Eerst was er een Italiaan met paardenstaart, dan een ogenschijnlijk sympathieke Kroaat, een mysterieuze Turk en twee gemaskerde mannen. Voor wie er nog aan twijfelt: de tentakels van de internationale gokmaffia reikten tot het kleine Belgische UR Namen.

Het begint allemaal in het seizoen 2007/08, het eerste van UR Namen na de promotie naar de tweede klasse. De heenronde levert goed voetbal én punten op en dat blijft niet onopgemerkt. Makelaars vinden de weg naar het stadion en brengen spelers het hoofd op hol. Die hebben daar wel oren naar, want grootverdieners zijn het niet bij de neofiet, waar voorzitter Jean-Claude Baudart bekendstaat als een zuinig man. Marc Wuyts, nog zijn trainer geweest, kon het hem niet vaak genoeg inpeperen: geef toch ook eens contracten van twéé jaar of straks dreigt opnieuw een leegloop.

Baudart knoopt de boodschap voor een keer in zijn oren en start al in januari gesprekken op met zijn spelers. De bedragen die hij voorstelt, blijven zo laag dat niemand toehapt. Ook op het veld is de animo ondertussen verdwenen: het spel en de resultaten laten het afweten. Namen stapelt de nederlagen op en moet uiteindelijk het behoud nog trachten te verzekeren via de eindronde. Baudart heeft dan al beslist dat hij zijn portemonnee dichthoudt. De spelers draaien wel bij, denkt hij. Verkeerd gedacht, zo blijkt. Namen klopt Wezet in de finale van de eindronde, het blijft in tweede, maar de leegloop voltrekt zich toch. Baudart zit zonder ploeg.

Van dan af is Namen een duiventil. Makelaars prijzen hun waar aan en Baudart organiseert wedstrijdjes waarin tientallen testers proberen een contract te versieren. Trainer René Hidalgo, een Chileen die twintig jaar geleden in België neerstreek, is de wanhoop nabij. Niks van wat hij heeft gezien, kan hem bekoren. Baudart wordt kwaad: het is dat of niks. Wanneer het nieuwe seizoen begint, staat Namen met een inderhaast samengeraapte kern voor een onzeker avontuur. Via zijn goede vriend Mogi Bayat krijgt Baudart vijf spelers van Sporting Charleroi in bruikleen, ex-speler Christian Negouai zorgt voor Franse import en de Kroaat Bojo Ban voor enkele landgenoten uit het voormalige Joegoslavië. Hidalgo kruist de vingers.

Ontslag in Ivoorkust

De start van het kampioenschap is hoopvol. Door zeges tegen Deinze en Eupen pakt het Naamse gelegenheidsensemble zes op negen. Het zullen later de enige overwinningen van het seizoen blijken te zijn. Eind augustus strijkt een groep Zuid-Italianen neer aan de boorden van Samber en Maas en van dan af gaat het alleen van kwaad naar erger.

Fabio Cordella wordt op 2 september 2008 officieel voorgesteld als de vertegenwoordiger van Zerozeronove, het Italiaanse bedrijf waarmee Baudart een akkoord zegt te hebben over een overname van UR Namen. Afgesproken is dat die na het seizoen plaatsvindt. Over de activiteiten van Zerozeronove wordt met geen woord gerept. Ook over Cordella raakt weinig meer bekend dan dat hij in het seizoen 2006/07 de plak zwaaide bij Africa Sports, een club in Ivoorkust. Trainer is Francesco Moriero, een oud-speler van AS Roma en Inter. Nog drie andere Italianen maken de staf compleet.

Pas heeft Moriero getekend bij Africa Sports of in de Italiaanse media duiken verhalen op over een probleem met justitie. De ex-international zou betrokken zijn bij een autozwendel met belastingontduiking en valse facturen. Nog voor hij aan het werk gaat, verdwijnt hij twaalf dagen achter de tralies van een Italiaanse cel. Volgens Cordella in Le Matin d’Abidjan berust alles op een misverstand.

