Dat hij het mooiste palmares van alle coaches uit de Jupiler Pro League heeft, dat hij een voorliefde voor de 4-3-3 koestert en dat hij een opmerkelijke spreker is, weten we allemaal. Maar er is meer …

Zo koel als hij tijdens en na de wedstrijd overkomt, zo warm is Sollied tijdens een interview. Dat imago van koele kikker is “niet meer dan een façade”, weet Chris Van Puyvelde. Van Puyvelde was assistent van Sollied bij zowel Club Brugge als Olympiacos Piraeus en AA Gent. “Trond kan heel emotioneel zijn. Hij heeft een zeer specifiek beeld van hoe het spel gespeeld moet worden en als je die structuur niet volgt, dan kookt hij vanbinnen. Hij heeft ook het enthousiasme van zijn spelers echt nodig.”

Rune Lange kent Sollied niet alleen van zijn periode bij Club, de twee zijn ook landgenoten. “Noren zijn geen kille mensen, ze zijn gewoon rustig. Dat is ook normaal: Noorwegen is niet bepaald dichtbevolkt en veel verkeer is er ook al niet. De mensen leven er anders. Rustiger.”

De naam Harald Suain doet waarschijnlijk geen belletje rinkelen, maar ook hij is van Noorse origine en al meer dan twintig jaar de makelaar van Sollied. De coach keert een keer per jaar terug naar zijn geboorteland. “Nooit voor lang”, zegt Suain. “Trond heeft niet de behoefte om elke vakantie naar Noorwegen te reizen. Een of maximum twee keer per jaar volstaat ruimschoots. Hij moet gewoon één keer per jaar wat Noorse lucht kunnen opsnuiven en dan kan hij er weer even tegen. Voor het overige voelt hij zich prima in België. Zijn vrouw is afkomstig uit Gent en zijn zoon Bengt(zo genoemd als eerbetoon aan de overleden vader van Trond, nvdr) voelt zich ook thuis in België. Trond is een echte familieman.”

“Als je me vraagt hoe ik Trond zou omschrijven dan is het eerste wat in me opkomt ‘de man die zich nooit kwaad maakt'”, aldus Michel Louwagie, algemeen manager van AA Gent. Sollied is zelfs nog nooit naar de tribune gestuurd tijdens de wedstrijd. Louwagie vervolgt: “Hij doet me een beetje denken aan een sfinx. Hij is even slim als koel. Maar soms is hij zo kalm dat ik er zenuwachtig van word. Ik zou graag hebben dat hij zich eens opwindt wanneer we een slechte partij hebben gespeeld, maar zo zit hij niet in elkaar. Hij is altijd al zo geweest en ik denk niet dat iemand hem nog zal kunnen veranderen.”

Herhalen herhalen

“Ik heb een tiental jaar met hem samengewerkt, dus ik mag wel zeggen dat ik hem door en door ken”, geeft Van Puyvelde aan. “Ik weet alles over zijn trainingsmethode. Hij heeft op vlak van zoneverdediging en looplijnen enorm veel betekend voor het Belgische voetbal. Toen hij voor het eerst in België kwam, stelde Trond vast dat er hier vooral individueel werd gespeeld en daar wilde hij verandering in brengen. Om zijn spelsysteem in de hoofden van de spelers te slijpen, baseert Trond zijn trainingen volledig op herhaling. Zo worden pass- en trapvormen vaak herhaald. Er wordt ook steevast in korte blokken gewerkt.

“Wat Trond betreft geldt voor een voetballer hetzelfde als voor een pianist: als je wil uitblinken, moet je elk aspect van het spel perfect beheersen. Hij wil dat zijn spelers voorbereid zijn op elke situatie die zich ook maar eventueel zou kunnen voordoen tijdens de wedstrijd. Een pianist oefent vlak voor zijn optreden toch ook nog even op de piano – en niet op zijn gitaar.”

Principieel

Toen Sollied eind jaren negentig in Gent neerstreek, voerde hij meteen het 4-3-3-systeem in. “Dat is voor hem echt het systeem waarmee je de meeste kansen creëert en het vaakst scoort”, zegt Van Puyvelde. “Hij wijkt daar zelden van af. Alleen in grote Europese wedstrijden durft hij al eens iets te veranderen. Trond weet ook dat elk systeem zo zijn nadelen heeft, maar hij doet er alles aan om de zwakke punten van zijn favoriete 4-3-3 te camoufleren. Een van de manieren om dat te doen is het perfect timen van de looplijnen.” Of Sollied nog liever elke wedstrijd verliest dan van systeem te moeten veranderen? “Trond is een optimist. Hij denkt niet aan verliezen.”

