Er wordt bij Club Brugge in het post Trond Solliedtijdperk weer meer op balbezit getraind. Maar om knopen door te hakken, wacht Jan Ceulemans op zwaardere oefenwedstrijden dan die tegen Knokke, Eernegem en Torhout.

Maandag

Oude tijden herleven op Sint-Andries, de kaarttafel in Los Amigos is bijna weer compleet. Marc Degryse haalde na Jan Ceulemans (als hoofdtrainer) nu ook Franky Van der Elst (als assistent-trainer) terug naar Club Brugge. Terwijl Chris Van Puyvelde en Cedomir Janevski onderweg zijn naar Olympiakos Piraeus leidt Van der Elst op het synthetische veld met veel enthousiasme de opwarming van de eerste training van het nieuwe seizoen. René Verheyen zal het daarna tot de cooling-down van hem overnemen. Jan Ceulemans zal al die tijd een tikje onwennig toekijken.

Gert Verheyen en Sven Vermant trekken in de gietende regen de kop van een groep van 27 man. De aanvoerder die onder Trond Sollied zijn band inleverde, zal hem nu op vraag van de nieuwe trainer met veel plezier weer aantrekken. Een logische keuze. “Ik koos voor de oudste en langst in dienst zijnde speler”, aldus Ceulemans. “Wie vice-aanvoerder wordt, zal van de omstandigheden afhangen. Clement en Englebert komen daarvoor in aanmerking. Zij zijn na Gert het langst in dienst. Sven is erbij gekomen en die is hier ook al acht jaar geweest. Ik wist dat niet. Maar ja, hij is dan even weggeweest. We zullen zien. Het zal er ook van afhangen hoe en met wie we zullen spelen.” Rune Lange is er niet, hij is geblesseerd aan de kuit. Ivan Gvozdenovic is na zijn knieoperatie nog out tot oktober.

Er wordt langer dan de voorbije jaren op balbezit getraind. “Op balbezit spelen, is tijdverlies”, luidde bijna vijf jaar geleden de kop boven een interview met Trond Sollied in Sport/Voetbal Magazine. Een pleidooi voor snel en doelgericht voetbal, optiek waarin op balbezit spelen een vorm van verdedigen werd genoemd. Een paar dagen later hing het artikel in de kleedkamer van Westerlo. Namens de spelers, met een knipoog, ter attentie van trainer Jan Ceulemans. “Op balbezit spelen, is iets dat ik altijd gedaan heb”, zegt Ceulemans. “Ik vind dat een heel belangrijk onderdeel van het voetbal. Als je een bal in de ploeg kunt houden, dan kan de tegenstrever er niet aan. Dan kan je niet verliezen. Ach, iedere trainer heeft zijn ideeën en zijn manier van trainen. Gelukkig maar, want als iedereen hetzelfde zou doen, zou het helemaal saai worden. Mijn overtuiging is dat als je de bal in de ploeg kunt houden, je automatisch ook beter begint te voetballen, maar dan moet je er uiteraard diepgang in krijgen. Een andere trainer mag daarvan vinden wat hij wil. Het belangrijkste zijn de resultaten.”

Na de training zal het twintig minuten duren voor hij aan de kleedkamer is. Zo populair is de Caje nog altijd. “Ik was uiteraard zenuwachtiger dan voorbije zes jaar in Westerlo”, bekent hij. “Ik ken hier alles en iedereen, behalve de groep. Die moet ik nog gewoon worden. Ik moet eerst kijken hoe die mensen in elkaar zitten en dat duurt een tijdje. De stage van volgende week in Delden wordt ook daarom belangrijke, omdat we dan een week samen zullen zitten en er iets meer contact zal zijn. Nu is dat gewoon kijken vanaf de zijkant, want als je er tussen staat, zie je niet wat er gebeurt achter je rug. Ik ben tevreden dat mijn eerste dag voorbij is. Als je dan naar huis rijdt, valt er toch een zekere druk van je af. Want de eerste dag is de eerste dag, hé. Dan weet je : dan kan dat alleen maar verbeteren. Hoe langer ik hier zal zijn, hoe gemakkelijker het zal worden.”

