Met de nodige egards werd Aruna Dindane vorige week door Anderlecht weer in de armen gesloten. Het scheelde niet veel of zijn terugkeer ging gepaard met applaus. Iedereen haastte zich om de misstap van de Ivoriaan onder de mat te vegen. Hugo Broos vond het zelfs niet noodzakelijk dat Aruna zich excuseerde. Zo’n hoge mate van vergevingsgezindheid is nog maar zelden vertoond. Het lijkt ongepast : een speler, kwaad omdat een mondelinge belofte op een transfer niet werd gerealiseerd, komt eerst niet opdagen voor een training, blijft vervolgens thuis voor een wedstrijd en dupeert de ploegmaats en de supporters, maar twee weken later vindt zijn trainer het niet eens nodig dat de rebellerende voetballer zich verontschuldigt. Met zo’n houding is natuurlijk alles mogelijk in de voetbalwereld en wordt de deur geopend voor de totale anarchie.

Maar iedereen is natuurlijk Aruna Dindane niet. Zoals Nenad Jestrovic vorige week ondervond. Via de media luchtte Hugo Broos zijn ontevredenheid over het gegeven dat de Servische spits na een wedstrijd met de nationale ploeg in eigen land nog een benefietmatch had gespeeld. Het ging om een partij waarin er geld werd ingezameld voor de wederopbouw van een kerk. Broos sprak van een stomme match. Los van de vraag waarom een club midden in een drukke periode voor zo’n wedstrijd dan toestemming geeft, is zo’n een uitspraak niet erg tactvol ten aanzien van de trotse en katholieke Jestrovic. Het lijkt erop dat trainers bij Anderlecht zo zijn dolgedraaid in de mallemolen van de stress dat ze zichzelf wel eens voorbijlopen. Normaal gezien is Hugo Broos een heel principiële man die bepaalde waarden en normen koestert. In zijn zes jaar bij Club Brugge verloor hij nooit de controle over zichzelf. Maar bij Anderlecht wordt alles natuurlijk tien keer meer uitvergroot dan in het Jan Breydelstadion.

Met een onvoorstelbaar positieve ingesteldheid is Aruna Dindane weer bij Anderlecht aan de slag gegaan. Hij weet dat hij fout is, heeft zich uit eigen beweging verontschuldigd en zal de sanctie die hem wordt opgelegd, aanvaarden. Hoe aandoendelijk het allemaal ook klonk, zo’n ommezwaai is niet normaal. Het lijkt erop dat Anderlecht zijn stervoetballer bepaalde (schriftelijke) beloftes heeft gedaan en dat Aruna nu echt de garantie heeft dat hij aan zijn laatste maanden bij paars-wit bezig is. Het valt voor de kampioen alleen te hopen dat de hele transactie nu nog meer geld oplevert dan de acht miljoen euro die La Coruña twee weken geleden op tafel wilde leggen. Anders dreigt er een groot zakelijk verlies. In afwachting daarvan kan Anderlecht zich bezinnen over de manier waarop deze onfrisse soap verhinderd had kunnen worden : door tijdig met de voetballer rond de tafel te zitten en een duidelijk standpunt in te nemen. Nu moest manager Herman Van Holsbeeck zich naar Ivoorkust spoeden om de brand te blussen. Tot deze knieval had het nooit mogen komen.

Aruna Dindane zal het allemaal een zorg zijn. Hij zal de wedstrijden in de Champions League gebruiken als platform om zich verder in de kijker te spelen en zijn handelswaarde te verhogen. De klasse van Aruna Dindane staat buiten iedere discussie. Afgelopen zaterdag was hij op KV Oostende weer beslissend zonder te schitteren : hij dwong een (licht toegekende) strafschop af en maakte het tweede doelpunt. Dat het publiek hem uitfloot telkens hij de bal beroerde, stoorde hem niet.

Op termijn kan Aruna Dindane alleen in het buitenland verder evolueren. Hier dreigt hij stil te blijven staan. De druk is niet groot genoeg en een paar flitsen volstaan om het verschil te maken. Dat zorgt voor weinig stabiliteit in zijn spel : geniale acties wisselen zich af met nonchalance en dom balverlies. Aruna moet met zijn acties veel constanter in een wedstrijd zitten en efficiënter voetballen. In het buitenland zal hij daartoe verplicht worden. En zo verder de vooruitgang boeken die hier niet meer mogelijk is. Op voorwaarde dat hij ook naast het veld volwassen wordt. De hele affaire maakte duidelijk dat er wat dat betreft nog een lange weg af te leggen valt. En met stiptheid op training wil Aruna ook wel eens problemen hebben. Maar de boetes die hij van Anderlecht kreeg, zo laat hij weten, betaalt hij steeds op tijd. Dat wil hij nu ook doen. Op voorwaarde dat die boete er komt. Ook hier zijn de versies al een paar keer veranderd. Alsof Aruna Dindane met zijn rebellie de hele club op drift had geslagen.

door Jacques Sys

Zelfs excuses zijn niet nodig.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content