Op zijn tweede grote afspraak met Oranje wil bondscoach Marco van Basten het ‘legioen’ eindelijk weer een prijs bezorgen. Offensief baadt Nederland in weelde, maar of het ook verdedigend sterk genoeg voor de dag zal komen, blijft een open vraag.
Nederland moest op het WK in 2006 in Duitsland aantreden in de ‘groep des doods’ met Ivoorkust, Argentinië en Servië-Montenegro. En bij de loting voor het EK van 2008 werd Oranje opnieuw ingedeeld in een groep met aartsmoeilijke tegenstanders: wereldkampioen Italië, vicewereldkampioen Frankrijk en het altijd lastige Roemenië, dat ook al in de kwalificatiepoules de Nederlanders het leven zuur maakte. “Niemand zal tegenspreken dat dit veruit de sterkste groep is van het hele toernooi”, liet Rafael van der Vaart, de vedette van Hamburg, optekenen. Maar zoals bekend ligt het niet in de volksaard van onze noorderburen om zich daardoor echt te laten afschrikken. Bondscoach Marco van Basten, die na het EK Oranje voor Ajax ruilt, verklaarde dan ook zonder schroom dat zijn nationale team nu sterker is dan bij het WK van twee jaar geleden.
Het team
Nederland werd twee jaar geleden uit het WK geknikkerd na de befaamde ‘slachtpartij’ tegen Portugal. Het team van toen verloor met Phillip Cocu, die zijn schoenen aan de wilgen hing, en Mark van Bommel, die niet door één deur kan met bondscoach Van Basten, twee sterkhouders. En enkele weken geleden verklaarde Clarence Seedorf, een andere ervaren rot in het vak, dat hij aan het EK verzaakt. Daar staat dan weer tegenover dat de plooien tussen de bondscoach en doelpuntenmachine Ruud van Nistelrooy, die eigenlijk had laten weten niet meer onder de huidige bondscoach te willen aantreden, opnieuw zijn gladgestreken. Samen met Giovanni vanBronckhorst en Edwin van der Sar zorgt de spits van Real Madrid voor de nodige ervaring. Daarnaast hebben diverse jonge talenten, zoals Van der Vaart, Wesley Sneijder, Arjen Robben en Robin van Persie in vergelijking met twee jaar geleden heel wat aan maturiteit gewonnen. Nederland kan dan ook in de arena treden met een team dat wordt gekenmerkt door een goede mix van ervaren vedetten en jonge talenten met heel wat honger naar een prijs.
Tactiek
Gedurende vele jaren bestond er in Nederland en bij Oranje maar één tactiek: een 4-3-3 met twee buitenspelers die gefocust zijn op het halen van de achterlijn om van daaruit de centrale spits en de opkomende middenvelders te bevoorraden. Omdat elke tegenstander zich ondertussen op dat systeem had ingesteld, koos de bondscoach in samenspraak met zijn spelers voor een voor Nederland revolutionaire 4-2-3-1. Na een geslaagde test in Kroatië zal Oranje ook dat spelsysteem hanteren op het EK. In de steun van één diepe spits spelen dus drie offensieve middenvelders, terwijl twee ‘nummers 6’ vlak vóór de verdediging voor de balrecuperatie moeten zorgen. Het voordeel daarvan is volgens Van Basten dat dit systeem zowel een offensieve als een defensieve variant heeft, zodat de vier achterspelers minder vaak dan vroeger aan hun lot worden overgelaten. In aanvallend opzicht garandeert dit systeem met spelers als Van Persie en Robben ook dat Nederland als vanouds zal proberen om over de flanken te blijven aanvallen.
Sterke punten
Offensief komt Nederland bijzonder sterk voor de dag. Weinig andere teams kunnen uit zo’n sterk potentieel van spitsen en aanvallende middenvelders kiezen. Voor de positie van diepe spits krijgt Van Nistelrooij immers concurrentie van de al bijna even vaak scorende Klaas-Jan Huntelaar, terwijl Van Basten ook nog Jan Vennegoor of Hesselink en Dirk Kuijt achter de hand houdt. En ook voor de drie posities van offensieve middenvelder heeft Van Basten keuze te over: naast Van der Vaart en Sneijder komen immers ook Van Persie, Robben en Ryan Babel in aanmerking. “Offensief gezien heb ik een luxeprobleem”, gaf de bondscoach dan ook al herhaaldelijk aan.
Een andere troef is ook de nog altijd erg sterk keepende Edwin van der Sar, die uit zijn zege met Manchester United in de Champions League ongetwijfeld extra motivatie zal putten om nog een laatste kunstje te verwezenlijken.
Zwakke punten
De offensieve slagkracht van Nederland staat in schril contrast met de zwakke verdediging, die ook op het WK 2006 al wat steken liet vallen. Giovanni van Bronckhorst, die tot voor kort meestal op het middenveld werd uitgespeeld, verhuisde door de inbreng van Orlando Engelaar (ex-RC Genk) naar de linksachterpositie. Want Wil-fred Bouma presteerde daar behoorlijk zwak, waardoor hij nu centraal wordt geposteerd. Ook op rechts, waar Mario Melchiot even de voorkeur kreeg op André Ooijer, zit het slot niet altijd op de deur. Joris Mathijsen dreigt daar te moeten depanneren. Het betekent dat Johnny Heitinga centraal achterin de organisatie moet bewaren en de ploeg dient te sturen. S