De voorzitter introduceerde hem voor de training met verve. “En dan heb ik iets gezegd van : ‘Oké, jongens, we hebben nog tijd om elkaar beter te leren kennen. ‘ Allez, je kent dat zowat. Eén minuut. Ik vind ook dat als je ergens komt je niet moet beginnen : zo, zo en zo moet het. Ik heb alles een beetje gelaten zoals het gepland was : de wedstrijden, de trainingen om 14 uur. In de toekomst zien we wel hoe het moet.”

Dinsdag

Na de namiddagtraining trekt de groep naar Knokke voor een eerste oefenwedstrijd tegen de plaatselijke eersteprovincialer. Franky Van der Elst maakt afspraken voor de bezetting op stilstaande fazen. Voor de rest luidt de opdracht : tempo proberen te maken en de bal goed laten rondgaan. De internationals Birger Maertens, Philippe Clement, Tomislav Butina en Bosko Balaban worden nog niet opgesteld. Ivan Leko wel. “Normaal hadden zij nog een week vakantie, maar ik belde Marc om te zeggen dat ik ze bij de start graag allemaal had”, legt Jan Ceulemans uit. “Daar waren ze mee akkoord. Leko doet wel al mee, ja, omdat ik vond : dat is een nieuwe en daar komen de mensen ook voor kijken.

De eerste helft speelt Club met : Stijnen ; De Cock, Valgaeren, Spilar, Klukowski ; Englebert, Vermant, Leko ; Verheyen, Ishiaku, Victor.

De tweede helft met : Verbauwhede ; Vanaudenaerde, Provoost, Vandelannoite, Roelandts ; Dufer, Serebrennikov, Vlaeminck ; Yulu-Matondo, Van Tornhout, Blondel.

Knokke raakt niet aan de overkant. Halfweg staat het 0-6. Eén keer Leko, twee keer Ishiaku, drie keer Victor. Blondel, Dufer (op penalty) en Van Tornhout maken er na de rust 0-9 van. Club doet het warempel in de 4-3-3 van Trond Sollied, mét op het middenveld een driehoek met de punt naar achteren. Leko in de positie van Ceh, Vermant in die van Simons. Waarom ? “Omdat het de eerste keer was uiteraard, omdat ik het eerst eens moest zien”, aldus Ceulemans. “Ik heb gezegd tegen René : ‘Maak maar eens een ploegske.” Ik ken ze niet en als je de tweede dag al een wedstrijd moet spelen, is het beter dat je het zo een beetje over laat. Het nut van deze wedstrijdjes is dat je een matchke kunt spelen en je conditie wat kunt bijstellen, maar voor de rest stelt dat dus niets voor. Torhout zaterdag is al iets beter, dat is een derdeklasser, maar volgende week zullen we naar een ander niveau moeten gaan.”

Woensdag

Het eerste onderlinge wedstrijdje. Cross van Roelandts, kopbalgoal van Ishiaku ! Leko trapt er toch ook weer eentje binnen, vergelijkbaar met zijn doelpunt van gisteren in Knokke : een niet zo harde, maar precieze bal met links van op een meter of vijftien in de rechterbenedenhoek. Opvallend ook : zijn zuivere diagonale passing met links. Jan Ceulemans kijkt en wandelt (op sportschoenen) of blijft staan, vaak met gekruiste armen. Nu eens met opgestroopte mouwen, dan weer niet, maar altijd even stilzwijgend. Bij Franky Van der Elst is de lach nooit ver weg.

Er wordt meer zonder bal getraind dan de voorbije jaren en er worden grotere afstanden gelopen : 100m, 200m, 300m. “Volgende week wordt het korter”, benadrukt Ceulemans. “Die jongens kunnen allemaal goed sjotten, wat een heel groot voordeel is, en dan probeer je het fysieke gedeelte in evenwicht te brengen. Want : een goeie sjotter zonder fysiek blijft een goeie sjotter, een goede sjotter mét fysiek wordt een hele goeie sjotter. Dat is de combinatie. In de komende vijf, zes weken proberen we naar een niveau te gaan dat iedereen fit is en hopelijk in vorm. De zesde augustus moeten we klaar zijn en de week erna is er de derde voorronde van de Champions League, dat is op financieel vlak nog belangrijker.”

