Ivan De Witte wilde hem absoluut en dus trok de ex-verdediger van Charleroi met zijn onvermoeibare benen en dito glimlach naar Gent. Hij is dé zomertransfer van de Buffalo’s. Wie is die Núrio eigenlijk?
Voor voetbal staat het hart van Ivan De Witte altijd open. Vanop zijn ereplaats in de hoofdtribune van de Ghelamco Arena staat de voorzitter van KAA Gent het zichzelf altijd toe om verliefd te worden. Niet onlogisch dus dat hij Charleroi met afgunstige ogen bekeek toen het in de laatste wedstrijd voor de lockdown de netten van Thomas Kaminski vier keer bol zette.
Het is nochtans niet door de offensieve armada van de Zebra’s dat de sterke man van de vicekampioen gecharmeerd is, maar wel door de achterhoede van de Carolo’s. Die legt Jonathan David aan banden en smeert de thuisploeg voor het eerst in 307 dagen een nederlaag in eigen huis aan.
‘Het is de lieveling van de voorzitter’, glimlacht Michel Louwagie voor de verzamelde pers bij de voorstelling van de Angolese linksachter. Die werd aangetrokken voor een bedrag dat afhankelijk van de bron tussen de vijf en de zeven miljoen euro schommelt. Alleszins de duurste transfer uit de geschiedenis van Buffalo’s, meer dan de 4,5 miljoen die twaalf maanden eerder voor Michael Ngadeu werd neergeteld. Dat bedrag wekt twijfel, zelfs argwaan.
Een goed gevoel is iets dat bij Núrio hoort.
Het hart en de cijfers
Het verleden heeft nochtans aangetoond dat die verliefdheden hun beperkingen hebben. Zoals Damien Marcq, die in de zomer van 2017 naar de Ghelamco Arena trok, enkele weken nadat hij het heldhaftige blok van Charleroi had gedirigeerd, dat in play-off 1 een gelijkspel kwam wegkapen ondanks de vroege uitsluiting van Clément Tainmont. Twee maanden daarvoor was het Olivier Myny die in het oog sprong van het Gentse bestuur toen hij op de Freethiel twee keer scoorde, ondanks een numerieke minderheid. Maar door de twijfel van de technische staf van de Buffalo’s geraakte het dossier van de rechtsbuiten niet rond.
Louwagie verbaast zich er vaak over dat de naam van een speler die Gent heeft doen afzien, niet opduikt in de vergaderingen van de scoutingcel. Wat Núrio betreft, wiens transferprijs in het begin onoverkomelijk leek, was het Ivan De Witte die zijn scouts uitdaagde om een goedkopere en even betrouwbare speler als de Carolo te vinden. Het leverde geen resultaat op. Het hart van de voorzitter is niet gemakkelijk te vermurwen.
Ondanks het geslaagde seizoen van Milad Mohammadi op het offensieve vlak heeft Gent vooral oog voor verdedigers. Dat ligt in de lijn van het bestuur, dat graag verbetering ziet in de kolom met de geïncasseerde doelpunten, waar de Buffalo’s pas zesde staan. Wat dat betreft is Núrio de ideale kandidaat. Met 12,48 verdedigende duels per match is de Angolees de hardnekkigste speler van eerste klasse. Hij won ook 65 procent van zijn één-tegen-éénduels, dat is slechts één procentje minder dan Clinton Mata, die op dat gebied als de beste in België wordt beschouwd. Als je weet dat Núrio met 7,33 intercepties per wedstrijd de beste flankverdediger van de Pro League is op dat vlak, dan lijken de statistieken dezelfde taal te spreken als het hart van de voorzitter.
Grote longinhoud
De hiërarchie mag op die positie dan al wankeler zijn dan op andere, toch lijkt Núrio eindelijk de voorspelling waar te maken uit een bericht van David Lasaracina (de bemiddelaar tussen Charleroi en de makelaars van de speler) en Mehdi Bayat bij de eerste contacten in de lente van 2017. ‘Dat wordt heel binnenkort de beste linksachter van België’, schreef de makelaar toen over de speler die hij ontdekte door wedstrijden te volgen van een van zijn cliënten, de Haïtiaan Kevin Lafrance, bij Limassol.
‘Hij was daar de beste linksachter in de competitie’, vertelt Lafrance wanneer hij anekdotes uit die periode ophaalt. Hij herinnert zich onder meer een buitengewoon stel longen. ‘Hem in de toegevoegde tijd nog een sprint van tachtig meter zien trekken, dat heeft de meeste indruk op mij gemaakt’, lacht de centrale verdediger.
Het is ook een lach die duidelijk doorklinkt in de woorden van Amara Baby, die op de linkerflank aan Núrio werd gekoppeld bij zijn spetterende debuut op de Belgische velden: ‘Hij loopt de hele tijd. Hij versnelt, duikt voor mij op en zonder dat ik hoef te kijken weet ik dat hij daar is, omdat ik een wind voel passeren.’
In het defensief
De flankspeler, die al snel een geducht wapen op de counter wordt, vindt via supermakelaar Jorge Mendes onderdak bij Braga, maar diens makelaarsbureau laat de speler vallen wanneer hij in de B-kern verzeilt. Uiteindelijk recupereert de Portugese club een half miljoen euro wanneer Mehdi Bayat met tegenzin zijn portemonnee opentrekt in een periode waarin Charleroi bijna uitsluitend gratis transfers doet.
In zijn eerste seizoen krijgt Francis N’Ganga de voorkeur op hem, omdat Felice Mazzu de behoefte voelt om zijn verdediging te versterken na enkele blunders van de nieuwkomer. Maar Núrio ontdoet zich vrij snel van zijn concurrent, al moet hij in het seizoen 2018/19 zijn plaats wel afstaan aan de meer gedisciplineerde Steeven Willems. Zijn eigen discipline laat het dan nog altijd afweten, ook al toont de technische staf hem video’s om hem stappen vooruit te laten zetten.
De klik kwam er afgelopen seizoen. Het voetbal van Karim Belhocine, meer gestoeld op contacten en duels, samen met de ervaring van de vorige seizoenen, brengen hem uiteindelijk regelmaat. ‘Hij maakt dat je je goed voelt tijdens een match’, zegt Massimo Bruno bovendien, die in zijn eerste wedstrijden voor de Carolo’s op links speelt. ‘Je weet dat hij defensief erg solide is en niet snel zal uitgeschakeld worden. Hij stelt je gerust en dus ben je zelf meer op je gemak.’
Keep your smile
Een goed gevoel is iets dat bij Núrio hoort. In de kleedkamer van de Zebra’s werd hij op enkele weken tijd de grote gangmaker door zijn beperkte beheersing van het Frans, het Engels en het Spaans. Behalve in dansen is de Angolees ook goed in het verzoenen bij conflicten. Zo speelde hij voor bliksemafleider toen het begon te onweren tussen Victor Osimhen en Adama Niane twee seizoenen geleden na het laatste fluitsignaal van de overwinning tegen Westerlo in play-off 2.
‘Hij lacht altijd’, weet Kevin Lafrance nog. ‘Elke ochtend met een brede glimlach aan de dag beginnen, ik verzeker je dat dat niet bij iedereen in de kleedkamer het geval is. Hij is altijd het zonnetje in huis.’ Bij Gent hopen ze daar snel de vruchten van te plukken.’