Geen psycholoog

Sollied heeft ooit gezegd: “Het is moeilijk om je bij mij in het team te spelen, maar het is nog veel moeilijker om jezelf ook weer uit het team te spelen.” Dat kan Van Puyvelde alleen maar bevestigen. “Trond verandert niet om te veranderen. Zelfs na een slechte wedstrijd houdt hij vaak vast aan zijn type-elftal. Maar zijn deur staat altijd open voor de reservespelers. Komen ze met hun vragen naar hem, geen probleem. Doen ze dat niet, dan is dat hun zaak.”

Harde onderhandelaar

“Een contractbespreking met Sollied is niet van de poes”, geeft Louwagie aan. “Hij weet heel goed wat hij wil. Geef je hem zijn zin, dan gaat het snel. Maar doe je dat niet, dan kan het wel eens lang duren. Zijn eerste contract bij Gent was geen topcontract. Hij wilde toen immers absoluut in België aan de slag. Zijn tweede periode bij AA Gent was al een heel andere zaak en de derde keer was hij nog duurder. Je kunt gerust stellen dat Sollied een relatief dure trainer is, naar Belgische normen.”

Marc Degryse, die sportief directeur van Club was ten tijde van Sollied, herinnert zich dat de Noor “een redelijk zwaar contract had dat de leden van het bestuur wel eens deed fronsen”. Suain nuanceert: “Het zou verkeerd zijn om Sollied een moeilijke man te noemen. Wat transfers betreft is hij een echte zegen voor een bestuur. Hij eist niets, hij suggereert alleen bepaalde profielen. Trond is niet de coach die zal lopen mokken wanneer men hem niet geeft wat hij nodig heeft. Naar contractbespreking toe is Trond veel minder moeilijk dan iemand zoals Michel Preud’homme, maar hij moet natuurlijk ook niet voor een appel en een ei werken. Hoeveel trainers kunnen zeggen dat ze in vier verschillende landen de landstitel hebben gepakt?”

Suain herinnert zich nog de gesprekken tussen Sollied en wijlen Antoine Vanhove. “Het had veel weg van een vader-zoonrelatie. Ze begrepen mekaar zonder woorden. Sollied zegt nu nog dat hij zich dankzij Vanhove vijf jaar lang in een paradijs heeft gewaand bij Brugge.”

Britse humor

Velen zullen de Noor als een cynicus pur sang omschrijven. Het is vaak moeilijk om in te schatten wat hij echt denkt, maar “cynisme is een te groot woord”, vindt Van Puyvelde. “Ik zou het eerder Britse humor noemen. Het klopt dat sommige spelers het daar moeilijk mee hebben, maar ik maak me sterk dat zeker negentig procent van de spelers perfect met zijn humor om kan. De overige tien procent heeft er last van. Op een dag raakte Andrés Mendoza tijdens de training slaags met een ploegmaat. Na de training belde Trond hem op en vroeg hem ‘of hij van voetbal hield’. Mendoza zei van wel en dus was het antwoord van Trond: ‘Dat treft, want je zal de volgende drie wedstrijden in de tribune mogen volgen.'”

Niet voetbalverslaafd

Het is algemeen geweten dat Sollied heus niet elke voetbalwedstrijd op televisie gezien wil hebben. “Trond is allesbehalve verslaafd aan voetbal”, bevestigt Suain. “Hij kan pas echt ontspannen wanneer hij over andere zaken dan voetbal kan praten. Je zult er hem nooit over horen opscheppen, maar Trond is echt van alle markten thuis. Als hij moet kiezen tussen het nieuws of een voetbalmatch bekijken, is zijn keuze snel gemaakt. Hij heeft het met zijn vrienden en familie maar al te graag over de wereldproblemen.” Sollied bevestigde zelf al dat hij van vele markten thuis is en hij gaf ook al over verschillende zaken les. Hij is een gediplomeerd sport-, economie-, LO- en geschiedenisleerkracht.

Suain geeft ook aan dat Sollieds vrienden niet noodzakelijk uit het voetbalmilieu komen. “Trond heeft vrienden in de olie-industrie en ook in andere sectoren, zowel in Noorwegen als in de rest van Scandinavië. Hij mag zelfs enkele politici tot zijn persoonlijke vrienden rekenen. Daar komt nog eens bij dat hij een veelgevraagd analist is op de Noorse televisie wanneer Noorwegen een interland speelt.” Suain is ervan overtuigd dat Sollied ooit Noors bondscoach zal worden. “Net zoals Erik Gerets in België werd Trond al veelvuldig als Noors bondscoach aangekondigd. Het is een droom van tal van voetbalfans en vroeg of laat zal die droom ook uitkomen. Telkens er een nieuwe bondscoach wordt gezocht, valt Tronds naam. Maar voorlopig staat hij nog te graag zelf op het terrein.”

