Standard laat zich niet zomaar met álle middelen bekampen: het voetbal moet de politiek sturen en niet omgekeerd.

Donderdagmiddag en het regent pijpenstelen boven Sclessin. Aan de loketten staan fans in de rij voor tickets en in de bestuurskamers is het erg rustig. Een delegatie van Sevilla is op bezoek geweest om de details van het onderlinge UEFA Cupduel te regelen en vertrekt weer met een volle zak Diadoraballen zodat de Spaanse spelers daaraan kunnen wennen. Algemeen directeur Pierre François is op missie in Madrid en technisch directeur Dominique D’Onofrio is voor het eerst dit jaar met vakantie: naar Sjanghai om er de grote prijs formule 1 bij te wonen. Commer-cieel directeur Frédéric Leidgens treft de laatste voorbereidselen voor enkele economische topconferenties die in het stadion zullen plaatsvinden.

Het onthaal door uitvoerend voorzitter Luciano D’Onofrio is quasi nonchalant: een geamuseerde glimlach, een beige pantalon en een licht hemd om de tijd te trotseren en een opgeruimd humeur.

Dat is enigszins verwonderlijk, want het Franse Hof van Cassatie verwierp het beroep tegen een veroordeling van Luciano D’Onofrio tot zes maanden gevangenis vanwege zijn aandeel in bepaalde transfers van Olympique Marseille. D’Onofrio zal niet effectief naar de cel moeten. D’Onofrio zal dus gewoon zijn succesvolle werk bij Standard verder kunnen zetten – mits het ophoesten van 200.000 euro. Ongeveer …

Wat doet het u om voorzitter van het jaar te zijn in België?

Luciano D’Onofrio: ” (verrast) Voorzitter van het jaar? Vriendelijk dat u het zegt, maar ik zie het anders. Een mooi compliment maar het doet me niks.”

Nochtans is Standard de regerende kampioen en op weg om naam te maken in Europa …

“Dat is waar, maar ach …”

Wat zijn uw geheimen om daarin te slagen?

“Nu zijn het al geheimen …! Neen, het komt er gewoon op aan financieel in balans te zijn en daarop een sportief evenwicht te bouwen. Makkelijker gezegd dan gedaan. De kern van de zaak is dat de club steeds gezond moet zijn.”

Een pak trammelant

Standard in de Franse eerste klasse … Een grapje?

“Dat is niet onwaarschijnlijker dan de splitsing van de voetbalbond vijf jaar geleden was. In Frankrijk gaan spelen? Ik zou de statuten van de Franse federatie eens moeten bekijken. We kunnen natuurlijk altijd uitgenodigd worden om in een andere competitie te gaan spelen… Ik ben geen vragende partij, maar het doet me wat wanneer ik de Vlaamse clubs van de Profliga massaal voor de splitsing zie stemmen. De voorzitter van de Profliga, Ivan De Witte, die ook voorzitter is van AA Gent, beweert dat ik er niks van begrepen heb. Ik beweer dat de Vlaamse clubs voor de splitsing gekozen hebben om aan subsidies van de Vlaamse Gemeenschap te raken. Die eiste namelijk dat de clubs een keuze maakten, met als gevolg dat die gegijzeld werden. De zaak wordt nu onderzocht. Ik ben in elk geval voorstander van één verenigde federatie.”

U heeft van de Vlamingen heel wat kritiek gekregen.

“Daar veeg ik mijn voeten aan. Ik stel alleen maar vast: wanneer men spreekt over de Beneliga, dan tonen de mensen interesse. Ze erkennen dat het een optie zou zijn voor de beste Belgische clubs. Maar wanneer Standard opmerkt dat het waarschijnlijk gelukkiger zou zijn in de Franse competitie dan in een opgesplitste Belgische, dan maakt men er een pak trammelant rond! Nochtans hebben we het in beide gevallen toch alleen maar over een idee dat onderzocht wordt, of niet?”

Die splitsing ligt u duidelijk op de maag …

“Ja, want ik vind dat de Vlaamse politiek ten onrechte zulke dingen oplegt aan het voetbal. Het is net het voetbal dat aan de politiek hulp zou moeten vragen, vooral wat infrastructuur betreft. Michel Verschueren – de voormalige manager van Anderlecht en nog steeds bestuurslid – heeft me gezegd dat het schandalig is wat ze het voetbal aandoen en dat ze het op die manier geen dienst bewijzen en zeker niet vooruit helpen. Hij wil iets doen. In de Profliga hebben alle twaalf de Vlaamse clubs vóór gestemd. De vijf Waalse – Standard, Moeskroen, Charleroi, Bergen en Tubeke – hebben tegen gestemd. Eén club heeft zich onthouden (Anderlecht, nvdr) en die stem is aan de meerderheid toegevoegd: dertien tegen vijf, bedankt hoor!”

In geval van splitsing zullen uw jeugdploegen niet langer in nationale competities spelen, terwijl u zwaar geïnvesteerd hebt in het Centre Robert Louis-Dreyfus.

“Welja, splitsen is achteruitgaan. De politiek mag nooit haar wetten opleggen aan het voetbal. Integendeel: het voetbal zou moeten kunnen rekenen op de politiek. Neem nu ons toekomstige stadion. Ik verlang maar twee dingen van de overheid: goede wegen en genoeg openbaar vervoer om het stadion te bereiken. Meer niet.”

Jammerlijk extremisme

Nu u het over dat stadion hebt: het komt uiteindelijk toch niet in de deelgemeente Glain.