Op de Naamse redactie van La Meuse vertrouwen ze het zaakje niet. De Waalse krant belt met Patrice Beket, de auteur van het artikel, en verneemt van hem dat de door Cordella beloofde investeerders nooit zijn opgedaagd in Abidjan. Beket windt er geen doekjes om: de Italiaan is een praatjesmaker. Ondanks de behaalde landstitel bolt Cordella het na dat ene seizoen af bij Africa Sports. In juli 2007 wordt ook Moriero ontslagen. Lang zit hij niet zonder werk. Enkele dagen later komt hij samen met Cordella weer boven water bij de Italiaanse derdeklasser Lanciano. Die gaat enkele maanden later failliet.

Brio & Allatta

Eén Belg blijkt Cordella in die prille begindagen toch te kennen: Daniel Striani, de makelaar die destijds met zijn toenmalige vennoot Nenad Petrovic gokchinees Zheyun Ye introduceerde bij RAEC Bergen. In een interview geeft Striani toe één keer met Cordella te hebben samengewerkt om een speler te laten testen bij Zulte Waregem. Daarmee geconfronteerd door Sport/Voetbalmagazine zeggen zowel Vincent Mannaert als toenmalig sportief manager Luc Dhaenens zich daar niets van te herinneren. “Ik heb alleen maar positieve herinneringen aan Fabio Cordella”, zwaait Striani met lof. “Het is een man die helemaal gaat voor zijn ideeën en wil slagen in alles wat hij onderneemt.”

Van Striani, Bergen en Cordella is het een kleine stap naar Sergio Brio. Brio is trainer van Bergen wanneer dat op de voorlaatste speeldag van het seizoen 2003/04 thuis met 0-9 onderuit gaat tegen Club Brugge. Met veel gevoel voor theater loopt de Italiaan een ereronde en laat champagne aanrukken. Ondanks de pandoering is Bergen er door het verlies van Antwerp in geslaagd zich te handhaven in de hoogste klasse. De 0-9 gaat later de geschiedenis in als vermoedelijk de eerste wedstrijd die onder invloed van Zhe-yun Ye de koersen bij de bookmakers in Azië tilt deed slaan.

In de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport van 24 juni 2007 staat te lezen dat Brio naar China kan en dat Fabio Cordella optreedt als zijn makelaar. Tot dan was het Pietro Allatta, de rechterhand van Ye, die hem probeerde te slijten in Griekenland. “Alles begon een maand geleden,” licht Brio toe aan de Italiaanse sportkrant, “toen Cordella, die net als ik afkomstig is van Salentino en tevens directeur-generaal is van Africa Sports, mijn naam doorspeelde aan de bestuurders van Sjanghai. Die hadden twee spelers van de Ivoriaanse club gekocht.” Brio gaat uiteindelijk niet naar China.

Paardenstaart

Volgens Jean-Claude Baudart is hij op het spoor van Cordella gezet door een club uit de EXQI League die wist van een Italiaan met interesse in een Belgische club. Een naam noemt Baudart niet, maar alles wijst erop dat het om Olympic Charleroi gaat. Daar is Alidhai Aziz sinds 2004 de sterke man en Julie Tadei (tot vorig jaar) de manager. Tadei is de ex-vrouw van Jean-Marc Guillou, Aziz een Indiase zakenman met Franse nationaliteit die actief is in de wegenbouw in Ivoorkust. Daaraan houdt hij goede contacten met Guillou over.

Baudart zegt ook bij de broer van Lokerendoelman BoubacarCopa, een makelaar naar verluidt, informatie over Cordella te hebben ingewonnen. En hij gaat langs bij Luciano D’Onofrio in Luik, die hem geruststelt over de betrouwbaarheid van de Italiaanse investeerders. Met die referentie verdedigt de Naamse voorzitter zich wanneer in de lokale pers de artikelen over Cordella’s fratsen in Ivoorkust verschijnen.