Donderdag

’s Namiddags trainen, ’s avonds matchen op eersteprovincialer Eernegem. De eerste helft speelt Club in 4-4-2 met : Butina ; Vanaudenaerde, Maertens, Clement, Klukowski ;

Dufer, Vermant, Roelandts, Blondel ; Balaban, Van Tornhout.

De tweede helft gebeurt het in 4-3-3 met : Verbauwhede ; De Cock, Valgaeren, Spilar, Vandelanoitte ; Englebert, Leko, Serebrennikov ; Verheyen, Ishiaku, Victor.

Englebert (rechts) en Serebrennikov (links) spelen dan in de rug van Leko. Bij de rust staat het 0-2, op het einde 0-8. Clement, Blondel, Leko, Englebert, Ishiaku (2) en Victor (2) scoren. Rune Lange moet geopereerd worden en mag de heenronde vergeten. Ishiaku doet het op zijn positie niet slecht. Balaban is nog niet in vorm, Victor wel.

“Een goede tweede helft”, vond Jan Ceulemans. “Er zat meer beweging in en meer druk op, en er werd meer gespeeld zoals het moet : over de zijkanten. De eerste helft was het probleem dat we met vier man altijd maar naar binnen kropen en daar in een trechter terechtkwamen. In de tweede helft voetbalden we meer langs de buitenkanten en dan zie je : we maken er nog zes waarvan vier vanaf de zijkanten. Je ziet dat ze kunnen voetballen, maar dat had ik op training al gezien. En nogmaals : dat wedstrijdje, die uitslag, dat is niet belangrijk. Alleen de manier waarop ze het aanpakken en proberen uit te spelen, is dat wel. Nu was dat in de eerste helft veel minder, zoals het dat dinsdag na de rust was.”

Het is puzzelen : twee wedstrijden, drie systemen. “Een systeem is een systeem en dat moet je hanteren naargelang de spelers die je ter beschikking hebt”, zegt Ceulemans. “Is dat 4-3-3, 4-4-2 of 4-5-1, dan zal dat ook gespeeld worden. Dat zullen de komende wedstrijden moeten uitwijzen.” Knooppunt ligt centraal op het middenveld, waar Timmy Simons en Nastja Ceh zijn vertrokken en Leko, Vermant en Dufer er zijn bijgekomen. “Van Simons wist je dat hij de steekjes kon oprapen. Vermant is een prachtige voetballer, maar hij heeft niet de balrecuperatie van Simons. We moeten bekijken hoe we dat zullen opvangen. Maar uit wedstrijden tegen ploegen van eerste provinciale kan je geen conclusies trekken.”

Maar misschien is het toch niet zo’n moeilijke oefening : wil je 4-4-2 spelen, dus met slechts twee centrale middenvelders, dan moet je kiezen tussen Leko en Vermant. Stel je Leko én Vermant op, dan heb je een derde centrale middenvelder nodig en kom je uit bij 4-3-3/4-5-1. Heel veel kans dat dat het wordt, lijkt het. Niet ? “Dat zou kunnen, maar daar zal ik nu nog geen uitspraken over doen. Ook omdat ik er nog niet uit ben. Welk systeem het beste is voor deze spelers, zullen we de komende weken tegen goéde ploegen wel zien. Waren Simons en Ceh gebleven, dan wist je honderd procent zeker wat je had. Dat was goed. Nu zit je met andere types en zullen we zien hoe we dat kunnen oplossen. Want het centrum is toch een belangrijk onderdeel van de ploeg.”

Dinsdag werd Kevin Roelandts als linksachter geprobeerd, nu Jason Vandelannoite. Gezien Gvozdenovic nog lang out is, moet Jan Ceulemans op zoek naar een alternatief voor Michael Klukowski. “Het is eens kijken wat we hebben”, zegt hij. “Want als er iets gebeurt met Michael, zou dat een probleem kunnen worden.”

