Na weer eens een glorieuze week is het duidelijk dat Anderlecht als een orkaan door de competitie zal razen. De manier waarop de ploeg tegen Celtic Glasgow na de uitsluiting van Glen De Boeck met drie man achteraan bleef spelen vond ik ongemeen knap. Terecht wordt er daarbij steeds weer verwezen naar de flair waarmee Vincent Kompany voetbalt. Maar de progressie die ook een Olivier Deschacht blijft maken, vind ik even indrukwekkend. Het is een onvoorstelbare rijkdom om achteraan over twee zulke talenten te beschikken.

De kracht van Anderlecht schuilt hem meer dan ooit in de razendsnelle manier waarop de diepte wordt gezocht. Aruna,Kolar en Wilhelmsson zijn altijd in beweging, trekken van links naar rechts en benutten constant de ruimte. En ze worden op een meesterlijke manier gestuurd door Walter Baseggio die de ballen meteen inspeelt. Daarin zit hem het grote verschil met Pär Zetterberg, die vroeger altijd met spitsen voetbalde die de bal in de voet vroegen. Die knop heeft hij nog steeds niet kunnen omdraaien. Dat zag je anderhalve week geleden op Sporting Charleroi heel goed. Iedere bal die Zetterberg kreeg, legde hij breed of achteruit. Het gevolg is dan dat andere spelers zich geroepen voelen om die bal diep te spelen, terwijl dat niet hun grootste kwaliteit is. Toen Baseggio in Charleroi de laatste zeven minuten op het veld kwam in plaats van Zetterberg zag je het spel meteen veranderen. Plots was er diepgang en snelheid. Baseggio is op dit moment onvervangbaar voor Anderlecht, dat bleek ook zaterdag tegen Germinal Beerschot weer. De gedrevenheid straalt van hem af. Misschien heeft de terugkeer van Zetterberg hem wel gestimuleerd, al zal dat wel niet de bedoeling van die transfer geweest zijn. Anderlecht gaat de komende maanden nog groeien. Wilhelmsson wordt een echte topper. En Aruna, die me in de Champions League tegen Bayern München en Celtic wat tegenviel, zit uiteraard nog lang niet aan zijn plafond. Het is heel knap dat Hugo Broos zo’n ploeg in elkaar heeft gebokst. Alleen moet hij zijn basiself blijven opstellen om hetzelfde rendement te halen. Dat weet hij inmiddels ook : tegen Germinal Beerschot werd er met dezelfde ploeg begonnen dan tegen Celtic.

Ook Club Brugge zette vorige week een grote stap vooruit. Het bewijst dat het ook resultaten kan halen met een ander systeem dan die 4-3-3. Ik was vooral erg onder de indruk van Ivan Gvozdenovic. Altijd aanspeelbaar, hard werkend, snel in de omschakeling, Club Brugge gaat aan hem nog veel plezier beleven. Net zoals aan David Rozehnal, een uitstekende verdediger die echt helemaal speelt in functie van zijn kwaliteiten. Straks zou wel eens kunnen blijken dat de transferpolitiek die Club Brugge vorige zomer voerde veel beter is dan we aanvankelijk dachten.

Door

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content