Pierre Bilic

Hoewel hij 54 is, ziet Luka Peruzovic er nog steeds jong uit. Het voetbal bracht hem op vele plaatsen in de wereld. Toch voelt hij zich maar op twee plaatsen echt thuis : in zijn geboortestad Split in Kroatië – toen nog Joegoslavië – en in Waterloo, de uitvalsbasis in zijn tweede vaderland België. Peruzovic speelde van 1980 tot 1986 voor Anderlecht. In het seizoen 1991-1992 keerde hij terug naar België om als trainer het roer over te nemen bij Charleroi, dat al met één voet in de tweede klasse leek te staan met na tien wedstrijden een schamele oogst van vier punten. Getipt door Ranko Stojic kwamen de Zebra’s uit bij de Kroaat. Een legendarische uitspraak van de nieuwe coach van de Karolingers doet de oude fans nog steeds lachen : “Ze zullen bloed pissen …” De Henegouwers zouden tot aan de winterstop achter de feiten aanhollen. Die onderbreking herleidde de nieuwe coach tot een minimum. Terwijl de andere spelers uit de eerste klasse de kerstkalkoen aansneden en champagne dronken, waren de Karolo’s hard aan het werk. Ze spijkerden hun conditie bij, perfectioneerden hun automatismen en oefenden hun spelsysteem in. Bij de herneming herkende niemand de Zebra’s nog. Meer dan waarschijnlijk is dit een van de belangrijkste gebeurtenissen uit de geschiedenis van de club. Zonder deze nieuwe wind zou Charleroi van het voorplan verdwenen zijn.

Pär Zetterberg, ster van de toenmalige ploeg, licht toe : “Als ik aan Perozuvic denk, herinner ik me de ongelofelijke werklast. We hebben erop gevloekt, maar het bleek de winnende methode. Aan het eind van het kampioenschap was Charleroi de ploeg met de beste conditie. Ik voelde me als een vis in het water.” Peruzovic’ opvolger Robert Waseige plukte de vruchten van dit werk. Onder zijn bewind speelde Charleroi de bekerfinale (die het met 2-0 verloor van Standard) en behaalde het Europees voetbal. Het is de mooiste periode uit de geschiedenis van de club. Luka Peruzovic was een van de grote architecten van dit succes. Peruzovic keerde tussen kortstondige passages bij Ander-lecht, Marseille en Standard door tweemaal terug naar Mambourg : van 1995 tot 1997 en in 1999. Onlangs woonde hij tegen Lierse nog eens een wedstrijd bij. “Ik kom altijd met veel plezier terug naar Charleroi. Zelfs al is de club helemaal veranderd, toch vind ik hier vrienden terug, mensen die zichtbaar gelukkig zijn om me te zien.” Peruzovic is een man met recht van spreken. Als een echte nomade maakte hij in zijn trainerscarrière omzwervingen langs Saudi-Arabië, Qatar en Bahrein. Nu zit hij zonder club.

PIERRE BILIC

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content