Twintig jaar na zijn eerste titel schrijft KRC Genk opnieuw een mooi verhaal in het Belgisch voetbal. Een onverwacht sprookje, met dank aan Philippe Clement en co.
Augustus 2018 Ally Samatta
‘Het verschil met de Samatta van vorig seizoen is vertrouwen. Ally was vorig seizoen een twijfelaar. Nu is hij een spits met vertrouwen.’
Philippe Clement, trainer
Het is snikheet in de Luminus Arena. Amper twee maanden na zijn laatste competitiewedstrijd wint KRC Genk op 26 juli de eerste voorrondewedstrijd van de Europa League met 5-0. De doelpunten tegen het Luxemburgse Fola Esch komen van AlejandroPozuelo, Sébastien Dewaest, RoeslanMalinovski en twee keer Leandro Trossard. De man die de meeste Genkse kansen krijgt, scoort niet.
Na de wedstrijd gaat de radioreporter diep door op het missen van de vele kansen door AllySamatta, maar trainer Philippe Clement is het niet met hem eens. ‘Ik vond Samatta erg scherp spelen, ik ben er zeker van dat hij dit seizoen vaak voor ons gaat scoren.’
Een antwoord dat de wenkbrauwen doet fronsen. Pas in de vijfde seizoenswedstrijd, tegen het Poolse Poznan, treft de Tanzaniaan raak. Op de vierde speeldag maakt hij ook in competitieverband zijn eerste twee goals, op Charleroi. Eind augustus heeft hij al negen keer gescoord. Resultaat? Op 1 september mag Nikolaos Karelis als overtollige spits vertrekken. Later zegt Clement daar over: ‘Ik heb mensen binnen de club moeten overtuigen om voor Samatta te kiezen en niet voor Karelis. Ik wist wat ik zag op training.’
september 2018 Leandro Trossard
‘Waarom ik na vorig seizoen geen lucratieve transfer maakte? Ik wou me hier eerst nog eens een héél jaar op hoog niveau tonen aan het Genkse publiek. Dat is gelukt.’
Leandro Trossard
Van eind juli tot eind augustus werkt Genk in 35 dagen 11 officiële wedstrijden af. Het wint ze op één gelijkspel na allemaal, scoort 35 keer en plaatst zich vlot voor de poulefase van de Europa League, waarvoor geloot wordt op 31 augustus.
Dat is ook de laatste dag van de zomermercato, waarop duidelijk wordt dat alle gegeerde smaakmakers blijven. Tevens de dag waarop Leandro Trossard opgeroepen wordt voor de Rode Duivels. Het is van Christian Kabasele in mei 2016 geleden dat KRC Genk nog eens een Rode Duivel leverde.
Drie maanden voor zijn oproep, op 22 mei, heeft Trossard een nieuw contract met Genk getekend. ‘Leandro kon naar meerdere clubs, maar kiest voor de geleidelijke uitbouw van zijn carrière’, zegt voorzitter Peter Croonen trots. Trossard kreeg ook telefoon van Luc Devroe namens Anderlecht, maar, zegt zijn manager: ‘Als je Genk verlaat, is het voor het buitenland’, meent Josy Comhair.
In de eerste acht wedstrijden van het seizoen, competitie en Europees, treft de Genkenaar acht keer raak. Hij rijgt de knappe acties aaneen en half september maakt hij op Cercle drie goals. Trossard dartelt en zal na een dipje halfweg het seizoen sterk eindigen na het vertrek van Pozuelo. Normaal vertrekt hij na dit seizoen. ‘Het enige wat me misschien nog kan tegenhouden, is die titel, omdat we dan rechtstreeks geplaatst zijn voor de Champions League.’ Wie hem wil, zal flink moeten dokken. ‘Voor minder dan 20 miljoen zal je Trossard niet hebben’, zegt manager Comhair. Vorig jaar weigerde Genk al een bod van Celta de Vigo van zes miljoen.
oktober 2018 Roeslan Malinovski
‘Ik kan even goed op 10 als op 8 spelen. Vroeger was ik een 10, op 8 probeer ik meer dan vroeger de balans te vinden tussen aanvallen en verdedigen.’
