Standard verloor nu ook op Lierse. Kampioen zal het wel niet meer worden.
In afwachting van de aanstelling van nog maar eens een nieuwe hoofdtrainer maakte Dominique D’Onofrio vorige week de dienst uit. De broer van Luciano, die vier jaar geleden in de technische staf binnenkwam als zesde man of wat, en die erom bekend staat dat spreken bij hem vaak schreeuwen is. Een man met temperament – zoals Robert Waseige dat noemt en van zichzelf zegt.
Er was vorige week, na het ontslag van Waseige, vooral veel met de bal getraind. Wie ook de ploeg had samengesteld : Eric Van Meir stond er zaterdagavond in Lier niet in. “Want met veel ruimte in de rug tegen twee snelle spitsen als Huysegems en Kone zijn we beter af met Afolabi naast Okpara“, verantwoordde D. D’Onofrio de keuze. Met veel ruimte in de rug ? Ja, want Standard blijft als een topploeg proberen dominant te voetballen – en Lierse doet niets liever dan counteren. Met Enakarhire aan de rechterkant had Standard ook op het middenveld voor iets meer defensieve zekerheid gekozen. In een 4-3-1-2 mocht Meyssen het nog eens in zijn oude rol van spelmaker proberen en Vandooren nog eens samen met Aarst in de spits lopen.
Standard deed het met veel, heu, temperament, maar leed te veel balverlies, waardoor het wél ingespeelde Lierse dus lekker snel kon tegenaanvallen. Bovendien loste doelman Carini nog voor het kwartier een afstandschot van Kone en bovendien was hij ook niet snel genoeg op de geloste bal om Huysegems het scoren te beletten. Het kwam niet meer goed met Standard, wat met een scherpe Aarst voorin wel had gekund. Nul punten. Alweer.
“Het is al iedere week iets geweest, nu weer die wel heel makkelijke tegengoal”, sprak Harold Meyssen achteraf. “Tot de voorbereiding was alles goed, maar toen met de competitie het echte werk begon, werden de minder punten van vorig seizoen weer zichtbaar. Dit is een groep die bij een tegenslag heel moeilijk kan reageren, bij de minste tegenslag sluipt er angst in de ploeg. Er zijn ondertussen een paar transfers gedaan om daaraan te verhelpen, maar het vergt natuurlijk wat tijd om die spelers in te passen. En zo wordt het vertrouwen er elke week minder op.”
Zeventien punten scheiden Standard inmiddels van de leidersplaats. Afgescheiden laatste staan de Rouches momenteel, na het gelijkspel van Charleroi tegen landskampioen Genk. “Niets aan te doen, maar we moeten erdoor,” sprak Dominique D’Onofrio, “sàmen moeten we erdoor, samen de negatieve spiraal ombuigen.”
Zaterdag ontvangt Standard de Vlaamse buren uit Sint-Truiden, de tweede in de rangschikking. “Weer een aartsmoeilijke wedstrijd, maar laat ons niet vergeten dat we met dit potentieel iedere tegenstander kunnen kloppen”, aldus Meyssen. “Er is maar één weg : alles geven, zoals op Lierse. Ik denk dat we daar getoond hebben dat we weer op de goeie weg zijn. Nu nog het geluk aan onze zijde krijgen. Wellicht recupereren we toch ook een paar spelers, Moreira zeker, Goossens sowieso en misschien ook wel Lukunku.”
Benieuwd naar de analyse van nieuw Canal+-analist Robert Waseige. In Luik is de analyse van de trainer Waseige al gemaakt, zij het dat het de analisten allerhande aan moed en vooral nuance ontbreekt om hun analyse on the record te maken. Had tijdens de training wel eens meer oog voor de supporters en de pers dan voor zijn spelers, hoor je; was te hard voor de ene ( El Yamani) en te mild voor de andere (Van Meir); had geen spelsysteem, dus kon hij zijn spelers ook geen taken meegeven; weigerde spelers die een versterking hadden kunnen zijn als Eric Deflandre. Een paar niet onbelangrijke spelers waren hem moe, Robert Lesman al van in 1996 zelfs. Hij, die naar verluidt veel invloed heeft op Louis-Dreyfus, zou het geweest zijn die het ontslag hard maakte. Moest helemaal niets hebben van zijn weinig plooibare, temperamentvolle medemens R. Waseige en rekende al na vijf wedstrijden af. Enzoverder enzovoorts.
“Dat iedereen eens naar zichzelf kijkt in plaats van de schuld bij een ander te zoeken”, aldus Harold Meyssen. “Dat is mijn mening.”
door Christian Vandenabeele
