De broer van Eden Hazard probeert bij Zulte Waregem zijn carrière te lanceren en uit de schaduw van zijn grote broer te treden.

Soms doen zich lastige situaties voor. Wanneer twee broers dezelfde sport beoefenen en een van beide schaart zich onder de besten van de wereld, dan moet de andere zijn eigen weg banen en zijn eigen karakter proberen te smeden. In de familie Hazard heb je natuurlijk Eden, de man op wie een transferprijs van 40 miljoen euro stond en die in de Premier League zijn klasse laat bewonderen in het shirt van Chelsea. Maar je hebt ook Thorgan, net als Eden aangetrokken door Chelsea maar al snel uitgeleend aan Zulte Waregem. En het Regenboogstadion is toch een iets minder glamoureus oord dan Stamford Bridge, dat in een van de chicste wijken van Londen ligt, op een steenworp van de modehuizen op King’s Road. Thorgan heeft nochtans ook talent en daar werd door Eden zelf de loftrompet over gestoken op 19 november 2008, toen hij in Luxemburg (1-1) zijn debuut maakte voor de nationale ploeg. “Thorgan is beter dan ik”, vertelde hij die avond. Meteen flink wat druk op de schouders van de bijna twee jaar jongere broer. Maar wie is precies die Thorgan, die net zoals zijn oudere broer bij de jeugd van Stade Braine en Tubeke speelde vooraleer de grens over te trekken?

Thorgan is nu negentien. Vanaf het moment dat de schijnwerpers op de oudere broer gericht werden, keken hun ouders nauwlettend toe op de gevaren van een vergelijking. Het verblijf in Rijsel liet Eden toe zich te ontwikkelen, Frankrijk was dus een goede keuze. Maar om vergelijkingen en jaloezie te vermijden en opdat Thorgan op zijn eigen ritme zou kunnen groeien, opteerden vader en moeder Hazard voor Lens. Ook al maakt Lens als club een omgekeerde beweging als het immer succesvollere Lille, het opleidingscentrum La Gaillette behoeft geen krans. Thorgan komt er op zijn vijftiende terecht. Drie jaar lang wordt hij sterker en beter, tot hij in juli 2011 zijn profdebuut mag maken in de rood-gele kleuren van Lens in een wedstrijd tegen Stade Reims. Enkele maanden eerder was Lens naar tweede klasse gedegradeerd en had Lille geprobeerd om hem aan te trekken. Thorgan had klaar en duidelijk neen gezegd.

Mislukt in Lens

Een jaar later volgt Thorgan dan toch in de voetsporen van zijn broer en verkast hij net als Eden naar Chelsea. Een promotie, een ultiem doel? Niet echt. Een verrassing, dat wel, want in de Ligue 2 stak hij er niet bepaald bovenuit. Amper elf wedstrijden speelde hij, bij een ploeg die in de middenmoot geparkeerd stond. “Het was geen daverend succes”, zegt Pierre Dieval, journalist bij de Voix du Nord, die Racing Lens op de voet volgt. “Alle specialisten vertelden alleen maar goeds over hem, maar voegden er wel aan toe dat hij nog niet klaar was. Trainer Jean-Louis Garcia geloofde niet echt in hem, ook al bleef hij in zijn commentaar wel positief. Volgens Garcia was Thorgan Hazard iemand die de laatste pass kon geven. Nochtans zag je hem amper bij de zeldzame keren dat hij werd opgesteld en kon hij nooit beslissend zijn. Nu moet er wel bij gezegd worden dat men in Noord-Frankrijk een beetje verblind is door de prestaties van Eden. Men verwachtte automatisch hetzelfde van Thorgan.” Met andere woorden: de vergelijking is toch nooit veraf. “Je hoorde in Lens weleens dat Thorgan beter is, maar dat valt nog te zien. In zijn eerste seizoen leek hij me niet over hetzelfde volume te beschikken als zijn broer op die leeftijd.”

Nochtans is Thorgan een jaar na zijn debuut al weg bij Lens. “Terwijl hij nog niet eens was doorgebroken. Dat is paradoxaal, ja”, gaat Dieval verder. “Het doet wat denken aan het verhaal van Gaël Kakuta, die ook al op jonge leeftijd naar Chelsea vertrok. Het verschil met het dossier-Kakuta is dat het Lens dit keer wel goed uitkwam om Thorgan te laten gaan, want de club zat in geldnood. Racing heeft 1,5 miljoen euro gekregen, een erg goeie prijs, al is het jammer dat ze afscheid nemen van een speler die waarschijnlijk nog een grote progressiemarge heeft.”

Bij Lens blijft dus de indruk dat hij er niet geslaagd is. “Hij weet heel goed dat Lens een mislukking was”, zei Eden naar aanleiding van de transfer naar Chelsea. Velen nuanceren dat echter. “Hij heeft best wel wat speelminuten gekregen voor iemand in zijn eerste seizoen bij de profs”, zegt Marc Van Geersom, die hem bij de nationale U19 onder zijn hoede had. “Niet vergeten dat hij nog maar achttien was!”