Roeslan Malinovski
Wanneer de Genkse spelers woensdag 30 oktober op Antwerp met een 2-0 achterstand beduusd de kleedkamer opzoeken, weten ze niet wat ze meemaken. ‘Zo boos had ik de trainer nog nooit gezien’, zegt Malinovski. ‘Voor het eerst in tien maanden heb ik me toen verschrikkelijk boos gemaakt’, zegt Clement achteraf. Het resultaat? In de volgende 45 minuten zet Genk de verloren situatie recht: het wint overtuigend met 2-4, met een prachtprestatie van Malinovski. Het jaar voordien wist de Oekraïense middenvelder soms niet waar hij moest lopen, dit seizoen is hij samen met Hans Vanaken en Trossard over heel het seizoen dé speler in deze competitie.
Nog in oktober toont Genk hoe het op een tegenslag reageert. Op de vraag hoe de Limburgers een eerste nederlaag verwerken, op het kunstgras van Sarpsborg, luidt het antwoord: door drie dagen later KAA Gent met 1-5 van het terrein te vegen. Die zondagavond 7 oktober staat Genk voor het eerst alleen aan de leiding. Maar Clement laat zich niet vangen in zijn uitspraken: ‘Ons hoofddoel blijft play-off 1. Vorig seizoen ambieerde Genk de top drie, maar na drie matchen was het al paniek.’
november 2018 Danny Vukovic
‘Dit is zonder twijfel de beste ploeg waarin ik ooit gevoetbald heb, en ik ben beter dan ooit tevoren.’
Danny Vukovic
Op 14 november wordt KRC Genk ondanks een 0-0 op Mouscron herfstkampioen, zonder één competitienederlaag. Met dank aan doelman Danny Vukovic die zijn netten schoon houdt. De Australiër, met enkele jaren voorsprong de oudste speler in de Genkse kern, is geen spektakeldoelman, maar staat vaak op de goede plaats. Hij heeft in een jaar tijd ongelooflijk veel vooruitgang gemaakt. Logisch als je pas op je 31e in Europa belandt en op je 32e Europees voetbalt ontdekt.
‘De druk die ik op mezelf legde, was groter dan de druk die ik bij de club voelde’, analyseert hij waarom hij een moeilijke start maakte in België. En zijn manier van keepen moest door Guy Martens bijgewerkt worden. ‘Aan mijn positiespel viel nog wat te doen. In België moet een doelman mee opbouwen van achteruit, in Australië moet een doelman de bal gewoon zo ver mogelijk uittrappen.’
Dat in november de doelman van Genk een paar keer de uitblinker is, toont aan dat de Genkse motor na drie maanden draaien op een hoog toerental begint te sputteren. Op de zestiende speeldag lijdt Racing zijn eerste nederlaag, thuis tegen een ‘kleine’ ploeg. Op 24 november is Paul Nardi, de Franse doelman van Cercle, de man van de match. Hij drijft de Genkenaars die maar één bal voorbij hem krijgen (einduitslag 1-2) tot wanhoop.
december 2018 Joakim Maehle
‘Die jongen kan een hele dag lopen.’
Lars Sonderberg, coach Aalborg
waar Maehle zijn debuut maakte.
Eind vorig seizoen besluit Genk de optie op rechtsachter Clinton Mata (1,5 miljoen) niet te lichten. Het gelooft volop in de jonge Deen Joakim Maehle, opgeleid als aanvaller, maar in Denemarken niet eens bekend als een groot talent. Maehle is één van de weinige veldspelers die in het rotatiesysteem van Philippe Clement bijna altijd speelt. ‘Maehle heeft de grootste motor die ik ooit meemaakte’, weet de trainer. ‘Hij is een machine, hij raakt nooit vermoeid en blijft van de eerste tot de laatste minuut gaan’, zegt ploegmaat Samatta. In januari weigert Genk een bod van Southampton van meer dan tien miljoen. Maehle maalt er niet om en blijft dapper zijn lijn op en af gaan, van achter naar voor, en weer terug. ‘Ik ben gelukkig als ik me fysiek mag uitleven’, zegt hij, na sterke wedstrijden tegen AA Gent (net voor de winterstop) en Standard (net erna). ‘Ik heb er plezier in als ik mijn rechtstreekse tegenstander kan afmatten met mijn rushes.’
Met zeven punten voorsprong op Club gaat Genk de jaarwisseling in. Het verliest geen van zijn sterkhouders. Deze groep wil samen iets winnen, weten ze in de bestuurskamer.
januari 2019 Philippe Clement
‘Clement blijft me elke dag opnieuw verbazen.’
