De spits van KRC Genk scoort iets minder vlot dan vorig seizoen en kijkt uit naar een nieuwe uitdaging bij een buitenlandse club.

Genk op een koude en regenachtige woensdagochtend in december. Op de voorpagina van de sportkatern van de kranten die op de toog liggen van het stadioncafé gaat alle aandacht naar de heenwedstrijden in de kwartfinales van de beker van België die vanavond op het programma staan. De regerende landskampioen is echter al uitgeschakeld. Voor de spelers staat dan ook enkel een doordeweekse training op het programma. Daarna is er tijd genoeg voor een babbel met Jelle Vossen (22) over het bizarre seizoen van Genk en over zijn toekomstplannen.

We zijn eind december en Genk heeft enkel nog de competitie om zich op te concentreren. Is dat niet moeilijk om te aanvaarden?

Jelle Vossen: “Ja, eigenlijk wel. We wisten natuurlijk heel goed dat het bijzonder moeilijk zou zijn om te overwinteren op het Europese toneel, maar de snelle uitschakeling in de Belgische beker kwam onverwacht. Thuis verliezen van Lierse is onaanvaardbaar, ook al kwam het hier enorm gemotiveerd spelen op een ogenblik dat wij in een dipje zaten. Anderzijds: als ik zie hoe moeilijk we het hebben om bij de eerste zes te geraken voor play-off 1 is het misschien geen slechte zaak dat we ons enkel nog op de competitie moeten concentreren.”

Ook na de eerste twee titels van Genk volgde een slecht seizoen. Is daar dan niets uit geleerd?

“Het is nog te vroeg om daarover te oordelen. We wilden voor het seizoen op zijn minst Europa League spelen en de poulefase van de Champions League als het kon. Dat is gelukt. In de competitie was het doel om ons te kwalificeren voor play-off 1 en dat blijft perfect mogelijk. Uiteindelijk zijn we dus enkel over het bekeravontuur erg ontgoocheld, want de weg naar een finale op de Heizel is niet zo lang en een bekerfinale blijft fantastisch.”

Had je bij het vertrek van Frankie Vercauteren kunnen denken dat het zo moeilijk zou zijn om in de competitie te bevestigen?

“Eigenlijk voordien al. Om verschillende redenen, waaronder het vertrek van enkele belangrijke spelers en een overvol programma. We hebben nu al meer dan dertig wedstrijden gespeeld, dat kruipt in je kleren. En iedereen weet dat bevestigen na een uitzonderlijk seizoen erg moeilijk is. We hadden vorig seizoen weinig tegenslagen en de ballen vlogen vlot binnen, nu gaan ze tegen de lat of de paal. Dat is een wereld van verschil. We kregen ook enkele betwistbare rode kaarten en slikten een aantal onwaarschijnlijke tegengoals.”

Maar aanvallend doen jullie het nog niet zo slecht. Genk heeft bijna evenveel gescoord als de beste teams van de competitie.

“Precies. Daarover hebben we niet te klagen. Maar als we vorig jaar hadden gescoord, wonnen we zeven keer op tien ook de match. Nu krijgen we meer tegengoals en dat bemoeilijkt de zaken. In zes maanden tijd zijn João Carlos, Thibaut Courtois en Eric Matoukou vertrokken, terwijl Torben Joneleit moest afhaken met een blessure. Je vervangt niet van de ene dag op de andere een van de beste defensieve compartimenten van België. Vorig seizoen hadden we drie sterke duo’s in de centrale as die een belangrijk aandeel hadden in de titel: achteraan Courtois-Matoukou, op het middenveld David Hubert en Dániel Tözsér en vooraan Marvin Ogunjimi en ikzelf. Geen van die duo’s is intact gebleven.”

Smeerlapjes nodig

Denk je dat iedereen in het team nog evenveel honger heeft?

“Wellicht niet, en dat is ongetwijfeld een van onze problemen. Ik zou niet durven te spreken over een gebrek aan motivatie, maar als je al veel hebt meegemaakt, is het misschien moeilijk om even gedreven te blijven. Als ik voor mezelf spreek, is er na het winnen van de beker, de titel en de supercup en het spelen van de Champions League misschien toch onbewust het gevoel dat je het allemaal wel gezien hebt. En wellicht is dat bij enkele andere spelers ook het geval.”

Lászlo Köteles is vaak de beste speler van het team. Het is toch niet logisch dat de regerende landskampioen zo sterk afhankelijk is van zijn doelman?