De eerste keer dat Cordella zich aan de Naamse spelers vertoont, is tijdens een training op de jeugdterreinen in Jambes, een deelgemeente van Namen. Zich voorstellen doet hij niet. Doodgemoedereerd loopt hij het veld over, negeert alles en iedereen en laat er geen misverstand over bestaan wie er voortaan de baas is. Een opvallende verschijning, met zonnebril en paardenstaart en modieus in het pak. Na de training ploft hij zich in de kleedkamer neer naast trainer Hidalgo. Hij wil de club uitbouwen naar Italiaans model, zegt hij. En dat ze binnenkort wel eens samen naar Italië zullen vliegen. Hidalgo is verkocht, het klikt tussen hem en Cordella.

Tractors uit Italië

Voor de spelers breekt een moeilijke periode aan. Testers worden en vrac aangesleept en de spanningen nemen hand over hand toe. De trainingsomstandigheden blijven abominabel, altijd is er wel iets niet in orde. Cordella wuift de onvrede weg: hij zal tractors uit Italië laten aanrukken, terreinen zullen veranderen in biljartlakens. Catalogi met de hipste uitrustingen made in Italy komen op tafel. Alles wordt pico bello en UR Namen een professionele club.

Maar er verandert niks. Wie daarover bij de voorzitter gaat klagen, krijgt de wind van voren. Baudart – bijgenaamd le Napoléon wegens zijn kleine gestalte en autoritaire handelwijze – beseft dat er geen spelerskapitaal meer te verzilveren is en dat de club hem alleen geld kost. Hij wil er zo vlug mogelijk van af, liever gisteren nog dan vandaag. Al zijn hoop is op Cordella gevestigd.

Baudart is vijf jaar geleden Armand Kaida opgevolgd toen die samen met het voltallige bestuur van UR Namen in de gevangenis werd opgesloten. Kaida had als casinodirecteur jarenlang gokwinsten verduisterd en in de boekhouding van zijn club waren inkomsten teruggevonden die op geen enkele manier te verantwoorden waren. Baudart, een gediplomeerde kok en tot voor enkele jaren leraar aan de koksschool, is op dat moment zaakvoerder van zijn eigen cateringbedrijf BD Food. Wanneer hij dat in 2007 verkoopt, realiseert het een omzet van 16,7 miljoen euro.

Gezegd wordt dat Baudart in die vijf jaar 1,5 miljoen euro in UR Namen stak. Nu heeft hij er genoeg van. Cordella moet op zijn wenken worden bediend, want dat is de man die hem zijn geld zal helpen recupereren. Dus wanneer de Italiaan vindt dat er niet specifiek genoeg wordt getraind, beslist hij om een tweede assistent-trainer te laten overkomen uit Italië. Dat wordt Dario Marigo. Wanneer die steeds meer greep krijgt op de trainingen, komt het tot een felle woordenwisseling met de andere assistent, Kurt Jacobs. Hidalgo laat begaan.

Een autoritje

Eind september – Cordella & co zijn dan een maand in Namen – volgt de start van een opmerkelijke reeks zware nederlagen. Tegen Lierse en Ronse wordt nog gelijkgespeeld, maar dan slikt Namen in vier verliesduels zestien doelpunten. Zelf scoort het maar één keer.

Veelbesproken in die zwarte reeks is de 0-5-thuisnederlaag tegen FC Brussels. Dat heeft zelf pas met 5-1 verloren op Antwerp, maar maakt nu volgens de aanwezige verslaggevers zomaar een zondagswandeling. Kort na de vijfde Brusselse treffer wordt de match verstoord door een ontevreden Naamse supporter die het veld op rent. De kranten verwijzen naar scherpe kritiek van Jacobs op de Italiaanse inmenging als aanwijzing voor een interne tweestrijd in de club. Ook tijdens de wedstrijd komt het tot heftige gebaren tussen de assistent-trainer en Marigo. Die laatste zit in de tribune en scheldt de spelers verrot.

