Edi Krncevic: “In 1996 verliet ik Charleroi en keerde ik terug down-under. Daar voetbalde ik nog een seizoen voor de Gippsland Falcons. Het scoren bleek ik niet verleerd te zijn, want in negentien competitiewedstrijden raakte ik toch aan vijf goals. Het was goed geweest, mijn actieve loopbaan sloot ik af op mijn 37e. Ik kreeg de kans om meteen als trainer aan de slag te gaan in de Australische eerste klasse. Van 1997 tot 1999 stond ik aan het hoofd van Carlton, daarna ook nog eens twee seizoenen bij Marconi Stallions en een jaartje South Melbourne. Maar ik had snel genoeg van die job, want in het Australische voetbal dien je af te rekenen met een bepaalde onbegrijpelijke politiek. Strategische beslissingen worden bijvoorbeeld genomen door mensen die niks van de sport afweten. Zakenmensen die denken dat ze zich alles kunnen en mogen permitteren, onder het mom van de fortuinen die ze investeren in hun club. Dan willen ze als return bijvoorbeeld de ploeg opstel-len. Tja, zoiets kun je toch niet maken. En onze voetbalbond is niet echt de meest competente.
“Inzake tv-rechten, infrastructuur, sponsoring en media-aandacht boekt het voetbal in Australië de laatste jaren bijzonder veel vooruitgang. De kranten besteden tegenwoordig dagelijks twee tot drie pagina’s aan voetbal, terwijl ik tijdens mijn carrière echt moest zoeken naar enkele lijntjes. Weet je, Australië is nog lang niet Europa, want het cricket blijft hier de koning van alle sporten.
“Eventjes probeerde ik mijn geld te verdienen als erkende FIFA-makelaar, maar ik stopte al vrij snel die activiteiten. De vele reizen en vaak lange uren in het vliegtuig vermoeiden me te erg. Daarom gooide ik het over een volledig andere boeg. Ik volgde een bouwcursus: architectuur, constructie van huizen en projecten, opvolging van de werven enzovoort. We hebben net zestig huizen beëindigd in Melbourne, een stevige onderneming. Straks ga ik opnieuw nog wat lessen volgen om me nog meer te specialiseren in dat vakgebied. Ik vond duidelijk een nieuwe roeping.”
Edi Krncevic is 49. De Australische aanvaller, zoon van Kroatische immigranten, speelde voor Essendon Croatia, Marconi Stallions, NK Dinamo Zagreb, MSV Duisburg, Sydney Croatia, Cercle Brugge, Anderlecht, Marconi Stallions, FC Mulhouse, Club Luik, Eendracht Aalst, Charleroi en Gippsland Falcons. Hij verzamelde in totaal 35 caps en scoorde daarbij 17 keer. In 1979 werd de spits verkozen tot Australisch speler van het jaar. In België won hij de beker (in 1985 met Cercle), werd hij kampioen (in 1987 bij Anderlecht) en kroonde hij zich tot topschutter (in 1989 met Anderlecht).
PIERRE DANVOYE