“Mmm… Vergeet niet dat Thibaut Courtois vorig seizoen ook enorm veel goede wedstrijden heeft gespeeld. We scoorden toen met de ogen dicht en onze doelman had weliswaar niet veel werk, maar hij hield alles tegen. Dat is natuurlijk de manier om kam- pioen te worden. ”

Enig idee waarom je zelf minder vlot scoort dan vorig seizoen. Is dat een kwestie van vertrouwen?

“Dat zal wel. Als je met 5-0 wordt weggespeeld bij Chelsea en dan een 7-0 moet slikken in Valencia is het logisch dat het vertrouwen een deuk krijgt. Overgaan tot de orde van de dag en enkel nog aan de competitie denken is makkelijker gezegd dan gedaan.”

Blijven die pandoeringen echt in het hoofd hangen?

“Nu niet meer, maar in de competitiewedstrijden die er onmiddellijk op volgden natuurlijk wel. Stel je maar eens in onze plaats. Heel Europa heeft dat gezien, hé.”

Na het duel in Valencia zei je dat het team enkele smeerlapjes kon gebruiken. Kun je dat even verduidelijken?

“Als een tegenstander gemakkelijk drie of vier man begint te dribbelen, is het toch geen schande om hem te tackelen. Het is eigen aan grote ploegen dat ze kleine intelligente overtredingen kunnen maken. Dat hebben we op het Europese toneel te weinig gedaan.”

Welke spelers beantwoorden bij de grote clubs volgens jou aan dat profiel?

“Bij Standard heb je natuurlijk Jelle Van Damme. En ook Kanu kan erg hard zijn. Bij Gent is César Arzo iemand die de kneepjes van het vak kent. En bij Club Brugge weet Niki Zimling heel goed wanneer een professionele overtreding nodig is.”

En Anderlecht heeft natuurlijk Marcin Wasilewski…

“De Pool heeft een beetje het imago van ‘vuile’ speler, maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Voetbal is geen sport voor juffertjes. Hij speelt hard maar correct. Ik heb minder problemen met Wasilewski dan met sommige tussenkomsten van Kanu.”

Tom De Sutter

Waarom scoor je minder dan vorig seizoen in de competitie?

“Iedereen had me gezegd dat het onmogelijk zou zijn om twee keer na elkaar een dergelijk jaar mee te maken. Maar ik ben niet ontevreden over mijn trefkracht. In de competitie heb ik minder vaak gescoord, maar in totaal zit ik toch al aan 16 goals, waarvan 5 in de Europacup. En 9 goals in 17 competitiematchen blijft toch een mooi gemiddelde.”

Welke impact heeft het vertrek van Ogunjimi?

“Dat is toch een groot verschil. We speelden lang samen bij de jeugd en kenden elkaar perfect. Hij was de ideale diepe spits rond wie ik kon zwerven. Sinds hij weg is, moet ik me altijd aanpassen aan spitsen met een andere stijl.”

Tegen Leverkussen stond je alleen in de spits en je stak niet onder stoelen of banken dat je daar niet van gediend was.

“Ik haal mijn beste rendement als ik achter een diepe spits kan spelen, zoals Dominic Foley bij Cercle en Marvin hier. Maar in de huidige kern zit er geen kloon van Ogunjimi. Afhankelijk van de vraag of ik samen met Kennedy, Elyaniv Barda of Christian Benteke in de spits sta, is het telkens een ander verhaal. Maar begrijp me niet verkeerd: ik begin duizend keer liever als diepe spits in de basis aan een CL-duel dan dat ik op de bank moet zitten.”

Wilfried Van Moer en Jos Daerden verklaarden recent in een interview dat Genk Tom De Sutter zou moeten aantrekken om hem voor jou als diepste spits op te stellen.

“Ik heb dat ook gelezen. Ik denk dat Tom De Sutter zich hier perfect zou kunnen aanpassen. Met hem zouden we inderdaad een echte targetspits hebben. Ik zou het wel zien zitten om achter hem te spelen.”

Topschutter

Sinds je in eerste klasse speelt, scoor je gemiddeld één keer om de drie wedstrijden. Is dat genoeg om erkenning te krijgen als echte goalgetter?

“Ik heb bijna 120 wedstrijden gespeeld, maar het zou interessant zijn om ook eens na te gaan hoeveel onvolledige wedstrijden daarbij waren. Ik ben ook vaak pas enkele minuten voor tijd ingevallen. En ik ben ook heel vaak vroegtijdig vervangen.”

Weet je waarom Mario Been je zo vaak vervangt voor het einde van de wedstrijd? In één wedstrijd op twee moet je vroeger naar de kant. Ben je sneller vermoeid dan de anderen?

