeker niet bij een trainer die van herkenbaarheid, discipline en enthousiasme zijn sleutelwoorden heeft gemaakt.
Met Jan Ceulemans als trainer en eerder Marc Degryse als sportleider danste Club Brugge twee jaar geleden op de golven van de nostalgie en gaf de leiding in handen van mensen die het bloed van het huis in zich meedroegen. De stijlbreuk die er sindsdien werd doorgevoerd, is verbijsterend. Luc Devroe, de sportmanager die binnen een herschikt organigram minder bevoegdheden heeft dan Degryse, werd bij zijn aanstelling door Michel D’Hooghe een werker genoemd die de West-Vlaamse poldergrond onder de voeten voelde. Devroe blijkt er inderdaad niet voor terug te schrikken om in het midden van de nacht in de auto te springen en naar Oost-Europa te rijden om een speler te scouten. Devroe probeert het scoutingapparaat uit te breiden maar zal afgerekend worden op het niveau dat de relatief onbekende buitenlanders Stépan Kucera, Antolin Alcaraz en Dusan Djokic halen.
Na de gevoerde transferpolitiek beschikt Club Brugge over een veel te grote kern. In de veronderstelling dat Mathijssen uitgaat van een 4-4-2 concept – hij wil naar een herkenbare stijl die ruimte maakt voor flexibliteit – beschikt de trainer over tien volwaardige middenvelders voor vier plaatsen en zes spitsen voor twee posities. Zijn variatiemogelijkheden in de diverse compartimenten zijn eindeloos. Om ongenoegen te vermijden zullen er spelers moeten vertrekken.
Met de transfer van Karel Geraerts zorgde Club Brugge voor de laatste schakel op het middenveld. Op zijn 22ste werd Geraerts door blauw-zwart voor zes maanden aan Lokeren uitgeleend. Daar bleek dat hij een onderschatte voetballer is. Toch werd de Limburger naar Standard doorgesluisd. Hij had amper tien competitiematchen voor Club gespeeld. Nu tastte blauw-zwart tot in het diepste van zijn geldbeugel om Geraerts terug te halen. Dat is een opmerkelijke knieval, een teken dat er in het verleden fouten zijn gemaakt. Die gaan trouwens veel verder dan alleen het vertrek van Geraerts. Onder dat verleden moet nu een streep worden getrokken.
Het blijft niettemin vreemd hoe iedereen zich aanvankelijk op de kwaliteiten van Geraerts verkeek. Ook Trond Sollied verzette zich absoluut niet tegen een vertrek van de blonde middenvelder. Voor Karel Geraerts, die ook door Anderlecht werd gewild, moet het een zoete revanche zijn. Omwille van zijn organisatorische kwaliteiten wordt hij nu al de nieuwe leider van Club Brugge genoemd. S
door Jacques Sys
