Doen de namen Tim Reigel, Ringo Jacobs, Kristof Kestens, Tim Aelbrecht, Kristof De Saedeleer en Sebastian Hermans nog een belletje rinkelen ? Zij speelden als tieners een vijftal seizoenen geleden met Eendracht Aalst de ziel uit hun lijf. Daardoor kon een ter dood veroordeelde ploeg haast probleemloos in eerste klasse blijven. Ook Bjorn De Wilde kwam dat jaar aan de voetbaloppervlakte. Samen met Patrick Dimbala is hij de enige van die jonge bende die nog – zij het af en toe – in eerste klasse mag aantreden. De anderen zijn door blessure of verkeerde carrièrekeuze in de voetbalvergetelheid – en daar reken ik tweede klasse bij – beland.
Dat ze zo jong en in zo grote getale van het grote werk mochten proeven, dankten ze stuk voor stuk aan het bijna failliet toen van Eendracht Aalst. Geen enkele onder hen kreeg normaliter een plaatsje in de A-kern zoals die al door Barry Hulshoff was uitgetekend. De omstandigheden beslisten er echter anders over. Ik mocht coachen en was maar wat blij op zo’n bende jonge veulens te kunnen rekenen.
Belgische jongeren moeten haast wel over wereldklasse beschikken om hun kans te krijgen. Kompany, Vanden Borre en Tchité behoren tot dat beperkte kransje. Ook Steven Defour schaart zich daar nu bij, maar hij was zonder de lange waslijst geblesseerden bij RC Genk nog gewoon reservist bij de Limburgers. Jonathan Blondel voetbalde als 16-jarige ook bijna zo dominant bij Moeskroen vóór hij naar Tottenham verkaste. Hij staat nu eigenlijk nog geen stap verder in zijn ontwikkeling als voetballer. Dat moet voor Defour en zijn entourage voldoende reden zijn om te weerstaan aan de lokroep van de grote clubs en het grote geld.
Het relatief grote geld was er blijkbaar ook te veel aan voor Faris Haroun, een van de grootste talenten die ik de laatste jaren zag, maar nu te veel bezig met het besteden van die vele euro’s. Goede begeleiding is tegenwoordig onbetaalbaar. Tijd dat hij zich herpakt. Ook bij Club Brugge krijgen de jongeren Vandelannoite, Yulu-Matondo en Vanaudenaerde enkel door grote blessurelast hun kans. Ook Kevin Roelandts, al 23 intussen, grijpt gretig de laatste strohalm. In vroegere tijden was hij iemand die zich gelukkig mocht prijzen nog ergens door een tweedeklasser te worden opgevist. Geduld en veel nagelbijten worden nu beloond. Voorgangers als Karel Geraerts en Nicolas Lombaerts waren minder gelukkig, maar tonen aan dat eigen jongeren te snel het etiket ‘onvoldoende’ krijgen opgeplakt. Beiden zouden nu ook voor Club een meerwaarde betekenen.
Enkel de happy few kunnen na een lange omweg alsnog in eerste klasse belanden. De twee promovendi Roeselare en Zulte Waregem putten uit veel van die gebuisden. Ze draaien probleemloos mee in de top en de subtop van ons voetbal. Een duidelijk sein naar de clubs om toch niet te snel in te gaan op het overaanbod van buitenlanders. Het is beter eerst in eigen moestuin te kijken. De groenten zijn daar veelal beter dan op de markt… En vooral goedkoper.
Alle wedstrijden van de Jupiler League exclusief op 11, de voetbalzender van Belgacom TV.
Meer info : www.belgacom.be/tv – 0800 33 33 1 – Belgacom verkooppunten
DOOR WIM DE CONINCK