Directe aanleiding voor de botsing tussen beide trainers is een merkwaardig incident daags voordien. Zoals steeds staat de laatste training in het teken van de tactiek en stilstaande fases. Een kolfje naar de hand van Jacobs, maar niet dit keer. Marigo wil plots dat alle oude afspraken over de stilstaande fases worden veranderd en opnieuw ingeoefend. Hidalgo stemt in, Jacobs weigert. De training loopt in het honderd. “Hoe moet je dat interpreteren?”, blikt Jacobs vandaag terug op het voorval. “Welke trainer in de wereld doet zoiets de dag voor een match?”

Er gebeurt nog iets raars die zaterdag en het gebeurt nog vóór het hierboven beschreven trainingsincident. Cordella komt met zijn wagen de parking op gereden en Hidalgo stapt in. Vanuit de cafetaria zien getuigen hoe beide mannen een rondje rijden, waarna Hidalgo weer uitstapt. Hij wandelt naar zijn eigen wagen, legt daar iets weg en gaat zich klaar maken voor de laatste training.

Explosieve situatie

Na de schertsvertoning tegen Brussels komt het aan het stadion ook openlijk tot een fel oplaaiende discussie tussen de Italiaanse clan en Bojo Ban. Ban is de Kroatische peetvader van het Naamse voetbalmilieu. Voormalig aanvaller van Namen en La Louvière en de man die in de jaren 1980 Milan Mandaric in het Belgische voetbal introduceerde, achtereenvolgens bij Club Luik, Namen, Standard en Sporting Charleroi. Ban leerde Mandaric, een Servische zakenman met Amerikaanse nationaliteit, kennen toen hij in de nadagen van zijn carrière in de VS voetbalde en trad later toe tot diens voetbalimperium First Star. Sinds 2007 is Mandaric eigenaar van de Engelse tweedeklasser Leicester City.

Ban heeft er zijn buik van vol dat Hidalgo zijn oren almaar naar Cordella laat hangen en diens falende spelers opstelt en niet die van zijn landgenoot Marijo Curtak. Iedereen beseft nu dat de explosieve situatie onhoudbaar is geworden. Baudart scheidt de twistende partijen en afgesproken wordt dat de Italianen enkele weken afstand nemen, tot de gemoederen weer zijn bedaard. Ook de spelers die met hen zijn meegekomen, onbekende Italianen en een in Italië actieve Noor, zullen al die tijd niet in actie komen. Zij gaan onder leiding van Marigo apart trainen op de Naamse jeugdvelden.

De tijdelijke verwijdering blijkt het begin van een definitieve breuk te zijn. Na de nederlaag drie weken later tegen OH Leuven (3-1), waar Nemanja Cvetkovic gebukt in het muurtje gaat staan bij de vrijschop waaruit Leuven de score opent (zie S/VM van 25 november 2009 en www.exqileague.be), gooit Baudart Cordella buiten en ontslaat hij Hidalgo.

Het bewijs dat maffiose machten Namen in hun greep houden, wordt in diezelfde periode geleverd. Op een donkere herfstavond op een schaars verlichte weg in het heuvelachtige landschap rond Namen wordt een wagen klem gereden. Twee gemaskerde mannen stappen uit en maken het gekende gebaar met de vinger langs de hals. Ze zeggen geen woord. Wanneer in de verte de lichten van naderende wagens opdoemen, maken ze zich uit de voeten. Eén minuut, langer heeft het niet geduurd. In de berm voelt iemand de adrenaline als gek door zijn aders pompen.

Eveneens in die periode stapt de voorzitter naar de voetbalbond met geruchten dat er wat aan de hand zou zijn met de wedstrijden van zijn club. Hypocriet, zeggen sommigen, want zolang Cordella er was, verkoos hij hem niet voor het hoofd te stoten en te zwijgen. Pas nadat hij begreep dat hij nooit een euro zou zien, kroop hij in de huid van witte ridder.

