Wat moeten we onthouden van het geplande ontslag van Yannick Ferrera en wat mogen we verwachten van Aleksandar Jankovic?
‘Sclessin, dat is een fantastisch stadion. Het verplicht je om alles uit de kast te halen en het belet je om op een inspanning te zien.’ Aleksandar Jankovic heeft het stadion opnieuw in vuur en vlam gezet, nadat het bij gebrek aan resultaten en inzet in tristesse gehuld was. Genk bestond haast niet zondagavond. ‘Nochtans heeft Peter Maes er een machine van gemaakt’, vervolgt de nieuwe coach van Standard. ‘We zullen dit nu elke keer proberen.’ De Serviër had genoten van ‘de onbaatzuchtige prestatie van heel de ploeg, de mentaliteit, het karakter, de agressiviteit, de spelbeheersing, de bijna perfecte organisatie, de omgang met het publiek.’ De reactie van een ontgoochelde Tino-Sven Susic in het kamp van de tegenstander: ‘Door de nieuwe trainer wilden ze zich allemaal tonen.’
Het is een harde wet in het profvoetbal: je bent heel snel vergeten. Voor de wedstrijd bracht Standard een eresaluut aan zijn 160 stewards en 120 toezichthouders, drie overleden supporters kregen een minuut lang applaus. En voor Yannick Ferrera? Nada! Geen spandoek, niets. Een heel stadion is al met iets anders bezig. Op de tribunes zag iedereen weer een ploeg zoals Jankovic twee dagen voordien voorspeld had: ‘Het eerste doel is zeker geen champagnevoetbal om het publiek te plezieren, maar er alles aan doen om te winnen. Als we beginnen te denken in termen van aantrekkelijk voetbal, zullen we het belangrijkste idee uit het oog verliezen: een ploeg bouwen met een voorbeeldige mentaliteit.’
VENANZI GEEN PILOOT MEER
De voorzitter geeft toe dat hij het duo Olivier Renard-Daniel Van Buyten deze zomer een halt toeriep. Zij wilden toen al een vervanger voor Yannick Ferrera en hadden al Jankovic naar voren geschoven. Bruno Venanzi vond dat zijn coach vorig seizoen benadeeld was, omdat hij de voorbereiding niet had kunnen leiden en halsoverkop had moeten bouwen op het puin dat Slavo Muslin had achtergelaten. Vanaf het hervatten van de competitie bleven Renard en Van Buyten hun werkgever herhalen dat Ferrera niet meer de juiste man voor die job was. Uiteindelijk hebben ze hem dus kunnen overtuigen.
Is Bruno Venanzi nog wel de baas van Standard? Toen hij de club overnam, hamerde hij erop dat hij een terugkeer beoogde naar de stabiliteit. Maar het huidige Standard is in het Belgische voetbal het meest sprekende voorbeeld van instabiliteit. In iets meer dan een jaar is het nieuwe bestuur aan zijn derde coach toe, terwijl de Académie iedere transferperiode verandert in een gigantische draaimolen, een transitcentrum waar voetballers als nobele onbekenden aankomen en bij hun vertrek nog steeds even naamloos zijn. Een andere tegenstrijdigheid in het betoog van de voorzitter: de afslankingsoperatie. Hij erfde een kern XXL toen hij Standard kocht. In een eerste fase liet hij heel wat spelers gaan. Maar ondertussen nam de kern opnieuw verontrustende proporties aan. We tellen vandaag een 35-tal spelers, onder wie zeven spitsen. Waar is de logica? Standard lijkt te mikken op kwantiteit en aardige koopjes op de transfermarkt, maar er zijn al meer mislukkingen dan succesverhalen tot nu toe.
VERRASSENDE TIMING
Toch is de timing van de trainerswissel verrassend. Of zelfs onhandig? De officiële uitleg achter het ontslag van Yannick Ferrera klinkt als volgt: ‘Er zijn meerdere redenen. Ten eerste de resultaten, vervolgens de spelwijze en ten slotte de evolutie van de groep. We moeten zien dat de spelers beter zijn dan vorig seizoen, maar stellen vast dat de meesten dat niet zijn.’ Het bestuur houdt dus geen rekening met het behaalde punt in Brugge, waar een goed Standard te zien was. Het houdt evenmin rekening met de ruime overwinning vriendschappelijk tegen Marseille. Een werknemer van de club merkt op dat ‘het niet het grote Marseille was, de internationals ontbraken’. Maar die overwinning bevestigde niettemin dat de wil terug was, zoals tegen Brugge gebleken is.
En aangezien de beslissing om Yannick Ferrera te ontslaan al een tijdje genomen was, was het verstandiger geweest om al eerder tot actie over te gaan. Vóór het sluiten van de mercato. Als Jankovic maar één week eerder had getekend, had hij kunnen aangeven op welke spelers hij niet rekende, sommigen hadden elders ingepast kunnen worden en Standard zou niet nog minstens tot januari met zo’n uitgebreide spelersgroep opgescheept zitten.
