François Sterchele, 23, aanvaller van Charleroi : koel, leergierig en gedreven. Guido Brepoels, zijn ex-coach bij OH Leuven, getuigt.

Guido Brepoels : “Een fantastische jongen, François Sterchele. In dat ene jaar dat ik hem bij OH Leuven onder mijn hoede had, heeft hij me zowel op als naast het veld een uitstekende indruk gelaten. Sportief was hij uitermate belangrijk voor ons, dankzij hem promoveerden we naar tweede klasse : hij scoorde acht keer in vijf eindrondewedstrijden. In de competitie trof hij 21 keer raak. Zo’n schutterstalent vindt een club als OHL maar eens in de tien jaar.

“Zijn kwaliteiten liggen vooral in de één tegen één situaties en in de tegenaanval. Sterchele is op zijn gevaarlijkst als je hem een hele wedstrijd niet ziet, dan slaat hij toe. Als hij één tegen één op doel kan afgaan, valt hij amper af te stoppen. Ook als hij alleen voor doel verschijnt, blijft hij uitermate koel. Terwijl de meeste aanvallers overhaast zouden trappen, wacht hij tot de doelman een eerste beweging maakt of gaat liggen. François komt daarom het best tot zijn recht in een counterploeg. Ik wil niet zeggen dat Charleroi een counterploeg is, maar met die club maakte hij een goede keuze, en omgekeerd geldt hetzelfde.

“Bovendien beschikt François over een uitstekend positiespel in de zestien meter, dikwijls komt de afvallende bal in zijn voeten terecht. Als zijn minpunten zou ik de omschakeling van aanval naar verdediging noemen. Ik moest geregeld langs de zijlijn roepen : ‘Çois ! Verdedigen !’ Het is een pure spits, hé, die denken enkel aan scoren. En misschien moet zijn kopspel wat sterker worden, maar ik denk dat ze daar in Charleroi wel voldoende op zullen trainen. Op training doet hij graag dingen na die hij op televisie zag. Zo oefende hij bij ons veel op de trucjes die hij van Ronaldinho afkeek. Ik moet zeggen : dat lukte hem vrij aardig.

“Ook naast het veld is François een toffe gast met een schitterende mentaliteit. Hij klaagt zelden. Vorig seizoen was hij hoop en al twee weekjes geblesseerd, maar rusten wilde hij niet. Een ander voorbeeld van zijn goede instelling : in de heenronde scoorde hij voor ons 17 doelpunten, maar van januari tot maart lag hij ineens droog. Op geen enkel moment begon hij te mekkeren op ploegmaats, hij zocht de oorzaak enkel en alleen bij zichzelf. Wanneer hij een kans mist, vloekt hij hardop tegen zichzelf. Ik vermoed dat daar zijn Italiaanse roots bovenkomen, dat pittige.

“Hij hangt ook graag de showman uit in de kleedkamer. Als er grappen uitgehaald worden, mag je er zeker van zijn dat hij daar ergens tussen zit. Voor zijn verjaardag zorgden we voor een verrassingsact met een stripteaseuse in de kleedkamer, dat zijn dingen waar François hartelijk om kan lachen. Je merkt die vreugde ook in zijn voetbalspel. Hij geniet van de wedstrijden. Sinds vorig jaar heeft hij een vaste vriendin, ik heb de indruk dat die hem wat onder controle houdt. Ik denk dat hij zich nu als een echte modelprof verzorgt.

“Ik had verwacht dat hij nog een jaartje langer in Leuven zou blijven, maar toen hij met de winterstop al op 17 treffers stond, wekte dat interesse bij eersteklassers. Het verbaast me niet dat hij bij Charleroi zo snel zijn draai vond. Die jongen ligt overal goed in de groep : toen hij bij ons als enige Waal in een Vlaamse ploeg terechtkwam, is hij op eigen initiatief een cursus Nederlands gaan volgen.

“In de voorbereiding speelden we een oefenpartij tegen Charleroi en ik herinner me nog dat Mathijssen toen al zo lovend was over hem. Aanvankelijk diende hij als tweede keus voor de aanval, maar de blessure van Izzet Akgül versnelde zijn integratie in eerste klasse. Voordien zette hij ook al vlot de stap van bevordering naar derde klasse, ik zag dus geen enkel probleem voor de stap naar eerste klasse. Het is wel te hopen dat hij geen terugval kent. Zowel bij ons als voordien bij Kelmis speelde hij immers telkens een sterke heenronde en een mindere terugronde.” l

MATTHIAS STOCKMANS

‘STERCHELE IS OP ZIJN GEVAARLIJKST ALS JE HEM EEN HELE WEDSTRIJD NIET ZIET.’