De Afrika Cup staat steeds garant voor het beste van het Afrikaanse voetbal. We selecteerden vijf sterspelers die straks aantreden in Angola.
Emmanuel Adebayor (Togo, 25) Als Arsenal dit seizoen een wedstrijd niet naar zich toe kan trekken, is dat allicht te wijten aan het vertrek van deze spits, die afgelopen zomer naar Manchester City verhuisde. Met 24 doelpunten in 36 wedstrijden haalde Adebayor in het seizoen 2007/08 een hoog niveau en charmeerde onder andere AC Milan en FC Barcelona. Arsène Wenger, coach van de Gunners, had echter geen oren naar het vertrek van zijn zwarte parel. Adebayor was in alle staten en hij speelde een erg teleurstellend volgende seizoen bij de Gunners. Na zijn vertrek bij Arsenal kwam de bad boy opnieuw in hem naar boven. Hij toonde zich van zijn slechtste kant toen hij in de eerste ontmoeting met zijn ex-club Robin van Persie bedankte met een trap op het gezicht. Na zijn doelpunt liep hij naar de andere kant van het veld en provoceerde de Arsenalfans. Ook bij de nationale ploeg is hij een enfant terrible. In de Afrika Cup van 2006 had hij voor de met 0-2 verloren wedstrijd tegen Congo kritiek geuit op de toenmalige trainer, Stephen Keshi. De autoriteiten in Togo oordeelden dat Adebayor onmisbaar was en hij kreeg de volgende wedstrijd tegen Kameroen opnieuw zijn kans. Het was Keshi die uiteindelijk zijn koffers mocht pakken. * Didier Drogba (Ivoorkust, 31)
In tegenstelling tot internationals die gevormd werden in de Académie van Jean-Marc Guillou, zoals Aruna Dindane en de broers Kolo en Yaya Touré, zijn de roots van Didier Drogba niet echt duidelijk. Toen hij vijf was, verliet hij zijn geboorteland voor Frankrijk en slechts af en toe keerde hij terug naar zijn vaderland. De laatste jaren waarderen de Ivoriaanse supporters hem steeds meer en groeide hij uit tot absolute publiekslieveling. Toch werd hij niet opgesteld in de laatste kwalificatiewedstrijd tegen Malawi, waar de Olifanten slechts een punt nodig hadden om hun ticket voor het WK 2010 te bemachtigen. Hierdoor kreeg coach Vahid Halihodzic alle fans over zich heen. Het was pas nadat de Ivoriaanse president, Laurent Gbagbo, op tv de keuze van de trainer steunde, dat de rust in het land terugkeerde. Uiteindelijk viel Drogba in en besliste hij de partij door de gelijkmaker te scoren. Zijn doelpunt betekende de kwalificatie van Ivoorkust voor het WK.
* Michael Essien (Ghana, 27)
Ghana heeft altijd sterke jeugdspelers gehad. Afgelopen herfst nog wonnen de Black Stars het WK -20, dat plaatsvond in Egypte. In een soortgelijke competitie in 1999, het WK -17 in Nieuw-Zeeland, toonde Michael Essien zich aan de internationale voetbalwereld. Hij werd opgemerkt door Bastia en niet lang daarna trok de Ghanees richting Corsica. Hij zou na drie jaar naar Lyon verhuizen en daar in 2004 en 2005 twee landstitels behalen. In 2005 vertrok hij voor 24,4 miljoen euro naar Chelsea (een record voor een Afrikaanse speler, dat pas in 2009 gebroken zou worden, toen Manchester City 25 miljoen euro veil had voor Emmanuel Adebayor). De middenvelder heeft sinds zijn komst zonder twijfel bijgedragen aan de successen van de Blues: de titel in 2006, de League Cup in 2007 en de FA Cup in 2007 en 2009. Hij gaat ook voor Ghana steeds voorop in de strijd en dat loonde: Ghana was het enige Afrikaanse land dat zich op het WK 2006 in Duitsland voor de tweede ronde kon plaatsen. Het had dit te danken aan winst in de poulefase tegen Tsjechië en de Verenigde Staten. In de achtste finales verloor Ghana met 3-0 van Brazilië, waar Essien geelgeschorst aan de zijlijn moest toekijken.
* Samuel Eto’o (Kameroen, 28)
Van alle Afrikaanse spelers kan Samuel Eto’o allicht het mooiste palmares voorschotelen. In 2000 werd hij met Kameroen olympisch kampioen in Sydney en datzelfde jaar klopte zijn land in Lagos organisator Nigeria in de finale van de Afrika Cup. Kameroen herhaalde dat kunstje in 2002 tegen Senegal. In clubverband trad hij in de Champions League aan met drie verschillende topteams: Real Madrid, FC Barcelona en Inter, zijn huidige club. Met Barça won hij twee keer deze beker, in 2006 en 2009, en scoorde hij in elke finale het openingsdoelpunt. Hij werd verkozen tot Afrikaans Voetballer van het Jaar in 2003, 2004 en 2005 en maakte in het seizoen 2008/09 een fabelachtig parcours mee met Barcelona, maar hij is er nog steeds op gebrand om prijzen te pakken. Hij toonde dat door zijn ploegmaats na de kwalificatie voor de Afrika Cup een waardevol horloge te schenken. Met zestien doelpunten in vijf edities is hij de beste doelpuntenmaker op de Afrika Cup aller tijden. Wordt beslist vervolgd.
* Seydou Keita (Mali, 29)
Bij FC Barcelona strijdt hij met zijn Ivoriaanse makker Yaya Touré voor de derde plaats in het middenveld, naast Andrés Iniesta en Xavi. Deze laatste maakte al in 1999 kennis met Seydou Keita, op het WK -20 in Nigeria. Op dit toernooi werd de Malinees verkozen tot beste speler van het WK en liet daarmee Xavi achter zich. Na dit WK bloeide de carrière van de speler van CSK Bamako open. Hij vertrok op 19-jarige leeftijd naar Marseille maar zou daar zijn draai niet vinden. Hij zakte een reeks en kwam in tweede klasse terecht bij Lorient. Pas in 2002, bij RC Lens, maakte hij uiteindelijk naam en speelde er 156 wedstrijden op 5 seizoenen. Via FC Sevilla belandde hij in 2008 bij FC Barcelona, waar hij mee aan de basis lag van een fabelachtig seizoen.
door bruno govers