Vrijdag

Marek Spilar is al vijf dagen lang fit en gaat er ook op training met de grove borstel door. Contact met hem doet pijn. In één en dezelfde fase grijpt Vermant vertwijfeld naar de enkel en Ishiaku naar de schouder. De granieten Sloveen zorgt voor extra concurrentie centraal achterin. “Eigenlijk beschik ik daar met Maertens, Clement, Spilar en Valgaeren over vier internationals, van wie er normaal twee op de bank zullen zitten”, aldus Ceulemans. “Niet gemakkelijk, neen, maar in principe zal zich dat in de komende wedstrijden allemaal zelf uitwijzen. Ik zeg altijd : een voetballer bepaalt voor tachtig procent zelf of hij speelt. Het zou toch dom zijn van een trainer om als iemand beter is een andere op te stellen ? Volgens mij weten die dat ook als die ene op dat moment net iets verder staat. Maar het is een feit dat er veel veranderd is. Bekijk die foto’s uit mijn tijd : vijftien, zestien man. Nu 28 ! Je voelt dat ook. Het is anders, er zit meer druk op. Het voordeel is dat er veel mogelijk is.”

De Caje mankt. Hij moet nog naar de kinesist, om zijn versleten linkerknie te laten behandelen, alvorens de terugtocht naar Kessel aan te vatten. Na de wedstrijden blijft hij voorlopig in Brugge op hotel overnachten. Volgende week komt zijn vrouw aan de kust een appartement zoeken.

Zaterdag

Om 14 uur wordt er getraind, om 19 uur vriendschappelijk gespeeld op derdeklasser Torhout. Club doet het in 4-3-3 met : Butina ; De Cock, Maertens, Spilar, Klukowski ; Provoost, Leko, Balaban ; Verheyen, Blondel, Ishiaku. Balaban is de hangende spits-offensieve middenvelder die de ruimte vult tussen Ishiaku, diepe spits, en Leko en Provoost, centrale middenvelders voor de verdediging.

Na rust wordt er in gespeeld met : Stijnen ; Vlaeminck, Vandelannoite, Clement, Vanaudenaerde ; Englebert, Dufer, Vermant ; Yulu-Matondo, Van Tornhout, Victor.

Dufer is dan offensieve middenvelder met Englebert en Vermant in de rug. Englebert (dij) en Yulu-Matondo (scheenbeen) vallen geblesseerd uit en worden vervangen door Roelandts en Serebrennikov. Joos Valgaeren is er niet, hij is naar Schotland om zijn verhuizing te regelen. De wedstrijd eindigt na doelpunten van Ishiaku en Van Tornhout op 0-2. Club vond moeilijk openingen. Positief was de prestatie van Vanaudenaerde als linksachter. “Het eerste half uur was vrij goed”, vond Jan Ceulemans. “De tweede helft was ronduit slecht, omdat er weinig of geen ideeën waren.”

Zondag

De zevende dag is een rustdag. “Tot nu toe valt het vrij goed mee”, besluit Jan Ceulemans zijn eerste week als trainer van Club Brugge. “Het zijn jongens die wíllen. Maar ik weet ook dat het nu nog een klein beetje ontspanning is. Niet qua training, maar in de zin van : we zullen onze kans nog wel krijgen. Ik besef dat het binnen drie, vier weken ook voor mij een andere situatie zal worden. Dan zal ik keuzes moeten maken en mensen ontgoochelen. En dan zullen er ontevreden zijn. Dat weet ik. Natuurlijk. Dat komt ieder jaar terug. Maar ik veronderstel dat dit nog iets anders zal zijn dan in Aalst, Ingelmunster en Westerlo, omdat die jongens hier bijna allemaal verwachten dat ze zullen meespelen 27, 28. Elders zijn er 18, van wie er vier eigenlijk nog niet in aanmerking komen en twee niet in vorm zijn. Dan heb je je ploeg bij wijze van spreken al. Hier wordt het anders. Maar ook daar heb ik helemaal geen schrik van. Ik weet waarvoor ik sta en waarvoor ik gekozen heb.”

door Christian Vandenabeele

‘Op balbezit spelen, vind ik een heel belangrijk onderdeel van voetbal.’

‘Centraal achterin beschik ik over vier internationals van wie er normaal twee op de bank zullen zitten.’

‘Ik besef dat het binnen drie, vier weken ook voor mij een andere situatie zal worden.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content