Het vuur brandt weer op Sclessin nu Standard als een tornado doorheen deze competitie raast. Twaalf op twaalf en zestien doelpunten in vier wedstrijden, in de kraker tegen Club Brugge kunnen de Rouches volgende zondag echt op zoek gaan naar hun grenzen. De daaropvolgende speeldag staat er dan een verplaatsing naar AA Gent geprogrammeerd, dat zaterdag tegen Zulte Waregem voor het eerst struikelde. Na de opgeklopte hoerastemming die er de afgelopen weken rond Trond Sollied ontstond, werd het duidelijk dat de Buffalo’s nog een lange weg moeten afleggen. AA Gent vond nauwelijks een opening tegen een defensief ingesteld Zulte Waregem dat de flanken helemaal afgrendelde en zo een belangrijk wapen binnen het door Sollied gepropageerde voetbal neutraliseerde. Het vermogen om in dat soort omstandigheden te variëren ontbreekt vooralsnog bij AA Gent.
Dan lijkt Standard in zijn ontwikkeling al verder te staan, al moet ook dat in een juist perspectief worden geplaatst : heel zwaar was het beginprogramma van de Rouches niet echt. Toch is het opmerkelijk dat Standard in vier wedstrijden bijna 25 procent van het aantal doelpunten scoorde van vorig seizoen over de hele competitie. Het vertrek van de nukkige vedette Sérgio Conceição gaf het elftal een nieuw elan. Standard, lang een reservoir van multiculturele voetballers, lijkt zich nu tot een nieuwe trendsetter te ontpoppen door de Belgische jeugd volop een kans te geven, al stonden er zaterdag in Roeselare nog altijd zeven buitenlanders op het veld. Maar nog frappanter is de stijlbreuk op het veld. Te gemakkelijk greep Standard in het verleden naar de lange bal, vaak opgezweept door het publiek. Het geduld om te combineren ontbrak. Dat is er dit seizoen meer dan ooit. Standard overgoot zijn typische powerplay met techniek en raffinement, het voetbalt snel en met veel diepgang, het zondigt als het ware tegen de huisstijl.
Die koerswijziging is mee de verdienste van Michel Preud’homme. In zijn eerste ambtsperiode als trainer leek de ex-doelman een gewillige marionet in de handen van de oppermachtige Luciano D’Onofrio. Dit seizoen is hij een rustige en helder analyserende stuurman die meer durf toont en zijn emoties perfect onder controle houdt. Ook Preud’homme lijkt door het vertrek van Conceição helemaal bevrijd.
Ook voor Club Brugge wordt de wedstrijd op Standard een interessante test. Zes maanden geleden kondigde de nieuwe sportmanager Luc Devroe aan dat Club weer zou terugvallen op zijn vertrouwde wapens. Hij praatte over Sturm und Drang, over een naar voren gericht voetbal. Ook Wesley Sonck, de zevende aankoop van het seizoen, past perfect binnen die filosofie. Het zal interessant zijn om na te gaan hoe twee doelgerichte spitsen samen kunnen functioneren, ook al heeft François Sterchele het vermogen om zich snel aan een medespeler aan te passen.
Met Sonck haalt Club Brugge alvast een onvervalste winnaar in huis, een voetballer die in alle momenten de mouwen opstroopt en na een lamentabel seizoen bij Borussia Mönchengladbach iets recht te zetten heeft. De vraag is hoe snel Sonck de draad weer oppikt : vorig seizoen begon hij bij Borussia maar aan drie competitiewedstrijden, vier keer viel hij in.
Aanstaande donderdag verzamelt de jetset van het Europese topvoetbal weer in het pronkerige Monaco voor de loting van de Champions League. Het valt af te wachten of Anderlecht daar vertegenwoordigd zal zijn. De kampioen staat woensdag tegen Fenerbahçe voor de belangrijkste match van het seizoen. Anderlecht doet er goed aan uit te gaan van de eigen mogelijkheden zoals de nationale ploeg dat vorige week woensdag tegen Servië lang deed. Jammer dat René Vandereycken na een uur toch weer voorzichtigheid inbouwde en Servië zo haast opnieuw in de wedstrijd kwam. Door het derde doelpunt van de Rode Duivels werd die vreemde kronkel door iedereen onder het tapijt geveegd.
Te vaak blijven Belgische trainers uitblinken door de angst om te verliezen. Frank Vercauteren is verplicht om het anders aan te pakken. Het wat al te voorbarig optimisme dat na de heenwedstrijd opsteeg, zet hem en de ploeg onder een gigantische druk.
door Jacques Sys
