Niemand in Engeland twijfelt eraan: binnen een paar jaar behoort Gareth Bale (23) met zijn inzicht, snelheid en fantastische linkerbeen tot de absolute wereldtop. Hoe een bescheiden jongen uit Wales uitgroeide tot de beste Britse voetballer van zijn generatie.

G wyn Morris heeft begin 2003 een probleem. En de sportleraar van Cardiffs Whitchurch High School weet het, hij móét er iets aan doen. Een van zijn leerlingen lijkt tijdens voetbalpartijtjes te toveren. De jongen is zo veel beter dan de rest dat hij in zijn eentje wedstrijden beslist en ontelbaar vaak scoort. Anderen komen nauwelijks aan de bal als de wonderspeler zijn tegenstanders vernedert. De strijd lijkt oneerlijk. Morris roept de dertienjarige voetballer bij zich. “Jongen, ik zou de wedstrijden graag wat spannender willen maken”, begint hij. “Ik verbied je daarom nog langer dat sterke linkerbeen van je te gebruiken. Bovendien mag je met rechts de bal telkens maar één keer raken. Dan hebben anderen ook een kans. Probeer het maar als een uitdaging te zien.” Gareth Bale kijkt beteuterd. Er zit voor hem niets anders op.

Zelfs in de jeugdopleiding van Southampton is hij een van de besten. Bale traint al vanaf juli 2000 twee keer per week bij The Saints. Eerst in Bath, op Southamptons voetbalschool, en vanaf 2002 aan de Engelse zuidkust. In de zomer van 2003 is de linkermiddenvelder een prachtspeler. Met zijn uiterst verfijnde linkerbeen draait hij achteloos vrije trappen in de kruising, terwijl zijn timing en snelheid net zozeer opvallen als zijn inzicht. Een schier onuitputtelijk loopvermogen en veel zelfdiscipline komen er nog bij. Bale wil zo graag de top halen dat hij na afloop van elke training nog een uurtje alleen op het veld blijft om te oefenen op zijn vrije trap.

Slechts één jeugdspeler staat bij de club in een hoger aanzien dan hij. Het is Bales goede vriend Theo Walcott, de huidige aanvaller van Arsenal. Walcott is nóg sneller, maar vooral sterker en brutaler. Het zijn tot september 2003 de enige zorgen die zijn jeugdtrainers over Bale hebben: de jongen oogt timide in het veld en laat zich geregeld fysiek afbluffen. Toch voorziet iedereen bij Southampton dat de jonge Welshman een topspeler wordt. Bale is zó snel en balvaardig dat tegenstanders hem nauwelijks kunnen bedwingen. Zijn ranke lichaam maakt hem bovendien uiterst behendig in het ontwijken van tackles.

Een pareltje

Voor Southampton staat op 17 april 2006 niets meer op het spel en dus twijfelt manager George Burley niet. Hij zet Bale in de basis van zijn team. De jongen is 16 jaar en 275 dagen oud als hij in The Championship, de Engelse tweede klasse, thuis tegen Millwall (2-0) de negentig minuten mag volmaken. Burley is na afloop verrukt. Zijn talent is nauwelijks geïmponeerd, speelt als linkermiddenvelder zijn vertrouwde spel en passt met dezelfde precisie als in de jeugdwedstrijden. “Hij heeft een geweldige toekomst als prof”, vertelt Burley na afloop met een vette grijns. De koele jongeling herhaalt het staaltje twee weken later tegen Leicester City (2-0), waarna Burley zijn speler verzekert dat hij bij het eerste blijft.

Bale verdedigt solide, bezit een vlijmscherpe tackle, lijkt aldoor sneller te worden en schakelt zich moeiteloos om in de aanval. Met zijn passing en felle rushes is de tiener ondanks zijn leeftijd een versterking. Terwijl geen tegenstander hem kent. Vrijwel alle rechtsbacks onderschatten hem, erop rekenend dat ze het jonkie wel even in hun broekzak zullen stoppen. Het maakt van Bales seizoen 2006/07 één lange zegetocht door The Championship. Zijn spel is opzienbarend, vrijwel wekelijks. Onbevangen stormt hij op links over de velden, strooiend met voorzetten en scorend uit vrije trappen. Begin 2007 is het geen geheim meer: bij Southampton speelt een pareltje. Een ware armada aan scouts, managers en journalisten kan de verhalen alleen maar bevestigen. De cijfers na zijn eerste volledige profseizoen zijn prachtig. Nog voor hij achttien is, heeft Bale veertig duels en vijf goals op zijn naam.

