Wanneer ze op Halloweenavond bij de rust op Antwerp de kleedkamer binnen schuifelen, weten de Genkspelers niet wat ze meemaken. Razend is trainer Philippe Clement, en niet alleen vanwege de 2-0-ruststand. Alles loopt verkeerd. ‘Nog nooit heb ik de coach zo boos gezien’, zegt Roeslan Malinovski achteraf. ‘Ik heb hen gevraagd of ze hadden zitten slapen tijdens de bespreking’, zegt Clement later. ‘Ik zag spelers uit positie lopen en centrale verdedigers aan de zijlijn de bal kwijtgeraken.’
Na de rust lijkt het alsof alle Genkspelers nieuwe batterijen hebben gekregen. Als een pletwals gaan ze over de thuisploeg. De minst gepasseerde verdediging (negen tegengoals in twaalf wedstrijden) slikt er in één helft vier. Ook wanneer Alejandro Pozuelo, die niet goed in de match zit, tot zijn verbijstering vervangen wordt, valt de Genkse machine niet stil. Malinovski is niet af te stoppen, en BryanHeynen toont voor het eerst dat hij meer is dan een verdedigende middenvelder.
De manier waarop Genk de achterstand omzet in een overtuigende 2-4-winst, slaat iedereen die de match ziet met verstomming. Een week eerder won Genk ook Europees op Besiktas met dezelfde cijfers én kreeg het applaus van de Turkse fans. Vier dagen voor Antwerp stapte het op Sclessin ontgoocheld van het veld na sléchts een gelijkspel waar het een zege had verdiend. ‘Dit is onze referentiematch van het seizoen, nog meer dan die in Besiktas’, zegt Clement. Genk is in één week tijd Limburg ontstegen.
2
Philippe Clement werd de tweede trainer van KRC Genk die zijn team naar de titel loodste nadat hij eerder kampioen was geworden als assistent-coach bij een andere ploeg (Club Brugge in 2015/16). Frank Vercauteren deed hem dat voor: titel met KRC Genk in 2010/11 en als hulptrainer drie titels bij Anderlecht.
