Justine Henin verdedigde in de jungle van New York als een leeuwin haar eerste plaats op de wereldranglijst.

Een zevende grandslamkroon was haar beloning. De zevende hemel voor deze Federer van het vrouwentennis.

Dames en heren, er bestaan twee Roger Federers. Je hebt de mannelijk versie, die op deze US Open alweer geschiedenis schreef door zijn tiende grandslamfinale op rij te halen. Daarnaast heb je ook de vrouwelijke adaptatie : Justine Henin. Onze landgenote won afgelopen weekend op de US Open haar zevende grandslamtitel door in de finale Svetlana Kuznetsova kansloos te laten.

Tot voor kort ging de vergelijking tussen haar en Federer niet op omdat Henin over minder naturel beschikte in haar slagenarsenaal, mentaal minder in evenwicht was en ze haar aanvallend spel nog niet helemaal uit een bepaald keurslijf kreeg. Op Flushing Meadows maakte de 25-jarige Waalse komaf met de laatste, minieme verschillen. Zonder setverlies door zo’n aartsmoeilijk tableau lopen is enkel voor de allerbesten weggelegd. Waarbij ook nog eens, en net zoals bij Federer, de manier waarop niet uit het oog mag worden verloren.

Ontspannen

Henin ontdeed zich van haar zwaarste tegenstandsters – de Williamsen – op verbluffende wijze. De aanvallende patronen, er sinds iets meer dan een jaar ingeslepen door coach Carlos Rodriguez, gaven zo’n meerwaarde dat niemand er een antwoord op vond. Haar service sleepte haar door de moeilijke momenten heen. De diversiteit van haar technische spectrum moet heel wat oppositie hebben doen blozen. Bovendien profiteerde Henin ook nog eens van een optimale conditie om dat soort van tennis te kunnen brengen. Pluim voor haar team dat het vroegere lichtgewicht uitbouwde tot een voorbeeld van lichamelijke stabiliteit. Haar benenwerk was subliem, haar verdediging adembenemend en haar explosiviteit onvergelijkbaar.

Oké, de quasi zenhouding die de Zwitserse superman zich telkens weer weet aan te meten, heeft Henin misschien nog niet. Door stress wordt ze nog iets te vaak het slachtoffer van allerlei kleine akkefietjes. Op deze US Open was het weer haar schouder die opspeelde. Er valt evenwel niet naast te kijken dat ook het nummer een van de wereld steeds meer ontspannen op de baan raakt. “Dat ik mijn familie weer in mijn leven heb, draagt daar natuurlijk toe bij”, zei Henin, “Ik voel me in vrede met mezelf en dat is een heel belangrijk gevoel voor mij. Want ik haat het om in ruzie te liggen met iemand. Ik kan me dus voorstellen dat dit een impact heeft op mijn leven én op mijn tennis.”

Jungle van New York

Door meer relaxed op het terrein te verschijnen zal de tweevoudige winnares van de US Open minder kans lopen op blessuurtjes en ook de ongenaakbaarheid van Federer kunnen nastreven. Hoe zij er alvast, in het hol van de leeuw, in slaagde afstand te nemen van de druk en psychologische oorlogvoering van de familie Williams was voorbeeldig. Het kwam haar fantastisch tennis enkel maar ten goede. “Niemand zag me op voorhand bij de favorieten”, beweert Henin, “Zeker niet gezien de moeilijke loting die ik meekreeg. Maar ik heb mezelf bewezen dat ik het kan, dat ik het nummer één ben van de wereld.” Het was voor het eerst sinds de Australian Open van 2001 dat iemand, Martina Hingis, de twee Williamsen kon verslaan op één grandslamtoernooi. Zo soepel de naaste concurrentie afhouden doet toch zeer sterk aan haar mannelijke equivalent denken. “Roger is Roger”, sprak Henin, “Hij is uniek. Maar ja, ik ben heel consequent geweest met mezelf. Ik hoop dat we samen nog kunnen blijven groeien.”

Haar zevende kroonjuweel zal, net als bij Federer, allicht niet het laatste zijn. Zeker niet met de stap in volwassenheid – op de baan en daarbuiten – die Henin dit jaar weer gezet heeft. Niets lijkt deze juffrouw nog van haar melk te brengen. Als je in de jungle van New York overleeft – en onderweg zelfs niet struikelt over de twee grootste roofdieren van het circuit – kan je alles aan. De US Open mag dan wel niet het favoriete grandslamevenement van Henin zijn, haar opener houding ten opzichte van de Amerikaanse show en de op entertainment beluste toeschouwers getuigt van een grote maturiteit. “Ik voelde een behoorlijk verschil met de vorige keren hier”, wist Henin. “De mensen komen makkelijker op me af, ik zie er vermoedelijk bereikbaarder uit. De fans beginnen me nu pas te leren kennen, de laatste maanden hebben voor een grote ommezwaai gezorgd. Ik voel me gezond, gelukkig en kan mezelf zijn. En dat is goed.” Henin verkeerde op de US Open in de zevende hemel. Niets staat het opzoeken van nog grotere hoogten in de weg. S

Door Filip Dewulf

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content