‘Bij Cercle zijn ze mij nog niet vergeten’

Tegen Roeselare maakte Dieter Dekelver er wéér eentje voor Westerlo. Zijn vierde in de competitie, nadat hij er in de beker ook al twee maakte tegen Aalst. Hij is daarmee Westerlo’s productiefste speler. “De laatste weken kom ik weer aan spelen toe en ik voel me goed, dat vertaalt zich in doelpunten”, zegt Dekelver.

Je hebt in de voorgaande seizoenen niet echt je stempel kunnen drukken. Te veel geblesseerd, zegt men.

Dieter Dekelver: “Dat wil ik toch wel even rechtzetten: het is door twee contactblessures twee seizoenen minder geweest. Voor de rest heb ik niks gehad. Twee jaar geleden was het mijn enkel door op training slecht neer te komen en vorig seizoen mijn knie, waar door een trap kraakbeen was losgekomen. Het was altijd maar moeten terugkomen.”

De club wilde je van de zomer naar OH Leuven transfereren.

“Er waren te veel aanvallende spelers, ik was de oudste en ze dachten dat ik het niveau niet meer zou halen. Dus dat is logisch. De voorzitter van OHL heeft mij een aantal keren gebeld, maar die boot heb ik afgehouden. De tijd was veel te kort om te beslissen, vond ik. Nu blijkt dat hier blijven de beste keuze was.”

Op Moeskroen werd je samen met Sarki, Ceesay, Zelenka uit de kern gelaten. Kans gekregen en niet gegrepen, klonk het.

“Dat was de eerste wedstrijd na de transferperiode, dus ik had wel verwacht dat ze mij duidelijk wilden maken: jij gaat niet veel meer spelen. Ik ben op training blijven werken om er te kunnen staan als ik eventueel zou vertrekken. De verrassing was eigenlijk dat ik er na twee weken weer bij zat. De trainer heeft mij persoonlijk gezegd dat het absoluut niet afgelopen was voor mij hier als ik liet zien dat ik de kans weer wou pakken.”

Dan maak je bij jezelf toch wel even een vuist?

“Revanche of zo, die woorden gebruik ik niet graag. Ik wou gewoon laten zien dat ik nog niet afgeschreven ben. Mijn geluk was dat anderen hun kans niet grepen. Want deden die het wel goed, dan interview jij mij nu niet. Voetbal is raar: de ene week kun je niet voetballen, de andere week ben je onmisbaar. Op dat vlak ben ik blij dat ik al wat heb meegemaakt, ik kan dat relativeren.”

Je bent straks einde contract. Hoe ziet de toekomst eruit, denk je?

“Daar ben ik nog niet mee bezig. Ik heb hard moeten knokken om in de ploeg te komen, ik ga proberen dit niveau aan te houden. Je mag ze van mij tellen, de aanvallers die op hun 30e dit seizoen nog geen training gemist hebben en Belg zijn. Niet veel, hé. Ik kan alleen maar laten zien dat ik nog besta.”

Zaterdag spelen jullie op Cercle Brugge, je vorige club. Heb je ginder nog contacten?

“Het wordt voor mij een wedstrijd zoals een andere, maar misschien wel met een ander gevoel, omdat ik het – ook omwille van de supporters – fijn vind daar terug te komen. Het is een ‘vereniging’ waar ik met veel plezier gevoetbald heb. Na de wedstrijd tegen Standard kreeg ik berichtjes van Boi en Viane om mij proficiat te wensen. Dat wil zeggen dat ze mij ginder toch nog niet vergeten zijn.” ( lachje) S

raoul de groote

‘Ik kan alleen maar laten zien dat ik nog besta.’