Peter Croonen, voorzitter KRC Genk
Eén man maakt bij Genk nog meer kilometers dan Maehle. Philippe Clement legt er dagelijks 238 af, van Waasmunster naar Genk, en terug. Clement wint op de Gouden Schoen als Trainer van het Jaar – hij kreeg eerder ook de Trofee Raymond Goethals – de enige prijs voor Genk op een verder exclusief Brugs feestje. Clement verbaast als hoofdtrainer iedereen, maar niet zichzelf, zegt hij. Zijn geheim? ‘In het voetbal moet je een plan bedenken waarin je spelers geloven, één dat ze ook kunnen uitvoeren.’ Tachtig procent van zijn boodschap is positief. ‘Ik geloof niet in spelers afbreken om ze zo beter te maken.’ Dat betekent niet dat hij ze spaart. ‘Allemaal zeggen ze dat ze nog nooit zo hard getraind hebben.’
Voor ronkende verklaringen past hij. Wedstrijd voor wedstrijd, dat is wat voor hem telt. Verder kijkt hij niet. ‘Ik ben niet aan dit parcours begonnen om kampioen te worden, ik haal voldoening uit het beter maken van spelers en het samen iets bereiken. Ik ben een katalysator in een verhaal. Waar het me om gaat is iedereen hetzelfde te laten denken en dingen te verbeteren, dag na dag.’
Dat lukt aardig.
februari 2019 Alejandro Pozuelo
‘ Pozo is een speler die leeft van emoties, maar die zich ook in moeilijke momenten nooit wegstopt. In België is er niemand die zo veel impact heeft op zijn team. Dit is geen Belgisch, maar Europees niveau.’
Dimitri de Condé, TD
Na KRC Genk-Standard van vrijdag 8 februari (2-0) gaan in de Luminus Arena de handen op mekaar na een fantastische match van de thuisploeg. ‘Onze beste wedstrijd van het seizoen’, vindt Clement. ‘Ik zag het vandaag allemaal.’ De thuisploeg wervelt en wint met twee goals van Samatta, telkens op aangeven van uitblinker Maehle.
In minuut 92 zoemen de camera’s in op Pozuelo die een applausvervanging krijgt. Wat opvalt: hij heeft tranen in de ogen. Bij zijn vervanging knuffelt Clement hem secondenlang. In de coulissen lekt nadien uit dat Pozo weg wil, en liefst meteen, ook al was er twee weken eerder een akkoord met zijn management om het seizoen bij Genk uit te doen. Eerst speelt Genk het hard, maar het gaat op 4 maart toch overstag om zijn kapitein na de reguliere competitie te laten vertrekken omdat de sfeer in de groep onhoudbaar wordt, met een nukkige Pozo.
Pluspunten: Genk vangt nog negen miljoen euro voor een speler die het dankzij het kennersoog van TD Dimitri de Condé gratis haalde, én het kon het vertrek van de smaakmaker uitstellen tot Sander Berge fit is.
‘Ik ben vooral blij dat we er in slaagden Alejandro te houden tot het einde van de competitie, omdat Berge pas fit was vanaf de play-offs’, zegt voorzitter Peter Croonen terugblikkend op die emotionele weken.
maart 2019 Junya Ito
‘Spelers vinden die snel zijn op de flank lukt nog aardig, maar op volle snelheid in de laatste zone het overzicht bewaren, zoals Ito, is heel straf.’
Dimitri de Condé, TD
Na Genk-Gent trekt de rode kaart voor Malinovski na een overtreding op Birger Verstraete alle aandacht. Daardoor blijft de prestatie van de Japanse rechterflankspeler, tegen Gent nog maar eens matchwinnaar, wat in de schaduw staan. Twee wedstrijden eerder veegde Junya Ito in de allereerste wedstrijd van PO1 de vraag weg die tot dan op eenieders lippen lag: hoe verteert Genk het vertrek van Pozuelo?
