Eerst zwoegen, dan voetballen

© BELGAIMAGE

Anderlecht is de weg kwijt. Na twee nederlagen op rij volgde op Gent een non-match die nog een tijdje zou kunnen nazinderen. Relaas van een woelige week.

De dag na de thuisnederlaag tegen STVV trillen de muren op Neerpede. Herman Van Holsbeeck en Roger Vanden Stock dalen af naar de oefenvelden en wijzen de spelers op hun plichten. In de gangen is het een defilé van bedrukte gezichten. De aanbeveling is duidelijk: wie niet zo nodig op Neerpede moet zijn, blijft beter weg. En petit comité zwelt de kritiek op René Weiler aan. Niemand die de verdiensten van de op discipline hamerende Zwitser ontkent, maar zijn tactische zetten worden niet in alle geledingen van de club op bijval onthaald. Meer en meer groeit het besef dat de titel van vorig seizoen deels met geluk tot stand is gekomen. ‘Iedereen had gehoopt op beter voetbal, maar dat zit er niet meteen aan te komen. Het niveau is er zelfs op áchteruitgegaan’, klinkt het. Naar buiten uit laat Van Holsbeeck niets blijken, íntern voert hij de druk op zijn trainer op.

Intussen heeft de general manager meer dringende zaken af te handelen. Grootste prioriteit: Mile Svilar, die veel ophef veroorzaakt met zijn trainingsboycot. De houding van het toptalent verrast echter niemand: begin augustus had Svilar geweigerd om met de U19 af te zakken naar de Otten Cup. Sindsdien stuurde de keeper zijn kat naar de trainingen en negeerde hij telefoontjes van mensen die probeerden te bemiddelen.

Van Holsbeeck probeert tegelijk uit de impasse te raken met Leander Dendoncker (22). Diens entourage houdt de lippen stijf op elkaar, maar binnenskamers weten ze het zeker: negentig procent kans dat de West-Vlaming vertrekt. Zijn lichaamstaal verraadt hem. Op de club staat Dendoncker bekend als een goedlachse, grappende jongeman. Het verbaast sommige medewerkers dat hij hen nu met een strakke blik de hand schudt. Ook op training valt het Weiler op dat de tweevoudige Rode Duivel met hoofdbrekens zit. Hij zal hem enkele dagen later thuislaten voor de match tegen AA Gent. ‘Mentaal niet klaar om te voetballen.’

Financiële coup

Met Transfer Deadline Day in aantocht is ook Mogi Time aangebroken. Maar Mogi Bayat, de koning van de lastminutedeals, wordt al enkele dagen niet meer aan de Neerpedestraat gesignaleerd. Geen toeval: Van Holsbeeck, Van Biesbroeck en Vanden Stock zitten in Monaco voor de loting van de Champions League en dan heeft Belgiës meest actieve makelaar niets te zoeken op Anderlecht. Tot opluchting van een aantal werknemers, die het gedrag van Bayat tijdens Charleroi-Anderlecht van drie weken geleden niet vergeten zijn. Bij minstens een van de doelpunten van de thuisploeg zou Bayat ostentatief gejuicht hebben. ‘Hij verdient hopen geld dankzij Anderlecht. Is het dan te veel gevraagd om zich te beheersen bij het vieren van een goal van de tegenstander?’

Na enkele miezerige dagen doet de uitkomst van de CL-loting de sfeer omslaan. Iedereen heeft het gevoel dat Anderlecht helemaal back is op de Europese scène. Met de komst van Bayern, PSG en Celtic staan de Brusselaars bovendien op het punt om een forse financiële coup te realiseren, ongeacht het aantal punten dat ze straks bijeenrapen. Onder elkaar spreken de spelers af om de derde plaats te pakken. Al beseffen ze dat de Champions League de belabberde competitiestart niet zal kunnen wegmoffelen.

