Precies één jaar geleden leek niets nog goed in Kortrijk. Nu staat KVK tussen de topclubs gerangschikt. ‘Vraag eens aan Teddy wie hij verkiest: deze coach of de vorige?
Fluitend – letterlijk – verscheen Yves Vanderhaeghe vorige week donderdag op het persmoment, het wekelijkse moment waarop in Kortrijk de coach en de spelers de pers te woord staan. De 1-0-nederlaag en de zwakke prestatie bij Waasland-Beveren, toen de voorlaatste in de stand, waren besproken en er werd met vertrouwen vooruitgeblikt naar de thuiswedstrijd tegen Westerlo. Dat gold ook voor Gertjan De Mets, bij KV Kortrijk al vijf jaar lang de stabiele factor tussen de aanval en de verdediging. “Ach, iedere ploeg speelt weleens een match die op niets trekt”, zei hij. “We spaarden de doelpunten voor zaterdag.” Twee dagen later wint KVK met 6-0 van Westerlo. Na 27 van de 30 speeldagen staat het op de vierde plaats, telt het al meer punten dan ooit eerder in zijn geschiedenis, is Ivan Santini topscorer van de Jupiler Pro League en Teddy Chevalier assistkoning. Een sprookje, noemt de T1 het achteraf op de afsluitende persconferentie in de containerkantoren van het Guldensporenstadion.
Nieuwe adem
Precies één jaar geleden leek niets nog goed genoeg in Kortrijk. Na de thuisnederlaag tegen het laatst geklasseerde Bergen op 21 februari 2014 (en 9 op 39) waren de kansen op kwalificatie voor play-off 1 zogoed als verkeken en zocht iedereen naar verklaringen. Voor Hein Vanhaezebrouck, de toenmalige T1, was het duidelijk: te weinig kwaliteit. En onder meer doelman Darren Keet kreeg het verwijt dat hij te weinig extra aan zijn lichaam werkte. Mustapha Oussalah schoof de verantwoordelijkheid daarvoor dan weer in de schoenen van de clubleiding: die deed te weinig om de spelers in professionele omstandigheden te laten werken. Er was bijvoorbeeld maar één kinesist en dan nog één die jong en onervaren was, er was geen fitnessruimte in het stadion en wie voor de training lichaamsoefeningen wou doen, moest dat – van armoe – in de bezoekende kleedkamer doen. Dat is nog altijd zo. Het belet niet dat KVK nu wel boven aan het klassement meedoet.
Nochtans hing er in Kortrijk na het vorige seizoen en het vertrek van Hein Vanhaezebrouck een sfeertje van: dit seizoen zou het weleens fout kunnen gaan. “Ja, dat voelden wij ook, zo’n beetje onzekerheid”, zegt Gertjan De Mets, een KVK-speler die zijn plan trekt en zich buiten de club laat begeleiden door zijn vrouw (die kinesiste en dryneedletherapeute is) en door internationaal voetbalosteopaat Thomas Dhavé. “Hein is hier lang geweest, leverde heel goed werk en van iets nieuws weet je nooit hoe het zal uitdraaien. Maar misschien is een nieuwe adem eens niet slecht. Dat is wat we nu voelen. Vraag maar eens aan Teddy wie hij verkiest: deze coach of de vorige? (lacht) Intussen zijn we met bijna dezelfde ploeg aan een superseizoen bezig.”