Zijn opmars heeft de kracht van een komeet. Tottenham Hotspur wil hem in de winterstop van 2007 al inlijven, zó gecharmeerd is Spursmanager Martin Jol van zijn spel. Bale verklaart te willen wachten tot de zomer, omdat hij Southampton wil helpen de promotie af te dwingen. Op 25 mei 2007 ondertekent Bale dan toch zijn contract met de Londenaren.

Ups en downs

Zelfs voor een speler met zijn klasse is het een reuzenstap. Van anonieme jeugdwedstrijden naar de subtop van de Premier League, in nauwelijks veertien maanden tijd. Zijn lichaam is nog lang niet volgroeid en het tempo op de trainingen ligt vele malen hoger dan hij gewend is. Bale kan het in zijn eerste maanden nauwelijks bijbenen na zijn Spursdebuut op 26 augustus 2007 tegen Manchester United (0-1). Hij is niet de enige die worstelt. Heel Tottenham heeft problemen. Martin Jol, die na twee vijfde plaatsen in 2006 en 2007 populair is bij de aanhang, beleeft een dramatische seizoenstart. Na een 3-1-uitnederlaag tegen Newcastle United op 22 oktober 2007 krijgt de Nederlander zijn ontslag.

Onder Jols Spaanse opvolger Juande Ramos wordt Bale diep ongelukkig. Zijn nieuwe coach ziet hem amper staan en zijn lichaam laat hem in de steek. Een gecompliceerde enkel- en voetblessure, opgelopen op 2 december 2007, is pas zeven maanden later volledig hersteld. Het ondermijnt zijn vertrouwen. De introverte Bale gaat aan zichzelf twijfelen en laat in de loop van 2008 slechts met mondjesmaat zijn klasse zien. Met amper twee punten uit acht duels staan de Londenaren in oktober 2008 beschamend laatste.

Manager Harry Redknapp zal Tottenham Hotspur na het ontslag van Ramos reanimeren. Vanaf de herfst van 2008 sleept hij de club weg uit de degradatiezone en begint hij te bouwen aan een topteam. Aanvankelijk zonder Bale. De manager weet niet goed wat hij met de jongen aan moet. Bij vlagen spat het talent van hem af, vooral op de training. Maar hij oogt onzeker en fragiel en kampt geregeld met blessures. Daarbij ziet Redknapp een linksback in de jongen, terwijl hij met Benoît Assou-Ekotto al een sterke linkervleugelverdediger heeft. Zo verstrijken de maanden, met Bale doorgaans als bankzitter, vechtend tegen pijntjes, wachtend op zijn doorbraak.

Dan raakt Assou-Ekotto geblesseerd. Redknapp durft het aan om Bale een kans te geven op de vrijgekomen plek, en het geloof van zijn trainer doet wonderen. Tot zijn eigen verbazing kan hij met iets meer lef en vertrouwen na een paar weken al uitblinken. Als hij maar uitdagend naar voren speelt, afgaat op zijn intuïtie en zijn snelheid benut. Opstomend aan de linkerzijlijn is hij een openbaring. Zelfs medespelers die hem al twee jaar kennen, reageren in de lente van 2010 verbluft. Bales metamorfose, aangejaagd door zijn fitheid en gewonnen branie, ontlokt een stortvloed aan complimenten. Uiteráárd blijft Bale in het elftal staan als Assou-Ekotto terugkeert als back. Redknapp schuift hem een linie naar voren.

Lofzang

Nóg meer aanvallen, het is voor Bale puur genot. Plagerig lokt hij verdedigers naar zich toe, om ze met splijtende demarrages naar adem te doen happen. Zijn fantastische voorzetten met links, talloze assists en immer dreigende rushes helpen Tottenham Hotspur in mei 2010 aan een vierde plek in de eindrangschikking en plaatsing voor de voorronde van de Champions League. Waarna een spectaculaire uithaal in het nieuwe seizoen, tegen Stoke City op 21 augustus 2010, zijn status in Engeland verder opvoert. Een pass van Aaron Lennon vliegt via Bales linkervoet met een ziedende vaart in de rechterkruising. “Hij is ongelooflijk”, begint Redknapp na afloop zijn lofzang. “Bale is de beste linksbenige Britse voetballer die ik ken. Hij lijkt wel een dag lang te kunnen hardlopen, heeft lengte, is enorm technisch en kan geweldig koppen.”

