Woensdag maakte RC Genk een eind aan de transferbeslommeringen rond Ilombe ‘Pelé’ Mboyo. Reconstructie van een woelige zomer en een voetbalsoap ‘made in Belgium’.

Het scheelt uiteindelijk maar een paar centimeter. Een bal die aan de verkeerde kant van de lijn belandt, in de 73e minuut, drie minuten nadat Ilombe Mboyo onder luid applaus het terrein betreden heeft voor zijn eerste speelminuten met RC Genk. Maar zijn vluchtschot raakt de dwarslat van het doel, voor het overige met verve verdedigd door Eiji Kawashima tijdens Genk-Standard, een van de twee toppers van de derde speeldag. Door die bal op de lat komt Genk niet op gelijke hoogte, het zal in de slotfase zelfs nog een tweede tegengoal slikken. Gaat de bal een paar centimeter verder, dan maakt ‘Petit Pelé’ een droomdebuut als redder van zijn nieuwe ploeg, een week nadat hij nog maar eens geschiedenis heeft geschreven voor zijn oude club.

Vriendin

Eind vorig seizoen scoorde Mboyo voor AA Gent al de laatste goal in het oude Ottenstadion, vorige week maakte Mboyo de eerste Gentse goal in het nieuwe stadion, de Ghelamco Arena. Het was meteen de laatste van zijn 37 doelpunten die hij in de trui van Gent scoorde.

Die middag waren Genks algemeen directeur Dirk Degraen en technisch directeur Gunther Jacob naar Gent afgezakt om nog een laatste keer te kijken naar de man die ze wilden vastleggen, maar vooral om na de wedstrijd met de Gentse bestuurders de transfer af te ronden. Maar die besprekingen gingen niet door. Een paar minuten voor de aftrap werd de vriendin van Mboyo door een auto omvergereden toen ze de straat overstak. Meteen na affluiten vernam Pelé het slechte nieuws. Vergezeld door zijn vriend en ploegmaat Hervé Kagé snelde hij door de gangen, voorbij de journalisten en kinderen die nog gauw een laatste handtekening wilden van hun idool. De eerste berichten waren slecht, zijn vriendin zou in kritieke toestand verkeren, maar de volgende dagen klaarde de situatie op en werd Pelé Mboyo gerustgesteld.

Eigenlijk had Pelé Mboyo die emoties van 4 augustus (de eerste goal, goed voor de eerste competitieoverwinning, én het nieuws over het verkeersongeluk) niet nodig om wakker te liggen. De complicaties en transferbeslommeringen van de voorgaande vier weken hielden hem al voldoende bezig, ook al reageerde hij daar volgens zijn entourage al bij al kalm bij. “Hij bleef erg rustig bij de hele situatie van die transfer die maar niet opschoot,” vertelt Hervé Kagé, “ook al werd hij de hele tijd opgebeld door makelaars. Ik heb hem voor het eerst nerveus gezien toen Gent de galamatch tegen Stuttgart afwerkte in het nieuwe stadion (op 17 juli, nvdr). Toen raakte hij een beetje geïrriteerd, maar dat duurde niet lang. Zelfs toen West Ham plots afhaakte, werd hij niet wanhopig. Hij had zich van tevoren ingesteld op dat soort reacties.”

Anderlecht

Een paar dagen na Gent-Stuttgart maakt Anderlecht duidelijk dat het de onderhandelingen stopzet omdat het de vraagprijs van de Gentse bestuurders, en met name van voorzitter Ivan De Witte, te hoog vindt. Anderlecht was bereid om 4 miljoen te betalen voor de 26-jarige spits. Daarmee zou Mboyo de duurste inkomende transfer aller tijden geweest zijn in het Astridpark. Maar Gent wilde 2 miljoen extra. Die som wilde Roger Vanden Stock niet betalen. Vooral niet omdat in eigen huis niet iedereen voluit achter het aantrekken van Mboyo stond. John van den Brom zou als opvolger voor de naar Kiev vertrokken centrumspits Dieumerci Mbokani liever een ander voormalig jeugdproduct van paars-wit hebben teruggehaald: Michy Batshuayi, die een stuk jonger is (19) en een grotere progressiemarge heeft. In de raad van bestuur maakte ook Alexandre Van Damme,grote baas van InBev en een man met aanzien, bezwaar tegen de komst van een speler met een gevangenisverleden.

Toch zag het er heel lang naar uit dat Mboyo zou terugkeren naar de club waar hij zijn voetbalopleiding kreeg. Al in mei was er contact tussen Anderlecht en Mboyo. Beide partijen raakten het trouwens snel eens over de voorwaarden waaronder de spits bij paars-wit zou gaan voetballen. Op 18 juli nog verzekerde vader Jean-Martin Mboyo, tevens zijn manager, in La Dernière Heure: “De overgang zal snel rond zijn. Er zijn drie clubs concreet geïnteresseerd in mijn zoon, maar hij wil absoluut naar Anderlecht.” Gent meende dat de tijd in zijn voordeel speelde en dat het alle troeven in handen had omdat de speler absoluut naar paars-wit wilde en omdat hij eerder aangegeven had dat hij een verlengd verblijf bij Gent niet zag zitten. “We hebben hem een mooi voorstel gedaan”, verklaarde voorzitter De Witte. “Hij gaf aan dat nog een seizoen bij AA Gent niet was wat hij in zijn carrièreplanning voorzien had.”