Uitleenbeurt bij SVZW

Van zodra de transfer naar Chelsea rond was, vroeg iedereen zich af of Thorgan net als Romelu Lukaku, Thibaut Courtois of Kevin De Bruyne uitgeleend zou worden. Standard toonde interesse maar tot een overeenkomst kwam het niet.

Tijdens de Olympische Spelen komt er dan toch klaarheid. Terwijl Thorgan een goede indruk maakt in zijn eerste wedstrijd in het shirt van de Blues, met de reserven tegen Manchester City, ontmoet zijn makelaar John Bico (ook de makelaar van zijn broer) PatrickDecuyper en Francky Dury in het Belgium House in Londen, waar alle Belgen samentroepen tijdens de Spelen. “We hadden al met Bico samengewerkt bij het lenen van Chahir Belghazouani voor de tweede helft van vorig seizoen”, legt Dury uit. “Hij vroeg ons of we de uitleenbeurt van Belghazouani wilden verlengen. ‘Neen, we willen Thorgan Hazard’, hebben we gezegd. ‘Menen jullie dat?’, vroeg hij ons.”

Vanaf die ontmoeting beginnen de onderhandelingen. Dury is overtuigd van Hazards talent omdat hij hem bij Lens meermaals aan het werk had gezien toen hij zelf technisch directeur van de Belgische beloften was. “Ik hield hem al een jaar in de gaten”, geeft Dury toe.

Volgende opdracht: de jongen zelf nog overtuigen. “We hebben hem uitgelegd dat onze visie veranderd was”, legt Dury uit. “Vroeger had Zulte Waregem grote ambities in eerste klasse, maar nadat we moesten knokken om erin te blijven, zijn we tot de vaststelling gekomen dat we onze politiek moesten herzien. We hebben besloten om jongeren te gaan opleiden en ze kansen te bieden. Van onze 24 kernspelers is de helft jonger dan 21. We hebben Thorgan gezegd dat hij zijn kans zou krijgen en dat hij in de Belgische eerste klasse meer in de kijker zou lopen dan in de Ligue 2. Die uitleg beviel hem en hij heeft de uitdaging aanvaard.”

Interviews

Zijn eerste match voor Zulte Waregem kwam er twee weken geleden tegen OHL. Hazard liet fraaie dingen zien en trok zo meteen de aandacht. Binnen de week kreeg SVZW een tiental interviewaanvragen en koos dan maar voor een gezamenlijk persmoment. Ook bij de ouders moeten journalisten niet komen aankloppen. “Sinds Eden naar Engeland werd getransfereerd, krijgen we de ene aanvraag na de andere. We moeten interviews weigeren om ons gezinsleven te beschermen”, legt vader Thierry Hazard uit. “In het begin van Edens carrière kwam ik wat meer op de voorgrond, om Eden af te schermen, en ging ik overal op in. Nu willen we alleen maar voorkomen dat het met Thorgan allemaal opnieuw begint.”

De rol van de pers, Dury zal er rekening mee moeten houden. “Mentaal is hij heel sterk”, zegt de trainer van Zulte Waregem. “Je voelt niet dat hij in de schaduw van Eden leeft. Ik hamer er bij hem op dat hij hard werkt en zijn eigen persoonlijkheid ontwikkelt. De bedoeling is dat men in de toekomst niet zegt: het is de broer van Eden, maar wel: het is Thorgan.”

Johan Walem, die hem selecteerde voor de wedstrijden van de beloften tegen Noorwegen en IJsland, gaat daarin mee: “Je moet onderscheid maken tussen de twee spelers. Ik weiger om hem met Eden te vergelijken, ik spreek nooit over zijn broer. Ik vind dat hij een groot potentieel heeft en ik zou graag zien dat hij dat benut, zonder dat hij geremd wordt door vergelijkingen met zijn broer.”

Niettemin is de weg nog lang. “Of we dat nu willen of niet, men blijft de twee met elkaar vergelijken”, zegt Pierre Dieval.

Techniek en mentaliteit

Thorgan Hazard kan op meerdere posities spelen: op de flank, achter de diepe spits of in de driehoek op het middenveld.

Dury: “Hij kan het verschil maken en werkt hard bij balverlies. Hij kan de bal goed afschermen, maar zijn voornaamste kwaliteit is zijn vista. Wanneer hij de bal krijgt, weet hij al wat hij ermee gaat doen. Tegen OHL schakelde hij zich goed in het geheel in. Wat me beviel was dat men in tien minuten tijd drie, vier fouten op hem beging. Hij raakte niet geblesseerd, stond meteen op, ging niet mopperen en concentreerde zich direct op de volgende actie. Hij verliest geen energie aan futiliteiten. Dat zijn van die details waardoor ik zeg: hij kan een grote carrière maken. In een elftal heb je spelers die hun plaats verdienen omdat ze een goede metaliteit en veel fysieke kwaliteiten hebben en anderen omdat ze een grote technische bagage bezitten. Hij heeft allebei.”

DOOR STEPHANE VANDE VELDE – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Ik hamer erop dat hij hard werkt en zijn eigen persoonlijkheid ontwikkelt.” Francky Dury