“Zeker niet. Deze morgen hebben we nog fysieke tests gedaan en ik ben altijd bij de besten. Ik zou graag meer wedstrijden tot het einde spelen. Als je het veld moet verlaten nadat je een uur alles hebt gegeven en dan ziet dat het voor je vervanger gemakkelijker is omdat je de tegenstander moe hebt gemaakt, dan steekt dat wel eens. Maar een keuze van de trainer in het belang van de ploeg moet je respecteren.”

Vorig seizoen stond je het hele seizoen op kop in de topschuttersstand en werd je op de meet nog geklopt door Ivan Perisic. Hoe erg was dat?

“Onze landstitel heeft die teleurstelling ruimschoots gecompenseerd.”

Is een topschutterstitel voor jou echt belangrijk?

“Ja, toch wel. Want zoiets staat op je palmares en tien, twintig of dertig jaar later kijken mensen daar nog naar.”

Is het ook belangrijk met het oog op een transfer?

“Dat weet ik niet zeker. Of je nu 20 of 22 goals maakt en eerste of tweede wordt in de topschuttersstand zal voor een buitenlandse club volgens mij weinig verschil maken.”

Prerisic is ondertussen wel naar de Bundesliga verkast, waar hij bij Dortmund massa’s geld verdient.

“Had hij die transfer enkel te danken aan zijn topschutterstitel? Een club als Borussia Dortmund baseert zich ook op andere criteria om iemand aan te werven.”

João Carlos, Marvin Ogunjimi, Thibaut Courtois en zelfs Frankie Vercauteren hebben dankzij de titel een mooie transfer verdiend. Heb je je nooit afgevraagd: ‘Waarom ik niet?’

“Natuurlijk. Ik moet dat niet wegsteken. Ik heb hier alles gerealiseerd wat ik wilde. Ik zou nu graag iets anders ontdekken. In januari 2011 had ik geen zin om te vertrekken omdat ik toen al dacht dat we mogelijk kampioen zouden kunnen worden en in de zomer wilde ik ook niet tot elke prijs weg omdat ik vond dat ik met deze club het avontuur in de Champions League moest beleven. Nu is het anders. Alle spelers van mijn generatie die al in het buitenland spelen, zeggen me dat het tijd is voor mij om zo snel mogelijk bij Genk te vertrekken.”

En toch heb je onlangs bijgetekend tot in 2016…

“Ik had een contract tot 2015. Voor een geïnteresseerde club verandert dat niets.”

Ballenjongen in 2002/03

Maak eens een persoonlijke balans op van je prestaties in de Champions League.

“Ik heb een belangrijke rol gespeeld in de kwalificatie, want ik heb in de twee voorrondes gescoord, en dan heb ik in de poulefase ook de enige twee goals van Genk gemaakt. Ik kan daar alleen maar tevreden over zijn. In 2002/03 stond ik al op het midden van het veld bij de Champions League toen ik samen met enkele andere jongeren van de club het grote zeildoek van de UEFA mocht vasthouden. Daarna was ik bij de wedstrijden tegen Real, AS Roma en AEK Athene ballenjongen. Ik zie mezelf nog Roberto Carlos, een van mijn grote idolen, recht in de ogen kijken. Dat was echt fantastisch. Nu speel ik zelf en scoor ik nog ook.”

Weet je wie de twee Genkse goals maakte in 2002?

“Natuurlijk. Wesley Sonck. Hij was mijn favoriete speler in dat team. Hij vormde een duo met Moumouni Dagano zoals ik er een vormde met Marvin Ogunjimi.”

Aan het einde van dat seizoen ging Wesley Sonck naar Ajax…

“Ik hoop dat mijn goals eveneens opgemerkt zijn in het buitenland.”

Tegen Leverkussen scoorde je een schitterend doelpunt en werd je verkozen tot man van de match.

“Het doet altijd plezier als je erkenning krijgt van de kenners.”

Het was ook een beetje een trieste avond…

“Ja. Een jongen van negen jaar was enkele dagen voordien begraven nadat hij was omgekomen in een verkeersongeval. Ik kende hem niet, maar ik hoorde dat hij echt helemaal gek was van Genk, dat ik zijn favoriete speler was en dat hij telkens hij bij de jeugd scoorde zei dat hij gescoord had ‘à la Vossen’. De avond voor zijn begrafenis ben ik samen met de ouders een rozenkrans gaan bidden. Na mijn goal moest ik onvermijdelijk aan hem denken en heb ik met mijn vinger naar de hemel gewezen. Die goal was er een voor hem.”

door Pierre Danvoye – beelden Imageglobe

“Wasilewski is geen vuile speler. Ik heb meer problemen met bepaalde tussenkomsten van Kanu.”