Maar na acht speeldagen telde KVK slecht zeven punten. Het was een tijd dat zowat de helft van de basisploeg geblesseerd was. We herinneren ons van toen een radio-interview met Gertjan De Mets waarin hij de indruk gaf bijna moedeloos te worden van de individuele fouten achterin die telkens weer tot puntenverlies leidden. “Als je plots voorlaatste staat met slechts één punt meer dan de laatste begin je toch een keer na te denken,” zegt hij daar nu over, “ja, zelfs een beetje te twijfelen.” Intern was het toen niet zo rustig als iedereen liet uitschijnen. “Oké, maar ik denk dat het bij andere ploegen nog veel slechter is op zulke momenten. Er hing gewoon een grimmig sfeertje. Dan ben je wat korter tegen elkaar. Hier zijn dan jongens die op training nog iets scherper in duel gaan en zo de groep proberen mee te pakken. Jongens die het goed kunnen uitleggen, lopen er hier niet. Misschien is dat ook wel de sterkte van onze kleedkamer. Hier wordt iedereen aanvaard zoals hij is. Iemand zoals Teddy, zogezegd een slecht karakter, kan hier zichzelf zijn. Iedereen kan hier een beetje zijn ding doen. Hier is geen enkele grote roeper, maar we zijn echt wel een groep én een groep die zichzelf onder controle kan houden. Vorig seizoen waren we in het begin ook één groep, maar die is toen uit elkaar gevallen door alles wat er is gebeurd en gezegd. Nu staan we weer allemaal samen te springen en te zingen. (lacht) Goeie resultaten smeden een goeie groep natuurlijk. Wie nu op de bank zit, kan niet veel zeggen.”
Alles geregeld
Het succes is niet vanzelfsprekend. KV Kortrijk bespaart ook op de loonmassa en houdt zijn A-kern zo smal mogelijk. Na de terugkeer van Tuur Dierckx naar Club Brugge eind januari kwam het één profspeler te kort om aan een van de proflicentievoorwaarden te voldoen: minimaal 22 spelers met het statuut van betaalde sportbeoefenaar tellen. In de plaats van een vervanger te halen voor de vertrokken talentrijke spits gaf het toen een minimumcontract tot het einde van het seizoen aan Arno Claeys, een centrale verdediger van bijna 21 die al een jaar zonder contract in de A-kern zat. Het was de keuze voor de goedkoopste oplossing.
De collectieve topprestatie wordt bovendien geleverd in een seizoen dat meerderheidsaandeelhouder Vincent De Gryse de club te koop zette en de toekomst dus onzeker is. “Maar wij weten daar niets van en zijn daar ook niet mee bezig”, zegt Gertjan De Mets. “We kunnen ook niet klagen: we worden op tijd én correct betaald. Zelfs alle premies zijn dit keer al besproken, voor play-off 2 en voor play-off 1. In het verleden zijn we hier al eens verweten geweest voor geldspelers omdat we wilden onderhandelen over de premies, terwijl dat toch in elke club gebeurt? Maar daar is uit geleerd. Alles is nu geregeld.”
Dat de voorzitter, Joseph Allijns, bondsvoorzitter wil worden, ook daar ligt in Kortrijk niemand wakker van. Bij KVK ligt de macht bij – zoals het statutair is omschreven – ‘de familietak De Gryse’. De taak van de voorzitter is grotendeels van representatieve aard. Meer nog dan voorheen zien ze hem meer in de media dan op de club. Eén keer is hij in de kleedkamer geweest, na de overwinning in de derby tegen de Zuid-West-Vlaamse rivaal Zulte Waregem dit seizoen. De spelers zongen toen van ‘double prime, double prime‘ en hij beloofde hen dat hij zou kijken wat er mogelijk was, maar sindsdien zagen ze hem niet meer terug. Opmerken deed hij zich onlangs wel met de quote dat als er van Waasland-Beveren gewonnen zou worden, KVK dan voor Anderlecht op de tweede plaats zou eindigen. Open VLD, ook de partij van burgemeester Vincent Van Quickenborne, pleitte er zelfs al voor om bij kwalificatie voor play-off 1 op de Grote Markt een groot volksfeest met gratis bier en frieten te organiseren. Coach en spelers lieten weten dat het seizoen pas ná play-off 1 eindigt en er dus pas dan gefeest kan worden. Het geeft aan hoe erg het voetbal momenteel leeft in Kortrijk.
DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE – FOTO’S: BELGAIMAGE
“Hier wordt iedereen aanvaard zoals hij is.” Gertjan De Mets
