De uitslag van de voorzittersverkiezing bij de voetbalbond was helaas geen verrassing. De vraag is nu alleen of de rust in de nabije toekomst zal terugkeren.

Het zou een ongemeen spannende strijd mano-a-mano worden, tussen François De Keersmaecker en Joseph Allijns. Het glazen bondsgebouw vormde het decor van wat uiteindelijk twee boeiende stemrondes zouden worden. In de eerste ronde werd het 11 tegen 11. Spannender kon dus niet. Uiteindelijk werd verwacht dat ook de tweede ronde op 11-11 zou eindigen, maar finaal keerde er toch iemand zijn kar.

Eindstand: 12-10 voor De Keersmaecker. Een overwinning zonder glans, die veel krapper is dan die van 2006, toen Michel Preud’homme met een score van 14 tegen 8 verslagen werd. Veel nipter kon het nu niet zijn. De Keersmaecker en Allijns maakten allebei evenveel kans en dat bleek ook uit het kleine verschil tussen beide heren.

De vraag rijst nu of de situatie nog langer werkbaar is voor De Keersmaecker. Hij kan terugvallen op een uiterst smalle basis, aangezien hij in de eerste stemronde maar 11 stemmen kreeg. Dat betekent dat minstens drie vertegenwoordigers van de amateurclubs hun vertrouwen in De Keersmaecker hadden opgezegd, wetende dat het Uitvoerend Comité 14 leden uit het amateur- en 8 uit het profvoetbal telt.

Ondanks dat gebrek aan overweldigende steun blijft De Keersmaecker nog twee jaar aan als bondsvoorzitter. Het blijft hallucinant dat iemand met een dergelijke topfunctie zichzelf nooit maar dan ook nooit in vraag durft te stellen. Steven Martens de financiële zwartepiet toespelen is gewoonweg laf en veel te kort door de bocht. Kijk toch eens in eigen boezem: financieel wanbeheer van een dergelijke orde kent zijn oorsprong bij een slecht doordacht beleid en gebrek aan visie. Maar vaak kennen zulke machtige en rijke mannen geen enkele vorm van schroom. Schaamte is een woord dat niet in hun woordenboek staat. Kende meneer De Keersmaecker dat gevoel wél, dan had hij zich in de eerste plaats nooit kandidaat gesteld. Of hij had na de eerste stemronde kunnen beslissen om zich terug te trekken, aangezien het vertrouwen in hem niet overweldigend groot was. Maar niets van dat alles gebeurde, een spijtige zaak voor zowel het beleid als het voetbal.

Tot slot kom ik nog even terug op mijn openingsvraag: zal de rust in de Belgische voetbalbond terugkeren? Als we de profclubs mogen geloven, zal dat niet voor morgen zijn. Zo nam Marc Coucke meteen na de beslissing ontslag als lid van het Uitvoerend Comité, omdat hij zich niet langer kon vereenzelvigen met de continuïteit van wat voor hem een slecht beleid is. Het valt dus af te wachten of de rust in de Houba de Strooperlaan snel zal wederkeren. Laat ons in ieder geval hopen dat ze daar tot een consensus komen en dat er in de toekomst op een andere, frisse en nieuwe manier kan voortgewerkt worden.

Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.

Vincent Jespers, Schoten

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content