Vanavond wil Lierse ten koste van RC Mechelen na vier jaar nog eens naar de halve finales van de beker. Anderhalf jaar na de degradatie leeft geel-zwart weer helemaal op.

Drie jaar geleden reageerde de voetbalwereld verbijsterd toen half februari het halve elftal van Lierse genoemd werd in de omkoopzaak rond de Chinees Ye. Prompt zette toenmalig voorzitter Leo Theyskens alle geciteerde betrokkenen aan de deur. Met een noodelftal trok trainer René Trost het volgende weekend naar Charleroi. Omdat Trost geen keeper had, werd junioresdoelman Jochem Tanghe inderhaast uit Italië overgevlogen waar hij met zijn klas op schoolreis was. Lierse won en Tanghe – dit seizoen bij vierdeklasser SK Londerzeel – was de held van de dag.

De stunt op Charleroi was een zeldzaam lichtpunt in een donkere periode. Een jaar na de zaak-Ye zakte Lierse naar de tweede klasse. Op dat moment vroeg Neel De Ceulaer – toen enkel sportief adviseur – zich af waar hij terechtgekomen was. De Ceulaer, van zijn negende bij de club aangesloten en in de jaren 60 en 70 een van de boegbeelden van de club die kampioen werd, de beker won en Europees stuntte, had in maart 2000 ontslag genomen na twaalf jaar sportief manager te zijn geweest, maar keerde in de eerste maanden van 2007 op verzoek van Theyskens terug. Een jaar eerder volgde hij als toeschouwer vanuit de business seats hoofdschuddend wat er op het veld gebeurde. “Op een dag zei ik tegen toenmalig hulptrainer Patrick Deman: ‘Als jullie die verdediger er niet uitzetten, ga je zakken.’ De Man mompelde wat. Een paar weken later barstte de hele zaak open.” Wie bedoelde De Ceulaer met ‘die verdediger’? Laurent Fassotte? De Ceulaer: “Ja.”

Anderhalf jaar geleden kon Kjetil Rekdal de sportieve degradatie niet afwenden, maar dat lag niet alleen aan het ongenoegen rond zijn persoon, zegt de huidige sportief manager: “De mot zat erin, de spelers waren al negen maanden niet meer op tijd betaald. Het afbetalingsplan aan de stad werd niet meer opgevolgd. Er werd links geld gezocht om rechts de meest dringende dingen te betalen. In zo’n klimaat is er overal onvrede.” In september 2007 leek de toestand uitzichtloos. Een nieuwe licentie zou Lierse nooit krijgen, hoogstwaarschijnlijk zou de pas naar tweede gezakte ploeg niet eens het seizoen kunnen uitspelen. Op de volgende bestuursvergadering was het mogelijke faillissement een agendapunt, maar toenmalig voorzitter Theyskens liet die vergadering uitstellen: hij moest naar het buitenland. De Ceulaer herinnert zich nog hoe Theyskens hem telefonisch meldde dat hij een Egyptische investeerder gevonden had. In november nam de Wadi Degla Holding Lierse over.

Anderhalf jaar later noemt De Ceulaer Maged Samy een vriend. Leo Theyskens verdween na een dispuut met de Egyptische eige-naar afgelopen herfst uit het organigram. De Ceulaer weet dat Theyskens hem ervan verdenkt daarin een vieze rol te hebben gespeeld. “Hij vergist zich. Het eerste wat Samy me vroeg, was wat voor iemand Theyskens was. Ik heb hem gezegd: ‘Dat is de man die Lierse gered heeft.’ Zonder Theyskens had Lierse niet meer bestaan.”

Samen met voormalig manager Vic Van De Sande zorgt De Ceulaer – nu algemeen directeur – voor de Belgische inbreng in de raad van bestuur, samen met vier Egyptenaren. Toch wordt de club vanuit Lier gerund. Samy, wiens holding Wadi Degla sinds vorig jaar ook eigenaar is van derdeklasser Turnhout, betrekt in Lier een huis op wandelafstand van dat van De Ceulaer. Na de aflossing van de meest dringende schulden en de spreiding van de langlopende schulden zijn er op het Lisp geen betalingsproblemen meer geweest. Twee keer op rij werd de licentie moeiteloos gehaald. Met de stad is de relatie opperbest: Lierse betaalt mooi volgens afspraak de investering in het stadion terug.

De komst van de Egyptenaars, aanvankelijk met een scheef oog bekeken, zorgde voor rust rond het Lisp. Op het veld bruist Lierse weer. Tegen Antwerp daagden 10.600 kijkers op. Het gemiddelde aantal toeschouwers steeg van 5500 vorig jaar naar 6970 dit seizoen. Met abonnees en jeugd zit Lierse voor elke thuismatch al aan 5.000 kijkers. Geen tweedeklasser die beter doet.

Stadionverbouwing

Dat Maged Samy in Lier belandde, is gedeeltelijk toeval. Aanvankelijk zocht de Egyptische holding een club in Engeland of Nederland. Alleen kostte dat aanzienlijk veel meer geld en waren de beperkingen – bijvoorbeeld de minimumsalarissen voor buitenlandse voetballers – van dien aard dat het de Egyptenaren minder interesseerde: zij zochten een club waarvan de talenten die in de verschillende jeugdacademies (drie in het buitenland, één in België) opgeleid werden, op een dag in de hoogste afdeling konden voetballen. Neel De Ceulaer: “Een club als Vitesse overnemen zou hen toch al gauw 20 miljoen euro gekost hebben. Lierse had ook schulden en zat in de tweede klasse, maar dat kost allemaal niet zo veel. Een enorme troef was ook dat de club eigenaar is van zijn gronden en de accommodatie. Dat was een flink onderpand.”