Van Holsbeeck heeft sinds maandag de diagnose voor de zwakke seizoensaanhef klaarliggen: er wordt niet voor elke meter gestreden, er staat geen team, geen blok. De remedie ligt voor de hand: ‘Weiler moet eerst de mentaliteit in de ploeg pompen, daarna kunnen we aan het voetbal werken’, aldus Van Holsbeeck. Bij Anderlecht gaan ze tegenwoordig dus omgekeerd te werk: eerst zwoegen, dan pas voetballen.

Aanvallen, combineren, domineren: het behoort blijkbaar tot het verleden. De kaalslag op het patrimonium van RSCA gaat dus rustig voort. De nieuwe standaarden werden de voorbije jaren vastgelegd door Van Holsbeeck. Hij maakte van spelers als Kara en Teodorczyk – krijgers van wie de voeten het soms laten afweten – de nieuwe gezichten van een androgeen Anderlecht. De twee kleerkasten zijn tegelijk de sterkte én de achilleshiel van paars-wit: intrinsiek top vijf in België op hun positie, maar hun beperkingen belemmeren de ploeg bij het uiteenzetten van vlotte aanvalspatronen.

Dat wordt op zondag, in de Ghelamco Arena, op pijnlijke wijze geïllustreerd. De eerste helft van landskampioen lijkt een slechte en weinig smaakvolle remake van vorig seizoen. Gent neemt het initiatief, Anderlecht antwoordt met wat gebeuk van Spajic en Kara. Na een halfuur hebben de bezoekende fans genoeg gezien. ‘Wij willen voetbal zien!’, klinkt het. Het begin van een stille opstand tegen beeldenstormer Weiler?

De schijnvertoning is ook niet naar de zin van de Buffalo-aanhang. ‘Anti-voetbal’ is het onverbiddelijke verdict. De statistieken zeggen genoeg: Anderlecht sluit de match af met 35 (!) procent balbezit. Enerzijds had Weiler niet de intentie om de wedstrijd in handen te nemen, anderzijds zijn de spelers niet bij machte om de bal te monopoliseren. ‘Van Anderlecht mag je toch verwachten dat ze willen voetballen’, aldus Hein Vanhaezebrouck. ‘Of misschien waren wij in de eerst helft zo goed dat zij niet beter konden…’ Een bemerking doordrenkt van sarcasme.

Heropbouw

De balans na vijf speeldagen is ronduit zorgwekkend: vijf punten, een negatief doelsaldo en een elfde plaats. Weiler wijt zijn rampzalig rapport aan het kwaliteitsverlies en de heropbouw van zijn ploeg. Een vreemde conclusie, aangezien hij van zijn kampioenenelftal enkel Tielemans kwijtraakte.

Eén ding moet je de Zwitser wel nageven: hij panikeert niet. De dagen voor de verplaatsing naar Gent behoudt hij zijn cool en zorgt hij voor een aangename sfeer op training. ‘De tien punten achterstand op Club en Charleroi storen mij niet, maar vanaf september moeten we punten pakken.’

Op zich heeft Weiler geen ongelijk. Hij mag zich wél zorgen beginnen te maken over het vormpeil van zijn aanvallers Teodorczyk en Onyekuru, vorig seizoen goed voor 44 treffers. Met drie doelpunten heeft Anderlecht momenteel de minst productieve voorlinie van de Jupiler Pro League. Weiler komt er voorlopig echter mee weg. Zijn discours wordt zelfs vlotjes herkauwd door Kums en co. IvanObradovic durft als enige speler de pijnpunten te benoemen. ‘Wat we nodig hebben om onze titel te verlengen? Enkele nieuwe spelers… En we zullen beter moeten voetballen dan vorig seizoen.’

DOOR ALAIN ELIASY – FOTO BELGAIMAGE

‘Wat we nodig hebben om onze titel te verlengen? Enkele nieuwe spelers…’ – Ivan Obradovic

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content