Europees moet hij nog aanzien verdienen. Luka Modric, Rafael van der Vaart, RomanPavljoetsjenko en Peter Crouch zijn tot de herfst van 2010 beroemder. Tot die ene Champions Leaguewedstrijd in Milaan, tegen bekerhouder Internazionale, op 20 oktober 2010. Geen voetballiefhebber zal de geweldige doelpunten en zijn spel tegen de Braziliaanse rechtsback Maicon zijn vergeten. Na een ruststand van 4-0 voor de thuisploeg beperkt Bale eigenhandig het verlies tot 4-3. Zijn hattrick – waaronder een doelpunt na een solo van op de eigen helft – laat de trotse Italianen bedremmeld achter en verandert Bales status voorgoed. Onder massale mediabelangstelling keert de jonge Welshman naar Londen terug. Waarna vrijwel iedereen zich hetzelfde afvraagt: kan Bale zijn spel in de return op White Hart Lane herhalen en Tottenham Hotspur van de Italiaanse grootmacht laten winnen?

Balemania

Hij kan het, ondanks de druk. Radeloos en machteloos ziet Inter het gebeuren, op 2 november 2010. Bales adembenemende sprints, lichtvoetige dribbels en voorzetten zijn Maicon wederom te machtig. Keer op keer snelt Bale hem voorbij, een fascinerend gezicht. Maicon is een van de beste vleugelbacks ter wereld. Twee assists van Bale helpen de Londenaren aan een 3-1-zege en de Balemania breekt los. Media, analytici, managers en verder iedereen die ook maar iets van de wedstrijd heeft gezien, vallen bijna over elkaar heen om Bale de hemel in te prijzen.

Harry Redknapp doet dan een bijzondere ontdekking. Zijn voetballer raakt totaal niet in de war. Broodnuchter laat Bale de verering van zijn schouders glijden, allerminst onder de indruk van het tumult. Journalisten die zijn privéleven omspitten, raken teleurgesteld. Bale drinkt niet, gaat nauwelijks uit en viert overwinningen soms met een avondje tv-kijken op de bank.

Oud-voetballer en presentator Gary Lineker vat fraai de meningen over Bale samen: “Hij heeft alles in huis om een van de beste spelers ter wereld te worden. Bale kan alles. Zijn loopvermogen is imponerend, maar hij is ook nog eens razendsnel – een combinatie die je niet vaak ziet. Hij blijft maar gaan. Bale is energiek, bezit inzicht, een prachtige techniek en in zijn hoofd zit het wel goed. Blijven blessures hem bespaard, dan wacht hem een gouden toekomst.”

Op 17 april 2011 is het geen verrassing. Zijn collega-profs verkiezen hem tot Voetballer van het Jaar, als opvolger van Wayne Rooney. En zijn ontwikkeling is allerminst gestopt. Zo maakt Bale tactisch steeds betere keuzes en neemt zijn duelkracht toe. Tóch eindigt de jaargang 2010/11 voor Bale in mineur. Ondanks zijn spel strandt Tottenham Hotspur op de vijfde plaats, waardoor hij een nieuwe Champions Leaguedeelname misloopt. Verdedigende zwakte en te veel gemiste kansen eisen hun tol. Speculaties dat Bale uit Londen zal vertrekken, veegt de voetballer snel van tafel. Hij ziet op White Hart Lane genoeg perspectief en voelt zich er gelukkig. Niet voor niets heeft Bale op 19 maart 2011 zijn contract verlengd tot de zomer van 2015. Redknapp besluit: “Ik kan geen enkele zwakke plek of gemis ontdekken. Hij heeft écht alles. En het belangrijkste: hij is een prachtkerel. Je kunt in het Britse voetbal nauwelijks een speler vinden die sympathieker is. En neen, hij is niet te koop. Voor geen goud. Alleen clubs als Barcelona, Real Madrid en Manchester City zijn in staat een speler als Bale te kopen, zij kunnen een eventuele transfersom ophoesten. Maar als het aan Bale en mij ligt, speelt hij nog jaren in Londen.”

DOOR MARTIJN HORN – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Bale kan alles. Blijven blessures hem bespaard, dan wacht hem een gouden toekomst.” Gary Lineker

“Hij is niet te koop. Voor geen goud. Alleen clubs als Barcelona, Real en Manchester City kunnen een transfer betalen.” Harry Redknapp

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content