HET ONTBREKENDE PUZZELSTUKJE?
Toen hij op Mechelen aankwam, een club die gewend was om net naast play-off 1 te pakken, vertelde Aleksandar Jankovic zijn spelers: ‘Nu zwijgen en werken.’ Twee jaar later heeft de club nog steeds de roes van de play-offs niet gekend. Niet iedereen is overtuigd van de sportieve inbreng van de Serviër. Daartegenover kan zijn persoonlijkheid op unanieme goedkeuring rekenen. Het moet gezegd: de man weet hoe hij zijn communicatie moet verzorgen. Een kwestie van de juiste genen wellicht. Zijn vader is een van de populairste sportjournalisten van Servië.
Tijdens zijn Mechelse periode legde Aleksandar Jankovic ons uit hoe hij de relatie met de pers ziet: ‘Naar de redactie terugkeren zonder dat je een reactie hebt kunnen krijgen van de coach van de club die je covert, ik weet wat dat is. Ik weet dat dit de journalist voor moeilijkheden kan stellen, dat hij een probleem dreigt te hebben met zijn hoofdredacteur. De pers verdient respect. Een trainer moet zich daarvan bewust zijn en aanvaarden dat alles wat hij doet of zegt de mensen interesseert. Hij oefent een openbaar ambt uit en moet dat aanvaarden. Ik weet dat, dus ben ik altijd correct en respectvol.’
De man is een ware globetrotter. Hij speelde in Australië, Frankrijk en de Verenigde Staten. Hij trainde in Bulgarije, Oekraïne en Rusland. Net als zijn leermeester Slavo Muslin gaat hij uit van het principe dat je zo snel mogelijk de plaatselijke taal moet spreken, dus trekt hij daar tijd voor uit. Vanaf zijn aankomst in Mechelen stort hij zich op het Nederlands en legt hij de redenen daarvan uit: ‘Er zijn er die het embleem van hun nieuwe club omarmen om hun betrokkenheid te tonen. Ik functioneer zo niet. Ik heb andere manieren om mijn respect te tonen. De taal leren is daar een onderdeel van. Ik heb me met enkele spelers ingeschreven voor de lessen Nederlands, ik heb hen gezegd: ‘We zullen allemaal een heleboel fouten maken, maar dat is geen probleem.’ Als ik Nederlands praat op tv om een match te analyseren, moeten ze me ondertitelen en zitten twee miljoen mensen te lachen, maar dat kan me niet schelen. Ik heb op zijn minst een teken van respect gegeven.’
90 TOT 95 PROCENT POSITIEVE MENINGEN
Olivier Renard waardeert algauw deze inspanningen en ook zijn spelopvatting. ‘We hebben dezelfde visie. Jankovic houdt niet van duels en lange ballen. Vanaf onze eerste ontmoeting in Mechelen was ik gecharmeerd van zijn verhaal. Hij heeft de Servische beloften getraind, een vijftiental onder hen klom op tot in de nationale A-ploeg. Dat is veelbetekenend. Net als het feit dat de Servische bond hem daarna de A-ploeg wou toevertrouwen.’ Wanneer Mechelen in een dip belandt, wordt Jankovic in twijfel getrokken. Dan nog geniet hij de volle steun van zijn sportief directeur: ‘Je moet tot actie overgaan wanneer je negatieve geluiden in de kleedkamer opvangt, maar dat is helemaal niet het geval bij ons. Er zijn trainers die hun spelers vier uur per dag op het veld houden, zij leveren zogezegd goed werk. Zo is het niet bij Jankovic. We zien dat hij iedereen beter maakt, dat is wat telt voor ons. Als je coach 90 of 95 procent van de spelers achter zich heeft, betekent dat dat het een goeie is.’ En als het gaat over de ongezonde reislust van de nieuwe trainer van Standard, die zelden ergens voor lange tijd neerstrijkt, maakt Olivier Renard de volgende opmerking: ‘Wie blijft er, met uitzondering van Alex Ferguson en Francky Dury, meer dan twee seizoenen bij dezelfde club?’
Aleksandar Jankovic zette zijn eerste stappen als analist en toekomstig trainer toen hij nog maar 21 was. Hij zat op tv naar Frankrijk-Brazilië te kijken en maakte een nabespreking voor Miljan Miljanic, ex-trainer van Rode Ster Belgrado, Real Madrid, Valencia en de Joegoslavische selectie. Miljanic viel voor de precisie van zijn analyse en zei: ‘Sacha, jij zult het tot trainer schoppen.’
DOOR PIERRE DANVOYE – FOTO’S BELGAIMAGE
‘Het eerste doel is niet om champagnevoetbal te brengen.’ ALEKSANDAR JANKOVIC
‘We hebben dezelfde visie. Aleksandar Jankovic houdt niet van duels en lange ballen.’ OLIVIER RENARD
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier