In één week kleurde Germinal Beerschot door de bekerstunt tegen Genk en het afdwingen van het behoud op Moeskroen het seizoen wat minder grijs.
Vrijdagmiddag moest Steven van Beethoven, sinds anderhalve maand algemeen coördinator van Germinal Beerschot, even op bezoek bij de dokter. Geen stem meer, na de emoties volgend op de bekerzege tegen Genk vorige woensdag. Niet onlogisch : bij Germinal Beerschot waren ze de afgelopen jaren het juichen een beetje verleerd. Op de terugweg van de dokter werd Van Beethoven – voor hij de algemene coördinatie overnam stadionverantwoordelijke en in een vorig leven de laatste manager van Beerschot voor de opslorping door Germinal – aangeklampt door een paar supporters. Eindelijk nog eens een avondje uit de oude doos, beste sfeer en meest aangrijpende match in jaren, klonk het bemoedigend.
De voorbije weken spoelde onverwacht succes een deel van de grauwe voetbalwerkelijkheid op het Kiel weg. Nukkig hoorde GBA zich tot na nieuwjaar omschrijven als grijze muis. Tevreden waren ze daar niet mee, maar binnenskamers moest iedereen bekennen dat het strookte met de werkelijkheid. De laatste weken gaf Germinal Beerschot aan een mager seizoen toch een beetje kleur. Als enige met degradatiegevaar bedreigde club ontsloeg het zijn trainer niet. De onverwachte beslissing van Jos Verhaegen en co bleek een goede zet. Sinds het contract van Marc Brys verlengd werd, haalde Germinal Beerschot dertien op achttien.
Dat dit succes op zijn Belgisch werd behaald, met een vijfmansverdediging die ook de komende tijd overeind blijft wegens een garantie voor succes, stoort niemand. Op Moeskroen voetbalde GBA ook de laatste degradatiedreiging van zich af. En als Germinal Beerschot in twee bekerwedstrijden Lokeren uitschakelt, ligt de weg naar een eerste Europese campagne sinds de samensmelting open. De bekerthriller tegen Genk was van het kaliber wedstrijden dat de geschiedenis en de uitstraling van een club een extra dimensie kan geven. Genk heeft in een recent verleden aan een paar van zulke emotionele succesmomenten zijn aanhang en regionale uitstraling te danken.
Germinal Beerschot was al een paar keer dicht bij zo’n ontlading. Twee keer al sneuvelde het in de halve finale van de beker, net toen het leek dat de vonk zou overslaan. In april 2001 hingen de bruggen over de E313-snelweg van Antwerpen naar Geel vol spandoeken met aanmoedigingen voor GBA, maar het hielp niet : Westerlo plaatste zich voor de finale en won die, met Europees voetbal als beloning. Sindsdien tekende Germinal Beerschot voor weinig sportieve hoogtepunten in het Belgische voetbal. Ook dit jaar was dat niet anders, met schaars bezette tribunes tot gevolg. Zelfs het eigen kleine, knusse stadion met slechts 12.206 plaatsen kreeg Germinal Beerschot in een grootstad als Antwerpen de voorbije zes jaar geen enkele keer vol.
Toen voorzitter Mark Van Beek zich vorige week dinsdag op het Kiel aanbood, waren ondanks de gunstige uitgangspositie van de heenwedstrijd nog maar 3500 tickets verkocht. Uiteindelijk zat er woensdag bijna dubbel zo veel volk in de tribunes. Nog altijd veel te weinig voor een club die zo graag een regionale topclub wil zijn, maar door de kwalificatie en de extra bekerronde verwacht Van Beek wel dat de bekercampagne financieel met een bonus kan worden afgesloten. Als het wat meevalt, kan de club – die voorzichtigheidshalve nooit de beker mee begroot in het jaarbudget – straks het seizoen afsluiten zonder het traditioneel te verwachten jaarlijkse kleine tekort. Dan moet het ook geen speler verkopen, maar daar had Van Beek na dit tegenvallende seizoen al niet meer op gerekend : “Van wie zouden we dit jaar geld kunnen vangen ?”
Als GBA het vanavond in Lokeren niet verknalt, verwacht Van Beethoven voor de terugwedstrijd op het Kiel 8000 man. Niet meteen de aanzet om van een topclub in de metropool te dromen, maar toch ziet Van Beethoven de toekomst gunstig in : “Een Antwerpenaar wil de top. Momenteel zijn wij geen top. Als we voor de finale naar de Heizel gaan, ben ik zeker dat er 12.000 tot 15.000 Beerschotsupporters meegaan. Zes jaar geleden noemde iemand GBA terecht een slapende reus. Die wordt pas wakker als de eerste prijs er is. Als je morgen in Antwerpen het succes beleeft dat Genk de laatste vier jaar kende, is ons stadion te klein. Daar ben ik zeker van. Alleen haalden we die resultaten nooit. Beter dan een zesde plaats deden we niet.”
Tegen Genk zorgde Van Beethoven voor een primeur. Hij stimuleerde de uitbouw van een sfeergroep die voor het eerst het stadion opfleurde : de Armata Viola, het paarse leger. Dat past in zijn streven om de communicatie met de supporter, de voorbije jaren bijna onbestaande, te verbeteren. Een supporter moet fier zijn op zijn club en trots het clublogo dragen, benoemt Van Beethoven de uitdaging waar Germinal Beerschot voor staat. “Die schwung is op het Kiel nooit ver weg, maar moet aangezwengeld worden door resultaten, door acties in de marge. Vanzelf gebeurt dat niet.” De voorbije jaren kwam GBA alleen negatief in de media, door extrasportieve verhalen. Beetje bij beetje moet de club kleur krijgen, herinnert de algemeen coördinator zich zijn voornemen van anderhalve maand geleden. Toen nam hij zich voor om stevige schaatsen bij de hand te hebben wanneer hij zich op glad ijs begaf. Van Beethoven : “Ik scherp mijn schaatsen elke dag bij en ik doe dat zelf.”
Bekersucces kan een katalysator zijn om de opstap naar een hoger niveau te maken, maar er is meer nodig. Een degelijke structuur, bijvoorbeeld, om niet in dezelfde problemen te vervallen als andere clubs die onvoldoende voorbereid Europees voetbal – Waregem, Club Luik, Lierse zelfs – te verwerken kregen. Germinal Beerschot moet niet naast zijn schoenen gaan lopen, maar wil het alsnog een grote club worden, dan moet het dringend het waas van dorpsheid en minimalisme dat nog steeds over het Kiel hangt afleggen.
Voorzitter Van Beek beseft dat zoiets enkel kan door de commerciële inkomsten aan te zwengelen en op het zakelijke vlak een schaalvergroting door te voeren. De vijftien procent extra omzet in vergelijking met vorig jaar is mooi, maar volstaat niet. Het is niet omdat de ploeg op een zucht van de bekerfinale staat dat de grote bedrijven uit de haven in de rij staan om geld te mogen geven. De tijd dat een sponsor geld gaf in ruil voor een reclamebord en een etentje in de business- seats is voorbij, beseffen ze ook op het Kiel.
Een aantal hooggeplaatste bedrijfsleiders uit de haven staat welwillend tegenover de club, maar verwacht een degelijk beleidsplan alvorens meer geld uit te trekken. Die steun zou samen met sportief succes op het veld Germinal Beerschot naar een hoger niveau kunnen tillen, maar Van Beek wil dat eerst nog eens bekijken : “Er zijn positieve signalen, maar we hebben geen enkele garantie, het kan nog allemaal fout lopen.” Van die voorzichtige taal gruwt het ambitieuzere deel van het Kiel. Wil het in de toekomst nog meer kleur krijgen, moet Germinal Beerschot dringend ophouden zichzelf klein te houden.
Geert Foutré
‘Een Antwerpenaar wil top. Momenteel zijn wij geen top.’