Keepersstrijd

Door het ontslag van Hidalgo zit Namen zonder trainer, Jacobs neemt even over. Wanneer het eind november met 4-0 de boot in gaat tegen Antwerp, is Georges Heylens een aandachtig toeschouwer. Enkele dagen later wordt de 68-jarige oud-international van Anderlecht aangesteld als de nieuwe hoofdcoach. Zijn debuut is dramatisch: 7-1 tegen Waasland.

De klad zit er stevig in nu en Baudart neemt zich voor om tijdens de winterstop met de bezem door de selectie te gaan. In de media stelt hij zich openlijk vragen bij enkele – wat hij noemt – “vreemde nederlagen” en de nauwe band tussen verdediger Michaël Blanc en Cordella. Cordella had de gewoonte om tijdens de training spelers apart te nemen en een praatje met hen te slaan. Met Blanc, gehuurd van Sporting Charleroi, ging het wel eens verder. Dan vergezelde de jonge Franse verdediger de Italianen naar hun hotel. Maar is hij daarom corrupt?

Baudart twijfelt niet: Blanc moet weg. Na een half seizoen verhuist hij naar FC Brussels. Inmiddels zit hij weer bij Charleroi, waar hij herstelt van een trombose. Zijn vertrek is het resultaat van een conclaaf tussen Baudart, Ban, Curtak en Heylens. Curtak, geïntroduceerd door Ban, is dan al een vertrouwd gezicht. Iemand die doet wat hij belooft, rechtuit is en beleefd, kortom, de tegenpool van Cordella, zo wordt getuigd. Veel meer dan dat hij in het Zuid-Duitse Nürnberg verblijft, soms ook in Mönchengladbach en vaak in Griekenland zit, is niet geweten. De Sloveense verdediger Goran Blagus, de Servische spelmaker Nemanja Cvetkovic, de Bosnische aanvaller Dragan Bubic (die zelden speelt) en de Zweedse verdediger Nadir Bencheena zijn spelers van hem.

Het resultaat van het conclaaf is dat er tien spelers weg moeten. Curtak en Heylens vullen de gaten op met nieuwelingen. Van het Oostenrijkse Austria Kärnten komt Heinz Lienhart, een doelman, en Curtak haalt twee jonge Zwitsers met Servische roots binnen. Kost en inwoon zijn voor zijn rekening. Van de Zwitsers zal er maar één aan spelen toekomen. Dat gebeurt tegen Beveren, maar hij is zo slecht dat het opvalt. Het zal bij die ene keer blijven. De andere komt geen enkele keer in actie. Curtak doet er niet moeilijk over.

Anders is het wanneer Lienhart niet speelgerechtigd blijkt te zijn voor zijn eerste wedstrijd, begin februari tegen Ronse. Baudart heeft namelijk nog een andere doelman aangetrokken: ex- NamurienSébastien Cousin van URS Centre. Verteld wordt dat hij bewust heeft gedraald met Lienharts papieren zodat Cousin onder de lat kan. De Oostenrijker kan er niet mee lachen en Curtak zet de puntjes op de i: hij brengt de spelers, hij betaalt ze, dus zij spelen zolang een ander niet manifest beter is. Namen verliest met 2-4 en aan Cousin wordt verteld dat hij niet zo goed was. Een week later tegen Beveren staat Lienhart onder de lat.

Diezelfde maand treden Curtak en Ban toe tot de raad van bestuur van UR Namen. Daar zijn twee plaatsen vrijgekomen van oudgedienden die door Baudart zijn bedankt. Curtak pompt volgens de lokale media 100.000 euro in de club. En, laat hij weten, hij kent wel iemand die mogelijk bereid is te investeren in Namen. Een Turk. Als het zich handhaaft in de EXQI League, belooft hij, zal hij nog 250.000 euro op tafel leggen en eigenaar worden van UR Namen. Baudart vat weer hoop.

