Nadat het de landstitel de voorbije twee jaar aan respectievelijk Racing Genk en Club Brugge heeft moeten laten, wil Anderlecht straks het seizoen 2003/2004 afsluiten als kampioen van België. Dat wil het natuurlijk altijd, maar nu beschikken de Brusselaars beslist over het gerief om deze ambitie te concretiseren, zoals werd gedemonstreerd tijdens de ijzersterke terugronde die paars-wit in de vorige campagne neerzette. Die troepen werden grotendeels behouden. Meer nog, in zijn transferbeleid legde het bestuur ditmaal de klemtoon op kwaliteit in plaats van kwantiteit.
Verdediging
Coach Hugo Broos brengt in principe dezelfde verdediging in stelling die in de slotfase van vorig seizoen één schamel tegendoelpuntje toestond in het bestek van tien wedstrijden – de laatste match, de uitschuiver in Beveren (stopgezet bij 3-0, later omgezet in een 5-0-forfaitnederlaag) niet in rekening genomen. Voor doelman Daniel Zitka vatten toen van rechts naar links Olivier Doll (die de plaats van Bertrand Crasson had ingenomen), Glen De Boeck, de Finse stopper Hannu Tihinen en seizoensrevelatie Olivier Deschacht plaats. Door de onbeschikbaarheid van De Boeck loodste Broos tijdens de voorbereiding de jonge Vincent Kompany in de ploeg en die deed het wonderwel. Maar allicht moet Kompany een stap opzijzetten bij de terugkeer van De Boeck. Broos zal hem natuurlijk wel achter de hand houden, net zoals Michal Zewla-kow en Marc Hendrikx (voor het verdedigende werk op de flanken), en Aleksandar Ilic, Lamine Traore en Sergio Hellings (voor een centrale positie in de defensie).
In het doel is Zitka de onbetwistbare nummer één. De blessuregevoelige Tristan Peersman en nieuwkomer Jan Van Steenber-ghe zullen wellicht niet in actie komen.
Middenveld
Hugo Broos, die inmiddels schuld bekende voor de slechte gang van zaken vorig seizoen, heeft een knoop doorgehakt. Voortaan luidt zijn devies : eerst het systeem (4-4-2), dan de spelers. Dat betekent dat de trainer voortaan geen compromissen meer wenst te sluiten in zijn selectie. En aangezien Walter Baseggio en Pär Zetterberg in de ogen van Broos aan hetzelfde profiel van de spelverdeler beantwoorden, staan beide spelers voorlopig dan ook niet samen in het team. De trainer opteert (voorlopig ?) voor de Rode Duivel. Eind vorig seizoen manifesteerde Besnik Hasi zich als schokbreker, maar vermoedelijk zal de Albanese international zijn plaats moeten afstaan zodra Yves Vander- haeghe of Junior weer in staat van paraatheid verkeert. Beide spelers revalideren van een knieoperatie.
Voor de overige plaatsen op het middenveld heeft Broos de keuze. Veel zal waarschijnlijk afhangen van de tegenstander. Wenst hij veel werkvolume op de flanken, dan komen allicht Goran Lovre op rechts en Ki-Hyeon Seol op links in aanmerking voor een basisplaats. In een radicaal offensieve optie stijgen de speelkansen voor nieuwkomer Christian Wilhelmsson (rechts) en Martin Kolar (links), die allebei sneller en dribbelvaardiger zijn dan hun concurrenten.
Aan alternatieven heeft Broos hier overigens geen gebrek. Behalve de al genoemde Hendrikx en Zewlakow (zo polyvalent dat ze ook hier inzetbaar zijn) mogen ook de jongeren Mark Deman, Denis Calincov en Maarten Martens hopen op speelkansen, zij het dat Broos bijna steeds pas in geval van blessures bij de ervaren spelers een beroep doet op jong talent.
Aanval
Bijna het hele seizoen zocht Broos vorig jaar naar de beste bezetting van zijn aanvalslinie en pas op het einde vond hij de optimale combinatie met Nenad Jestrovic en Aruna Dindane, die definitief werd weggehaald van de flank. Uiteraard geniet deze tandem ook voor dit seizoen de voorkeur.
Voor enige concurrentie kunnen desgevallend Clayton Zane (indien de Australiër van zijn knieperikelen herstelt), Sherjill McDonald en Oleg Iachtchouk zorgen. Vooral laatstgenoemde toonde zich in de oefenwedstrijden opvallend geïnspireerd, zoals wel vaker in een voorbereiding, waarna een terugval echter even klassiek is. Afwachten wat het nu wordt. Met de Rus Anatoli Gerk blijft Anderlecht een jonge maar uitermate veelbelovende spits klaarstomen.
Conclusie
Hugo Broos borduurt voort op het elan van de euforische slotfase van het seizoen 2002/03. Gezien de rijkdom van zijn spelerkern kan, mag en moét de trainer nu hoog mikken. Na de mislukte campagne van vorig seizoen zal de club met niet minder dan de landstitel genoegen nemen. Roger Vanden Stock riep al vroeg dat Anderlecht klaar is voor zijn zevenentwintigste titel. Afwachten ook hoelang de voorzitter zijn verbazing over het niet opstellen van zijn lieveling Pär Zetterberg zal kunnen onderdrukken, zeker als de resultaten zouden gaan tegenvallen.
door Bruno Govers