Party animal

Trond Sollied werd al meermaals de koning van de nacht genoemd en dat imago van feestneus zou hem een overstap naar Anderlecht gekost hebben. Een telefoontje naar Michel Verschueren levert niet meer dan een voorspelbaar antwoord op, maar we geven het voor de volledigheid toch maar even mee. “Mijn beste vriend, ik spreek mij nooit uit over mensen van een andere club. Maar ik kan u zeggen dat de naam Sollied nooit gevallen is in dit bureau.” Echt niet? Ondanks zijn goede prestaties en dito palmares? “Dat zijn uw woorden.” Louwagie vindt: “Het zou kunnen dat zijn imago hem al parten heeft gespeeld, maar voor ons is dat geenszins een probleem.”

Iedereen kan zich nog wel enkele memorabele avonden van Sollied voor de geest halen. Een voormalige Clubspeler verwoordt het zo: “Het was soms wel erg. Toen we gingen winnen in Milaan was er geen Sollied te bespeuren op het moment dat we in de bus moesten stappen. Er is een paar man op zijn deur gaan bonken want hij lag te knorren als een os. Iedereen wist natuurlijk hoe dat kwam, maar aangezien we met z’n allen een topprestatie hadden neergezet, kraaide er geen haan naar.” Een ander bekend verhaal, zo zegt dezelfde bron, is dat van het hotel in Donetsk, aan de vooravond van de wedstrijd. “Hij zette zich aan de toog terwijl er ook een aantal bestuursleden aan de bar zaten. De volgende dag was hij zelfs te laat voor de tactische bespreking. Hij probeerde zich er nog van af te maken met het excuus dat hij daar niet per se bij hoefde te zijn. Zijn assistenten konden dat perfect van hem overnemen, meende hij. Erg overtuigend was zijn smoesje niet, want iedereen wist uiteraard waarom hij te laat was.”

Het meest recente uitgaansincident van Trond is een klacht voor handtastelijkheden na een avondje uit in de La Rocca. Hij werd intussen onschuldig bevonden. “Je kunt je afvragen wat een man van zijn leeftijd in een discotheek voor jongeren doet – en dan nog een waarvan iedereen weet dat er aardig wat drugs worden gedeald. De voetballerij is een kleine wereld en ik ben er dan ook zeker van dat zijn imago van feestneus schadelijk is voor zijn carrière.” Rune Lange bevestigt dat men “bij Club de ogen sloot voor zijn gedrag zolang de resultaten goed waren, maar zodra we niet meer wonnen lekte er wel eens wat uit.”

“Het lijkt altijd alsof niets hem kan deren, maar ik kan je zeggen dat de zaak-La Rocca hem zwaar geraakt heeft”, weet Suain. “Opgepakt worden door de politie, een nacht in de cel doorbrengen en dan ook nog eens voorpaginanieuws in tal van kranten zijn, dat doet pijn. De zaak werd intussen geklasseerd, maar daar heeft men amper aandacht aan besteed. Er zullen ongetwijfeld voorzitters zijn die Trond daarom niet willen, maar er zijn er net zoveel die zich daar niets van aantrekken. Standard probeerde hem tot twee keer toe te overtuigen, maar de eerste keer lag hij nog onder contract bij Club en de tweede keer was hij al aan het onderhandelen met Olympiacos Piraeus. Ook Genk wilde Trond binnenhalen, maar daar had hij geen goed gevoel bij.”

Fatalist

Dat hij ontslagen werd, overkwam Trond Sollied voordien alleen nog maar bij Olympiacos en Al Ahli. “Hij had zichzelf in beide gevallen niets te verwijten”, vindt Suain. “Hij werkte een volledig seizoen af in Griekenland en sloot dat seizoen af met een landstitel en de eindzege in de beker. Trond werd ontslagen door de slechte resultaten in de Champions League, terwijl het team wel nog op kop stond in de competitie. En Saoedi-Arabië… dat was niets voor Trond. Dubaï of Qatar, dat zou nog lukken, maar Saoedi-Arabië ging echt niet. Trond kan en wil zich aan veel situaties aanpassen, maar in Saoedi-Arabië ging het er toch echt te strikt aan toe.” Hoe reageerde hij dan concreet? Suain: “Hij zei simpelweg: it’s their loss.”

DOOR PIERRE DANVOYE – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Hij is zo rustig dat ik er zenuwachtig van word.” Michel Louwagie