Dominique Lemoine (39) kwam in zijn spelersloopbaan uit voor Valenciennes, Kortrijk, Beveren, Mulhouse en Espanyol Barcelona. Maar zijn beste periode maakte de kleine middenvelder mee bij Excelsior Moeskroen. Hij speelde er van 1992 tot april 1997. Onder Georges Leekens groeide Moeskroen uit tot een subtopper, vooral te danken aan de gouden driehoek die Lemoine en de broers Mpenza vormden in de aanval. “Met de Mpenza’s klikte het inderdaad fantastisch, omdat zij zo complementair zijn. Mbo vraagt de bal in de voeten en Emile spurtte altijd diep. Als spelmaker achter zo’n spitsenduo kan je veel variëren. Bovendien beschikten we met Claude Verspaille en Donald Van Durme over jongens die mijn voorzetten konden afwerken. De beste herinnering aan mijn Moeskroenperiode is dat Inter Milaan de broers Mpenza kwam scouten, maar dat ze hen enkel wilden aanwerven als ik volgde.”
In april 1997, nog voor de competitie afgelopen was en waarin Moeskroen uiteindelijk als derde eindigde vóór Anderlecht, verkaste Lemoine naar Espanyol Barcelona. “Die ploeg knokte voor het behoud en ik moest hen daarbij helpen. Ik speelde de resterende tien wedstrijden van dat seizoen mee en iedereen was tevreden over mijn prestaties. Maar het seizoen daarop arriveerde José Antonio Camacho en hij moest niets van me weten. Ik kwam weinig aan spelen toe en Espanyol respecteerde onze mondelinge afspraken niet. Ik heb in mijn carrière altijd het gevoel gehad dat collega’s en bestuurders er niet tegen konden dat ik zo serieus met mijn vak bezig was. Hoe vreemd dat ook mag klinken.”
Twee jaar geleden emigreerde Dominique Lemoine naar het zuiden van Frankrijk. In zijn vakantiehuis in Arcachon ging hij op zoek naar een nieuw elan in zijn leven. Lemoine klinkt verbitterd : “Ik ben ontgoocheld in mijn spelerscarrière en mijn familiale leven. Ik heb voor beide alles gegeven en nu sta ik met lege handen. Mijn vrouw en ik zijn uit elkaar. We hebben twee dochters, vijftien en zestien jaar oud, van wie er één mij gevolgd is naar Frankrijk, de andere bleef in België bij haar moeder. Hier startte ik een project op in de vastgoedsector, maar dat is helaas mislukt. Momenteel heb ik geen werk, al loop ik wel met enkele ideetjes rond. Het voetbalspelletje heb ik ook helemaal opgegeven, ik golf nu. Enkel op televisie pik ik af en toe nog eens een wedstrijdje mee. Ergens vind ik dat spijtig, ik had bijvoorbeeld graag iets bij Moeskroen gedaan, maar blijkbaar had de club me niet nodig. Jammer.” l
MS