Plotse blessure

De aanstelling van Georges Heylens, op voorspraak van Bojo Ban, streelt Baudarts ijdelheid. Precies zoals toen hij Alphonse Costantin, oud-scheidsrechter en directeur bij Standard, na de promotie naar tweede klasse binnenhaalde, maar die hield het niet langer dan enkele maanden uit naast de onberekenbare voorzitter.

Ook het pr-effect van Heylens is snel uitgewerkt. De man die in 1984 nog trainer van het jaar werd bij Seraing maakt een uitgebluste indruk. Verder dan wat partijtjes organiseren op training komt hij niet. De ploeg blijft verliezen, in ruim drie maanden onder Heylens pakken ze één punt. Dan komt Olympic Charleroi-Namen, een van de wedstrijden waarvan Die Süddeutsche Zeitung schreef dat de Duitse politie en de UEFA vermoedens hebben dat hij is vervalst door het vorige maand opgerolde gokkartel. Er zijn er wel meer die hun wenkbrauwen fronsen die dag. Lienhart meldt zich plots geblesseerd af. Nico Van Grooten-bruel, de derde doelman (Cousin is geblesseerd), moet tussen de palen. Na zeven minuten mag hij zich al omdraaien: 1-0. Olympic-Namen eindigt op 3-0. De laatste twee doelpunten vallen in het slot. Marijo Curtak kijkt toe vanuit de tribune. Naast hem de geschorste Cvetkovic, wat verder Bojo Ban.

De degradatie is onafwendbaar. UR Namen behaalt 13 punten, bijna drie keer minder dan de voorlaatste, Deinze. Curtak verdwijnt met de noorderzon en met hem de Turkse ‘investeerder’. Zeker twee keer hebben ze die laatste gezien in Namen. Een naam herinneren ze zich daar niet, wel zijn présence en gouden juwelen.

Petit-Waret

Op 19 november 2009 wordt Curtak opgepakt door de Duitse politie. Volgens de weekbladen Der Spiegel en Focus beschouwt die de Naamse ‘sponsor’ als een van de kopstukken uit het netwerk rond Ante Sapina. Sapina is de Duits-Kroatische gangster die vijf jaar geleden al vanuit Café King in Berlijn het gokkartel leidde dat scheidsrechter Robert Hoyzer ten val bracht. Der Spiegel zegt te weten dat Curtak al in 2006 werd verdacht van criminele bendevorming en fraude. In Nürnberg runde hij verscheidene gokkantoren. De dag voor zijn arrestatie was hij nog in Lugano, waar hij de Bosnische scheidsrechter van de U21-interland Zwitserland-Georgië 50.000 euro zou hebben overhandigd. Samen met Curtak belandden ook twee Turkse handlangers in een Duitse cel, Deniz C. en Nurretin G. Vermoedelijk is een van beiden de ‘investeerder’ met grootse plannen voor UR Namen.

Het stoeltje van Marijo Curtak in de Naamse raad van bestuur is inmiddels vacant. Hij is eruit gezwierd. Net als Bojo Ban. De Naamse peetvader is ernstig ziek en keerde eind oktober terug naar Kroatië om zich er te laten opereren. Georges Heylens verging het beter: hij is nog steeds trainer in Namen, maar van de door hem voorgespiegelde samenwerking met het Franse Rijsel kwam niets in huis. En Jean-Claude Baudart? Die keerde Namen de rug toe. De gediplomeerde kok is nu keeperstrainer bij Petit-Waret, met grote afstand de hekkensluiter in bevordering D. Een situatie die hem vast bekend voorkomt.

door jan hauspie

Twee gemaskerde mannen stappen uit en maken het gekende gebaar met de vinger langs de hals.

Eind augustus 2008 strijkt

een groep Zuid-Italianen neer in Namen. Van dan af gaat het van kwaad naar erger.

Zolang Fabio Cordella er was, verkoos voorzitter Jean-Claude Baudart hem niet voor het hoofd te stoten en te zwijgen.

Pas nadat Baudart begreep dat hij nooit een euro zou zien, kroop hij in de huid van witte ridder.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content