Lokeren krijgt komend weekend het bezoek van RC Genk. Nill De Pauw, die pas zijn contract tot 2015 verlengde, hoopt alvast op een stuntzege én een bevestiging van de stevige thuisreputatie. ‘Ik ben een voetballer die graag zijn intuïtie volgt.’
Het belang van winger Nill De Pauw (21) op Daknam stijgt, zoveel is ondertussen duidelijk. Aan de ingangsdeur van de feestzaal hangt sinds het begin van play-off 1 een affiche als verwijzing naar producten uit de fanshop, die worden aangeprezen door aanvoerder Killian Overmeire, topschutter Benjamin De Ceulaer, seizoensrevelatie Derrick Katuku Tshimanga en diens boezemvriend De Pauw.
Wanneer we ons aandienen, vraagt De Pauw ons heel vriendelijk maar beleefd om vijf minuten te wachten. Hij is op de spelcomputer Xbox 360 in een hevige voetbalwedstrijd verwikkeld met invallersdoelman Stefan Deloose. Uiteindelijk moet de flankaanvaller met zijn Chelsea de wet van de sterkste ondergaan tegen een wereldselectie van Deloose, want het wordt 1-0. Na een luide vloek is De Pauw klaar voor een diepgaande analyse.
Vierde plaats
Nill De Pauw: ” Trond Sollied is een intelligent man. Bij het begin van de eindronde voorspelde hij ons team een belangrijke rol. Lokeren is namelijk een ploeg die van elke tegenstander punten kan afpakken en moeilijk te ontwrichten valt. Voor de echte titelkandidaten kan dat op het einde van de rit misschien wel zuur opbreken, want wij maakten het iedereen al lastig. Het betekent dat wij onze plaats verdienen in play-off1, door onze collectieve sterkte. Weet je, die rol van scherprechter bevalt wel. Onze ambitie moet de vierde plaats blijven, daar zijn we toe in staat. Na een dergelijk seizoen en met onze offensieve manier van voetballen verdienen we wel een Europees ticket. Het is gewoon een kwestie van wat meer in onze eigen mogelijkheden te geloven en efficiënter te zijn. De één tot twee kansen die je maar krijgt, daar moet je op dit hogere niveau iets nuttigs mee doen. In play-off 1 gaat het om details, het blijft wel leuk dat iedereen daar voluit voor de overwinning gaat. Met iets meer koelbloedigheid voor doel hadden we op Club Brugge kunnen winnen. Ons voordeel is dat we zonder veel complexen kunnen voetballen. Wij zullen ons ook nooit aanpassen. Het grote verschil met de anderen is gewoon dat wij iets moeilijker scoren en individueel kwalitatief nog wat te kort komen. We moeten niet wanhopen, want Lokeren heeft een jonge spelerskern met nog veel progressiemarge. Wij zitten in volle ontwikkeling.
“Ik vind het tof om dit te mogen meemaken. Zeker op mijn positie, als rechterflankspeler, kom ik nu vaker in een-tegen-eensituaties. Het leunt aan bij mijn speelstijl, want ik ben sowieso een voetballer die graag zijn intuïtie volgt en niet te veel voorgeprogrammeerd wil worden. Eigenlijk ben ik op mijn best in een vrije en zwervende rol rond een diepe spits. Ivan Leko is de man die me constant aanspoort om initiatief te nemen en de ruimte op te zoeken. Bevrijd spelen, zo noemt hij dat. Ik leerde van Wlodek Lubanski dat je om af te werken niet te veel kracht moet steken op de bal. Een juiste plaatsing en finesse kan wonderen doen.
“De trainer streeft ernaar dat er van achteruit opgebouwd wordt door de verdedigers. Het betekent dat ik Tiko, die depanneert als rechtsachter door de blessure van Sepp De Roover, moet steunen in balverlies. Dat vergde veel aanpassing, tot op vandaag nog altijd, want daardoor moest ik mijn volume en loopvermogen verhogen. Gelukkig krijg ik van de trainer de vrijheid naar binnen te komen om de centrale spelers te steunen. Wij zijn geen counterploeg, maar beschikken over veel snelheid en atletisch vermogen. Dit seizoen zitten we echt met een goede mix van kracht en explosiviteit, net als de combinatie van jong en oud. Dat is niet alleen de verdienste van Peter Maes, maar ook van Willy Reynders. Uit hun aankoopbeleid kan je één belangrijke conclusie trekken: beter kiezen voor een speler met ervaring in de Belgische competitie én motivatie dan een wilde gok te nemen. Het doet ook deugd dat de eigen jeugd veel kansen kreeg. Niet alleen ik, maar ook Derrick, Laurens De Bock en Jore Trompet.”
Charmeren
“Peter Maes is pas de tweede trainer die ik, als volwaardig lid van de A-kern, kan charmeren met mijn voetbalpotentieel. Aleksandar Jankovic wilde de ploeg rond me uitbouwen begin vorig seizoen. Hij had me gewoon heel graag, wegens een voorliefde voor technische spelers, en zou me in een vrije rol uitspelen waar ik me offensief mocht uitleven. Maar ik had de pech dat ik bij de nationale ploeg uitviel met een scheur in de mediale band. Toen ik na twee maanden terugkeerde, werd ik afgeremd door een barstje in mijn voetbeen. Sasha was al ontslagen en bij de andere trainers deelde ik in de miserie.
“Vorige zomer wilde ik een nieuwe start nemen. Het moest maar eens gedaan zijn met de twijfels en de vertraging die ik had opgelopen sinds mijn negentiende. Dat had ik mezelf resoluut voorgenomen. ( grijnst) Je kan niet eeuwig een jonge belofte blijven, hé. Onlangs maakte Willy Reynders er me attent op dat ik misschien wel een laatbloeier ben. Ik hoop het alleszins. Het verschil met vroeger is nochtans duidelijk aanwijsbaar: het volste vertrouwen en krediet krijgen van een coach, waardoor ik nagenoeg alle wedstrijden speelde en eens niet meteen werd opzijgeschoven na één mindere prestatie. Mentaal maakt dat een wereld van verschil, zeker voor een jonge speler.
“Dit is niet mijn jaar van de doorbraak, want ik ben ervan overtuigd dat ik nog veel beter kan. Vandaar dat ik onlangs ook bijtekende voor langere duur. De bevestiging van dit goede begin moet er volgend seizoen komen. Dit is nog maar een eerste stap in de uitbouw van een volwaardige carrière. Mijn rendement moet hoger, ik wil nog meer mijn stempel drukken. De lat voor mezelf leg ik heel hoog, ik beoordeel bijzonder kritisch mijn eigen prestaties. Voor de heenronde geef ik mezelf een vier tot vijf op tien, want toen was ik echt zoekende, na de winterstop haalde ik toch een mooie zes tot zeven op tien door meer vastberadenheid en een stijgende lijn. Ik moet meer gezonde agressiviteit tonen, want er bestaat van mij nog te veel het beeld van de sierlijke voetballer die het té mooi of té moeilijk wil doen. Het moet gewoon eenvoudiger én efficiënter. Iets meer lefgozer en leniger zijn, mijn eigen kans gaan en positioneel sterker worden.”
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE
“Na een dergelijk seizoen verdienen we wel een Europees ticket.”