Toen Anderlecht afhaakte en voluit zijn pijlen richtte op de 18-jarige Serviër Aleksandar Mitrovic van Partizan Belgrado, leek een overstap naar de Engelse Premier League het logische gevolg. In januari al kreeg Mboyo een contract aangeboden bij Norwich City. “Maar ik vond dat niet het geschikte moment om weg te gaan, ik wilde Gent verlaten door de grote poort”, zei hij daarover. In die periode was ook Roland Duchâtelet,toen niet meteen bekend als een voetballeider die met miljoenen goochelt om spelers te halen,bereid om 3,5 miljoen euro te betalen om de spits naar Luik te halen. Duchâtelet zou de speler een interessant sportief en financieel carrièreplan voorgesteld hebben. Zes maanden later was Standard opnieuw geïnteresseerd, maar ook nu hapte Mboyo niet toe. Zijn belangstelling ging naar de twee Engelse clubs die hem wilden: het pas gepromoveerde Hull, dat geen sportieve adelbrieven kon voorleggen, en de Londense traditieclub West Ham, de nieuwe bespeler van het Olympisch Stadion. Geen topclubs in de Premier League, maar wel clubs die zonder problemen de door Gent gevraagde som (5 à 6 miljoen euro) konden betalen.

Dit keer was het niet de gevraagde som, maar het verleden van Pelé Mboyo dat de zaak deed afspringen. De onderhandelingen sprongen af toen de dertienjarige zoon van een van de eigenaars van West Ham, David Sullivan,een tweet verstuurde met als vraag of de komst van een speler met een gerechtelijk verleden een bezwaar vormde. “99 procent van de fans zegt neen tegen de komst van Mboyo. Ik maak de boodschap over aan mijn vader.” Niet dat ze bij West Ham zulke moraalridders zijn: het financiële imperium van de voorzitter van West Ham, voorheen eigenaar van Birmingham City, is gebouwd op de pornobusiness. Een makelaar met goeie contacten in Engeland benadrukte dat niet-topclubs het niet aandurven om een ex-gedetineerde aan te trekken omdat ze weten dat de Engelse tabloids daar meteen op zouden springen en de zaak uitvergroten.

Recordsom

Net toen het dossier-Mboyo opnieuw dreigde vast te lopen, maakte RC Genk, dat zich pas voor de speler ging interesseren nadat Anderlecht afhaakte, de zaak in een paar dagen rond. Op 6 augustus zat de club voor het laatst rond de tafel met de speler en zijn vader/manager, de volgende dag werd de overgang officieel bekendgemaakt. Het bedrag waarvoor Genk Mboyo bij Gent wegkocht, werd niet openbaar gemaakt, maar het gaat om een som tussen 4,2 en 4,5 miljoen euro, een recordsom voor een transfer tussen twee Belgische clubs sinds Koen Daerden, die in 2006 door Club Brugge bij Genk werd weggekocht voor 4 miljoen euro.

Alvast op financieel vlak zet de speler een flinke stap vooruit: zijn contract levert Mboyo de komende vier jaar samen 5 miljoen euro op, waarmee hij in het voetbal op het lijstje Belgische topsalarissen belandt.

Het geeft ook aan dat Genk financieel in goeie papieren zit, ook al gaf het in 2012 naar Belgische normen relatief veel geld uit met de aankoop van Derrick Tshimanga (2 miljoen), Julien Gorius (2,6 miljoen) en Benjamin De Ceulaer (3 miljoen). Toch is Genk op financieel vlak kerngezond. Langs de uitgaande kant verkocht het Christian Benteké (Aston Villa), Kevin De Bruyne (Chelsea), Thibaut Courtois (Chelsea) en Erik Matoukou (Dnipro Dnipropetrovsk) voor in totaal 30 miljoen euro. Alleen had het op sportief vlak dringend een talentvolle spits nodig die ook fysiek oorlog kan maken in de zestien meter, een manco waarover trainer Mario Been zich stilaan ongerust begon te maken. In aanvallend opzicht was hij zijn luxe-invallers Glynor Plet en Elyaniv Barda kwijtgeraakt en had hij enkel het jonge maar onervaren talent Albian Muzaqui van PSV gekregen.

Bij Genk hoopt men met het Vossen-Mboyo een nieuw succesvol aanvalsduo gevonden te hebben, na Strupar-Oulare (samen 87 goals tussen 1996 en 1999) en SonckDagano (89 goals van 2001 tot 2003). De afgelopen twee seizoenen scoorde Mboyo 34 keer, Vossen nog drie keer meer. De verdedigingen zijn gewaarschuwd.

DOOR THOMAS BRICMONT

De afgelopen twee seizoenen scoorde Mboyo 34 keer, Vossen nog drie keer meer.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content