“Neen, op dat terrein komt een medisch centrum, maar we hebben nog twee, drie andere opties. Voor het einde van het jaar wordt de knoop doorgehakt. Zoals voorzien zal Standard alles zelf doen: de grond kopen en partners zoeken om de bouw te financieren. Ik stel opnieuw de vraag: waarom een splitsing accepteren als het mogelijk is om te bouwen met privémiddelen? Waarom gijzelaars worden? Leve de vrijheid!”

Weet u dat het basketbal, de tweede ploegsport in België, er verder op achteruitgegaan is sinds de splitsing van de basketbalfederatie en dat er nog maar negen ploegen in eerste spelen?

“Ja. Zeer verontrustend!”

Hoe ziet u het: Mohamed Sarr ging zijn boekje te buiten door na de match op Cercle te zeggen dat er te weinig respect was voor de kampioen? Of: hij heeft correct verwoord wat heel Standard dacht?

“Hij heeft zijn woorden goed gekozen. Net zoals Marouane Fellaini na de match op Roeselare. Als mijn spelers zich onheus behandeld voelen, hebben ze het recht dat te zeggen.”

Wat vindt u hiervan: de Belgische politiek en het Vlaamse populisme hebben een negatieve invloed op wat er in de stadions gebeurt?

“Ik zou liever ‘neen’ antwoorden, maar … Luister, Standard heeft dertig procent Nederlandstalige fans en alles verloopt opperbest, zowel tussen het publiek onderling als tussen het publiek en de directie. Als we twee zaken gescheiden moeten houden, dan zijn dat wel voetbal en politiek. Het is doodjammer om in dergelijk extremisme te vervallen.”

Nochtans waren er in België mensen genoeg die blij waren met Standard als landskampioen …

“Ja. En vervolgens wilden ze de kampioen verslaan. Dat is normaal, maar het gaat om de manier waarop. Die was soms niet correct.”

Standard voelt zich dus alweer eens tekortge-daan door de arbitrage.

“Neen, ik denk dat de scheidsrechters een goed niveau halen, maar ze moeten nog meer geholpen en bewust gemaakt worden. Als de arbitrage aan het begin van het seizoen, op Roeselare en Cercle, twee keer in ons nadeel uitvalt, dan is dat iets dat kan gebeuren. We moeten nu ook niet veralgemenen.”

Actieradius beperken

Door de twintig miljoen euro die Standard kreeg voor Fellaini, zit de club er nu toch voor een tijdje warmpjes in, niet? Nu kunt u investeren in nieuwe spelers.

“Niet per se. Die twintig miljoen vallen ons ook niet in één keer in de schoot. De betaling is gespreid over drie, vier jaar. Het geld dient gewoon om onze stabiliteit te verstevigen.”

En wanneer Fellaini doorverkocht wordt, passeert Standard weer langs de kassa. Voor hoeveel?

“Laten we zeggen dat we een mooi percent krijgen …”

Heeft Fellaini de capaciteiten om voor een nog grotere club te spelen dan Everton?

“Absoluut. Hebt u hem aan het werk gezien tegen Spanje? Hij kan bij om het even welke grote club vóór de verdediging spelen, centraal op het middenveld. Ik zie hem nog ver komen. Bij de Rode Duivels verwacht men heel veel van hem: verdedigen en overal aanwezig zijn. Het klopt dat hij dat ook kan, maar bij een grote ploeg zal hij zijn actieradius moeten beperken en daardoor zal hij meer op zijn gemak zijn. Hoe hij het bij Everton doet, weet ik niet, maar ik ga hem eens bekijken.”

Is zijn traptechniek zijn enige gebrek?

“Pas op: hij heeft een goed schot en hij kán op doel trappen. Laten we zeggen dat hij dat wapen zelden gebruikt en dat hij zijn momenten om gevaarlijk te zijn nog niet goed weet te kiezen. Hij wil voortdurend gevaar creëren en dat gaat niet altijd.”

Hebben uw spelers geleden onder het vertrek van Fellaini?

“Neen, daar zijn ze echt niet mee bezig geweest. Dat is ook een bewijs van hun ontwikkeling. Bovendien is de transfer afgerond vlak voor het einde van de transferperiode. De ploeg had toen al heel concrete doelen voor ogen.”

Hebt u die transfer te danken aan uw eindeloze geduld in zaken?

” (lacht) Ik ga u mijn strategie niet uit de doeken doen.”

Maar het was toch het juiste moment. Everton had het mes op de keel, ze wilden Fellaini te allen prijze …

“Als ik Roman Abramovich was, dan had ik Marouane gehouden.”

Interessante spelers

Heeft uw succes uw relatie met de voorzitters van de andere grote Belgische clubs veranderd?

“Neen. Ik ken Michel D’Hooghe en Roger Vanden Stock al een hele tijd en we komen goed overeen.”

Maar u bent toch de machtigste van allemaal?

” (haalt de schouders op) Laten we zeggen dat ik wat van voetbal afweet en dat ik op basis daarvan interessante spelers kan aantrekken en me goed kan omringen.”

Dat maakt net het verschil! U slaagt erin om spelers als Wilfried Dalmat en Benjamin Nicaise aan te trekken nog voor ze zich in een grote wedstrijd getoond hebben. Hun verleden bij Bergen …

“Het zijn spelers met veel talent. Om dat door te hebben moet je hen niet vaak zien spelen.”

Kunnen zij nog vooruitgang boeken?

“Uiteraard moeten ze nog hogerop kunnen. Dat zal van hen zelf afhangen en van de regelmaat die ze in hun prestaties weten te leggen.” S

door john baete