Lewis Hamilton is de jongste wereldkampioen in de geschiedenis van de formule 1. Daarvoor zorgde een slotrace in Brazilië die een sterker predicaat verdient dan gewoon maar ’thriller’.

De grote prijs van Brazilië, vorige zondag laatste en beslissende F1-race van het seizoen, was geen voer voor hartpatiënten. De beslissing viel immers in de allerlaatste bocht van de race en dus ook van het kampioenschap. Nadat de situatie twee ronden eerder al eens was gekanteld. Terwijl Felipe Massa als winnaar over de streep rolde, dopten ze bij McLaren al een zakdoek in natte ogen, want LewisHamilton lag op dat moment pas zesde. En dansten ze, omgekeerd, in de Ferrarigarage. Tot Hamilton in de laatste bocht, pakweg 300 meter voor de finish, voorbij de Toyota van Timo Glock naar de vijfde plaats gleed. Net genoeg om met een punt voorsprong op Massa de titel te pakken, en de zakdoeken nu eens bij Ferrari uit de zakken te dwingen. Nooit eerder in 58 jaar formule 1 balde de koninginnenklasse zoveel emotie en spanning in een beslissende race.

Nieuwe halfgod

2008 gaat dan ook de geschiedenis in als een grand cru. Het ongemeen boeiende seizoen leverde met Lewis Hamilton immers niet alleen de jongste wereldkampioen ooit, maar tegelijk ook een nieuwe halfgod. Was hij op zijn 23e, na amper een jaar formule 1 al driekwart wereldster, dan is de jonge Brit dat nu helemaal. Waarmee hij een ongeschreven wet in de formule 1 bevestigt: als een topper verdwijnt, dan staat er een nieuwe op. Verwachtte iedereen dat de sport in een dip zou verzinken toen Jackie Stewart eind 1973 stopte, dan stond ene Niki Lauda op. Zijn titanenstrijd met James Hunt tilde de populariteit van de F1 naar ongekende hoogten, niet in het minst omdat Lauda de collectieve verbeelding prikkelde door de vuurdood te overleven. Na Lauda kwamen Prost en Senna, die elkanders bloed konden drinken en dat ook herhaaldelijk probeerden op het circuit. Ze kluisterden nog meer kijkers voor de buis. Toen Senna verongelukte, verwachtte menig waarnemer een val van die kijkcijfers, maar gevaar prikkelt de zinnen en de F1 lokte nog meer kijkers. Temeer omdat er een nieuwe god opstond: Michael Schumacher, hij zou de sport tien jaar lang domineren. Ook van de dip die na zijn afscheid werd voorspeld, kwam niets in huis: zijn rol als uithangbord van de sport is naadloos overgenomen door Lewis Hamilton. “Hij kan mijn record van zeven wereldtitels evenaren, misschien zelfs verbeteren”, zei Schumi al. Daar begon Hamilton zondag dus werk van te maken. Als eerste kleurling ooit, als jongste ooit. Bernie Ecclestone wrijft zich ongetwijfeld in de kleine handjes: Hamilton zal de populariteit van de formule 1 naar nieuwe hoogten stuwen.

Leverde seizoen 2008 een eerste wereldtitel voor het nieuwe wonderkind, dan liet het de wereld ook kennismaken met een kleine jongen maar grote meneer: Felipe Massa was vorige zondag in Brazilië een groot verliezer. “Lewis verdient de titel, hij sluit het seizoen af met meer punten dan ik”, zei de 27-jarige Braziliaan toen hij na de race was gestopt met wenen. Waarmee hij zichzelf onrecht aandeed: de hemel was Felipe Massa dit jaar immers wel heel slecht gezind. Massa reed zijn teamgenoot en wereldkampioen Kimi Räikkönen compleet in de schaduw, bovendien in psychologisch moeilijke omstandigheden: in de formule 1 is het immers bon ton om te zeggen dat het nooit iets wordt met die Massa. “En dat begrijp ik”, zei hij in São Paulo nog heel bescheiden. “In het begin van mijn carrière reed ik als een onverlaat. Die reputatie heb ik lang meegesleept. Maar uit moeilijke momenten en blunders leer je meer dan uit overwinningen.” Of ook nog, na de race zondag: “Ik kan winnen, maar ik kan ook verliezen.” Terwijl hij op geen enkel moment verwees naar de punten die Ferrari te grabbel gooide in Hongarije, toen Massa aan de leiding reed maar zijn motor in elkaar klapte. En daarna, erger nog, het pit-stopincident in Singapore, ook een race die hij leidde: hij werd na zijn tankbeurt te vroeg losgelaten en sleurde de tankslurf mee. Niet de onwaarschijnlijke ontknoping in São Paulo, maar die twee incidenten kostten de Braziliaan de wereldtitel. Waarna het lot hem ook zondag nog eens wreedaardig behandelde: twee ronden voor de finish was hij virtueel wereldkampioen, en met dat statuut rolde hij ook over de streep. De Ferraripit schreeuwde hem zelfs langs de boordradio door dat hij wereldkampioen was. Tot een halve kilometer verder de koude douche volgde. Was São Paulo 2009 voor F1 de moeder van alle races, dan was het voor Massa een helletocht. Maar het stemde hem niet bitter. Zei hij edelmoedig, weliswaar tussen twee tranen door: “Dat is autokoers …”

Neefje van

De formule 1 duikt nu in het winterreces, op naar een nieuw seizoen met een paar nieuwe gezichten. Waaronder een klinkende naam: het staat nu al vast dat Bruno Senna, neefje van, minstens een rol als test- en derde rijder krijgt. Honda zou hem alvast in die rol willen binnenhalen, maar ook Toro Rosso aast op de diensten van de Braziliaan. Hij kan er als eerste rijder aan de slag en er meteen 11 miljoen euro per jaar verdienen. Precies evenveel als Hamilton dit seizoen bij McLaren. Crisis, zei u? S

door jo bossuyt – beelden: reporters