Zonder zijn Spaanse spelmaker dartelt Genk tegen Anderlecht dat het geen naam heeft. Vooral de rechterflank blinkt uit, met Ito in een absolute uitblinkersrol. De Japanner arriveert pas op 2 februari, net de dag waarop de entourage van Pozuelo Genk meldt dat de Spanjaard ondanks eerdere afspraken naar Toronto wil. Op donderdag 21 februari debuteert de Japanner knap op in de Europese terugwedstrijd in de zestiende finales tegen Slavia Praag. Zijn prestatie blijft echter onder de radar door de kater na de Europese uitschakeling (1-4) en het aanhoudende getouwtrek rond Pozuelo.
Tegen Anderlecht hijst de ingetogen Japanner zijn ploeg naar een hoger niveau. Met zijn prestaties wordt amper een paar weken na het vertrek van Pozuelo niet meer over hem gesproken in en om Genk. De ene uitblinker is weg, een andere nam zijn plaats in.
Wie had dat een maand eerder kunnen denken?
april 2019 Bryan Heynen
‘Er zijn de voorbije jaren spelers bij de Rode Duivels gekomen die qua niveau niet boven Heynen zitten en nu stilaan vaste waarde zijn. Bryan kan die stap ook zetten, op termijn.’
Philippe Clement, trainer
‘Ik ga niet blijven sakkeren dat Pozo vertrok, ik zoek naar oplossingen’, besluit Philippe Clement die toegeeft dat hij voor het vertrek van de Spanjaard veel energie in hem stak, wat ten koste ging van de rest, waardoor het rendement daalde.
Die oplossing is er een die Genk al sinds het begin van het seizoen achter de hand houdt, toen het eind augustus ook rekening hield met een vertrek van zijn belangrijkste speler. Malinovski schuift op het middenveld een rij naar voren, net als Sander Berge, terwijl Bryan Heynen een vaste stek krijgt in de driehoek op het middenveld. De drie middenvelders krijgen meer ruimte, wisselen vlot van positie waardoor de tegenstander minder greep krijgt op het Genkse spel dan met Pozuelo. Heynen, die heel zijn leven op de zes gespeeld heeft, blijkt ook te functioneren wanneer hij mee diep mag gaan. Genk heeft zijn nieuwe box-to-box-speler gevonden. Zijn prestatie in de uitwedstrijd op Standard (waar Genk met 1-3 wint) bevestigt wat hij de voorgaande maanden van tijd tot tijd al toonde. Bij de academie wrijven ze zich in de handen, met na Trossard weer een zelf opgeleid product in de basis. Zes maanden na het vertrek van Siebe Schrijvers, die zich geblokkeerd wist door Pozuelo, zorgt een eigen speler voor de oplossing na diens vertrek. Als dat geen mooi Genks sprookje is…
mei 2019 Sander Berge
‘Wat hielp om te blijven, was dat we meteen goed startten in de competitie en in Europa, steeds beter gingen voetballen en dat ook de andere elders gegeerde talenten hier bleven.’
Sander Berge
Op maandag 23 juli is het gezellig tafelen op de informele persbabbel in restaurant de Kristallijn, net voor de competitiestart. Een ontspannen KRC Genk maakt zich maar om twee zaken zorgen: licht iemand voor 1 september de opstapclausule in het contract van Pozuelo, en is Berge na de sluiting van de transferperiode nog in Genk, na concrete interesse van Fiorentina, FC Sevilla en Olympique Lyon? Sander had daar wel oren naar, maar papa Berge, een advocaat, merkte volgens de beheerders tegen zijn zoon op: ‘Sander, je hebt zelf dat contract met Genk getekend, houd je er dan ook aan.’
Berge is de speler waar trainer Philippe Clement zich ook het meest in herkent: ‘Hoe hij er mee bezig is, het meedenken, coachen, de honger om te winnen. Alleen is hij veel beter en zal hij een veel mooiere carrière maken. Berge was vorige zomer het moeilijkste verhaal van allemaal. Hij had zijn hoofd gezet op een vertrek, zijn makelaar ook. We hebben hem overtuigd dat hij beter nog een jaar bleef. Dat Berge nog bij ons zit, vind ik een huzarenstuk. Als we niet zo goed aan het seizoen waren begonnen, was hij er waarschijnlijk niet meer geweest.’
Pas toen de Noorse middenvelder, die fysieke kracht koppelt aan techniek, positiespel en inzicht, weer helemaal fit was, mocht Pozuelo de deur uit.
Intussen toonde Berge in play-off 1 waarom.
Sander Berge moet nog 22 jaar worden.