Op winterstage in Egypte kreeg Lierse vorige maand een beter zicht op wat Wadi Degla allemaal voorstelt. Voetbal is maar een van de activiteiten van de groep, die in een badplaats aan de Rode Zee op anderhalf uur rijden van Caïro onlangs nog een compound neerzette met een paar duizend huizen en een mooi zandstrand. Lierse trainde in het fonkelnieuwe trainingscentrum, waar Wadi Degla de komende jaren ook andere Europese clubs naartoe wil lokken. “Het is er goedkoper dan in Spanje of Turkije, altijd zonzeker, met perfecte accommodatie en eten”, zegt De Ceulaer.

Op termijn wil de groep ook participeren in de uitbouw van vastgoed in Europa, in de eerste plaats in voetbalstadions. Eerst wil men het Lisp – nu een half afgewerkt stadion – helemaal moderniseren, op lange termijn is de bedoeling om een nieuw stadion te bouwen.Over een fusie met Westerlo wordt niet meer gesproken. Een jaar geleden contacteerde Maged Samy Herman Wijnants, met de afspraak dat van de besprekingen niets zou uitlekken. Toen dat toch gebeurde, was het project wat de Egyptenaar betreft definitief over.

Dat Lierse aan de vorige verbouwingen bijna ten onder ging, wil niet zeggen dat de geplande verbouwingen hetzelfde risico inhouden, zegt Neel De Ceulaer, die in maart 2000 als sportief manager vertrok uit onvrede met de omvang van de toenmalige verbouwingen. “Toen gebeurde de verbouwing met eigen middelen, nu staat er een multinational achter. Toenmalig voorzitter Gaston Vets meende dat alles snel afbetaald zou zijn met de verkoop van de betere jeugdspelers en het aantrekken van goeie buitenlanders die een paar jaar later met een flinke meerwaarde verkocht zouden worden. Dat is niet gelukt.”

Door de inbreng van de Egyptische holding kon Lierse een profclub blijven, met een budget van vijf miljoen euro. Dat is meer dan eersteklassers Kortrijk, KV Mechelen en Tubeke.

Met dat budget kan al eens een topper aangetrokken worden. Jurgen Cavens was bij Germinal Beerschot transfervrij. Aan Tomasz Radzinski raakte Lierse via trainer Herman Helleputte. Neel De Ceulaer: “Helleputte is de man die de carrière van Radzinski gelanceerd heeft ( bij Germinal Ekeren, nvdr). Herman zei op een dag: ‘Thomas wil graag terug naar België, zijn vrouw wil hier bevallen.’ Ik zei: ‘Bel hem eens op.’ Zonder Herman hebben wij Radzinski niet.”

Multinationaal team

Het nieuwe Lierse is een internationaal getinte ploeg, met negen nationaliteiten op een kern van 27 spelers: 15 Belgen, vier Egyptenaren, een Canadees, een Serviër, een Macedoniër, een Montenegrijn, een Ghanees, een Burundees en … een Thai. Die laatste, de 23-jarige Theeratep Winothai, werd door De Ceulaer zelf gescout. “Hij had voor zijn komst in Thailand een eigen tv-programma. Zijn foto stond amper op de website of we kregen al de vraag vanuit Singapore of er truitjes van Lierse met zijn naam te koop waren.” Een nieuw Beveren is of wordt Lierse niet, zegt De Ceulaer. “Men dacht: dat zal een ploeg vol Egyptenaren zijn, maar dat zal het nooit worden. Zeven tot acht vaste spelers die elke week in de basis staan, zijn Belgen: Frédéric Frans, Timothy Dreesen, Yoni Buyens, Garry De Graef, Seth De Witte, Kevin Janssens, Jurgen Cavens.”

Van het team dat drie jaar geleden in opspraak kwam, blijft alleen Timothy Dreesen over. Zijn verkoop aan Club Brugge leverde Lierse toen de licentie op. Van het team dat anderhalf jaar geleden zakte, zijn nog twee spelers regelmatig actief: Frédéric Frans en Yoni Buyens. Invallersdoelman Sven Van der Jeugt is er ook nog. Chris Janssen hing eind december de voetbalschoenen aan de haak en is nu samen met Eric Van Meir assistent-trainer. Bob Peeters stopte na de zoveelste blessure, maar revalideert nu toch weer in alle stilte.

Als Lierse de vorm van de laatste maanden aanhoudt, zit het straks na twee jaar weer in de eerste klasse. De Ceulaer: “We hebben, net als STVV, het geraamte om naar eerste te gaan, maar als het dit jaar niet lukt, kan het ook een van de volgende jaren. De promotie missen is geen ramp, er is een businessplan van vier, vijf jaar dat rekening houdt met alle scenario’s.”

Vanavond wil Lierse zich thuis tegen RC Mechelen doorzetten. “Als je op het veld van Dender en Bergen wint terwijl je betere spelers op de bank starten, weet je dat je het niveau van die ploegen hebt. Tegen eersteklassers voetballen we makkelijker dan in tweede, waar je aangewezen bent op gevechtsvoetbal.” Vanavond kan Lierse na vier jaar nog eens de halve finales van de beker bereiken. S

door geert foutrébeelden: christophe vander eecken (reporters)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content