Oostenrijk, volgende week dinsdag de tegenstander van de Rode Duivels, heeft met Marc Janko een echte afwerker voorin lopen, die sinds dit seizoen bij FC Twente speelt.

Ik kwam niet naar Enschede om als vierde te eindigen”, verklaarde de 27-jarige Marc Janko begin augustus in het Algemeen Dagblad. “Ik ben nu eenmaal een topsporter die altijd het hoogste wil bereiken. Met Red Bull Salzburg won ik al drie Oostenrijkse titels. Het winnen van prijzen verveelt nooit.”

Bronzen Schoen

Duidelijke taal van de centrumspits, die bij FC Twente door lichamelijke kwaaltjes tijdens de voorbereiding nog duidelijk zijn plaats zoekt in het elftal van Michel Preud’homme. Janko moest, net als vele anderen, wennen aan de fysieke aanpak van onze landgenoot.

“Marc is groot, sterk en op zijn best wanneer we op de helft van de tegenstander spelen. Maar tot nu toe was Marc ook nog nooit volledig topfit. Hij heeft het profiel als opvolger van Blaise Nkufo“, oordeelt Jan van Halst, de manager algemene zaken, in VI. “Bovendien bewees Janko in Oostenrijk dat hij met die druk kan omgaan.”

De 1,96 meter lange en desondanks wendbare Janko, die in 2009 achter Diego Forlán en Samuel Eto’o de Bronzen Schoen kreeg uitgereikt na 39 doelpunten (en 9 assists) in 34 competitieduels voor het ESM Golden Shoereferendum, is ervan overtuigd dat hij bij FC Twente in een hogere wereld aanbelandde. “Sinds ik in 2005 naar Salzburg kwam, probeert die club al het hoofdtoernooi van de Champions League te bereiken”, verklaarde hij in VI. “Als Nederlands kampioen was FC Twente echter gewoon rechtstreeks geplaatst. Bovendien is het haast onmogelijk om vanuit de Oostenrijkse competitie rechtstreeks een transfer af te dwingen naar Spanje of Engeland. In dat opzicht lijkt Nederland me een logische stap.”

De spits, die vorig seizoen in de Europa Leagueduels met Lazio, Villarreal en Standard (zelfs twee keer) doel trof, kon in het tussenseizoen ook naar Schalke 04 en TSG 1899 Hoffenheim. Dat laatste viel af omdat het geen Europees voetbal kon afdwingen. Het met financiële problemen kampende Schalke 04 bleek niet bereid de door Red Bull verlangde 5 miljoen euro te betalen. “FC Twente was het meest concreet en daadkrachtig”, aldus Janko. “Zij gingen tot op de limiet.”

Maar er was nog een belangrijke reden. “Hun voetbal sprak me aan”, vervolgt hij. “Tegen Arsenal, Fenerbahçe en Werder Bremen viel hun intensieve vleugelspel me op. Als echte puntspeler ben ik afhankelijk van aanvoer vanop de flanken. De trainer verzekerde me dat hij de spelwijze wil afstemmen op mijn sterke punten.”

Topaankoop

De specialiteit van Janko is gemakkelijk samen te vatten: scoren. In eigen land raakte hij bij Admira Wacker en Red Bull Salzburg aan 77 treffers in 121 officiële competitieduels. Bijna 64 procent dus, een duizelingwekkend hoog percentage. “Een topaankoop”, beaamt ook voorzitter Joop Munsterman. “Hij is een kwaliteitsspits, zijn productie van de afgelopen jaren zegt voldoende. Janko was een ster in Salzburg. Toen ik er vertoefde om te onderhandelen, zag ik overal in de stad billboards en posters met zijn beeltenis. Hij was ook een belangrijke spil in de reclamecampagnes van Red Bull. ‘Onze Atleet’ noemen ze hem gemakshalve. Janko heeft de uitstraling van een vedette, maar ook de wil om zich ondergeschikt te maken aan het teambelang.”

Aanvankelijk deed zijn geklungel voorin in Nederland de wenkbrauwen fronsen. Maar Janko, zoon van atlete Eva Egger – die op de Olympische Spelen van 1968 in Mexico City brons veroverde in het speerwerpen – en tweevoudig Oostenrijks kampioen hoogspringen Herbert Janko, bloeide bij FC Twente pas open toen hij in zijn rug de steun kreeg van Luuk de Jong, die hem eerder uit de basis hield. Een nieuw koningskoppel lijkt in de maak.

In het seizoen 2008/09 werd Red Bull Salzburg met het superaanvallende systeem van Co Adriaanse kampioen en scoorde Janko met de ogen dicht. Met een totaal van 39 treffers bleef hij twee goals achter op het Oostenrijks record van boegbeeld Hans Krankl in het seizoen 1977/78 voor Rapid Wien. Het leverde de aanvaller de koosnaam Alpenbomber op.

Vorig seizoen, onder de meer behoudend spelende Huub Stevens, pakte Red Bull Salzburg opnieuw de titel, maar raakte Janko slechts aan 18 goals in 34 optredens. Omdat hij meer defensieve arbeid van zijn aanvaller verwachtte, posteerde de Nederlandse coach zijn sterspeler vaak op de invallersbank. Ook botsten de twee ooit, omdat Janko de dag voor een competitieduel de begrafenis van zijn beste vriend bijwoonde. Stevens was van mening dat de spits daarmee het elftal in de steek liet. Maar Janko vond dan weer dat hij het verzoek van de familie, om een grafrede te houden, niet kon negeren.

De verhouding werd verder op scherp gezet na een interview met Janko in mei. Daar deed hij zijn beklag over de directe benadering van Stevens, die hem geregeld in het openbaar fel bekritiseerde. “Als we succes hadden, dan was dat de verdienste van het team. Maar als we verloren, bleek het mijn schuld”, zei hij toen. “Er werd alleen maar benadrukt wat ik niet kon. Alles ging op een negatieve manier. Over wat ik wel kon, werd niet gesproken.”

Het was daarom tijd om voor zijn eigen ambitie te kiezen. “Ik wil mezelf testen in een betere competitie”, sprak Janko – die ook over een eigen website (www.marcjanko.com) beschikt – in VI. “Als ik mijn normale niveau haal en aanvoer krijg, dan zal ik ook bij FC Twente veel gaan scoren.”

door frédéric vanheule

“Janko heeft de uitstraling van een vedette, maar ook de wil om zich ondergeschikt te maken aan het teambelang.

Joop Munsterman”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content